Kena: Bridge of Spirits

Weer een PlayStation-topper?

Er is weer een PlayStation 5-exclusive bij. Het gaat om Kena: Bridge of Spirits, een game die tal van keren is uitgesteld, maar nu dan eindelijk op de markt is verschenen. Okay, het spel komt ook naar de PC en PlayStation 4, maar in principe is het weer een Sony-exclusive, beter gezegd. Het is een game die niet eens de volle mep kost! Wat wil je nog meer zou je zeggen. Maar is dit een titel die op kan boksen tegen de echte toppers van Sony als Horizon: Zero Dawn en bijvoorbeeld Ratchet & Clank: Rift Apart?

Het zijn natuurlijk niet echt vergelijkbare games, maar hier en daar pikt Kena: Bridge of Spirits wel wat elementen weg van genoemde titels. Zo oogt deze game op het eerste gezicht wel een beetje als Horizon: Zero Dawn. De fleurige graphics, de grote contrasten in de kleuren, het ziet er allemaal prima uit. Als je het spel begint heb je echter het idee dat het echter gaat om een goedkoop aftreksel. Het lijkt allemaal erg lineair, en simpel opgezet, maar al snel verandert de wereld van Kena in een best wel toegankelijke en uitgebreide omgeving. Het doel is het vinden van kleine geesten die ook wel de ‘Rot’ genoemd worden. Deze Rot zorgen ervoor dat er balans ontstaat door dode elementen te ontbinden. Je kunt de vaardigheden van deze Rot inzetten en uitbreiden, bijvoorbeeld met de Rot Hammer, waarmee je flink in kunt hakken op de doden. Maar Kena kan ook verbeterd worden. Zo is er de Air Slam, waarmee ze in de lucht kan uithalen naar tegenstanders op de grond en de Bind Multishot, waarmee je met je pijl en boog meerdere schoten tegelijk kunt afschieten als een soort van uitspattende granaat.

Eenvoudige combat en platforming

Het spel bestaat dus uit combat, maar ook uit platformen. De combat is vrij eenvoudig. Met de triggers kun je uithalen, en je kunt van een afstandje je pijl en boog inzetten. Het is een beetje hack and slash-achtig, maar er komt ook wel een klein beetje tactiek bij kijken. Je kunt jezelf ook voorzien van een beschermlaag. De Spirit is je kracht, en deze moet je ten alle tijden inzetten. De Rot kunnen vervolgens ingezet worden om de doden te vernietigen, en om de spawnende zielen te doen stoppen met ontstaan. Het spel kent geen uitgebreid combat-systeem, maar kent wel enkele knoppencombo’s waarmee je extra krachten kunt ontketenen, ook wel genoemd bij de upgrades eerder. Grotere vijanden of eindbazen hebben daarnaast speciale hitpoints, waar ze extra kwetsbaar zijn. Qua platformen kent het spel enkele lichte puzzelelementen. Naast het springen, rennen en dodgen kun je ook hangen, klimmen en schieten op doelen om ze te ontgrendelen of om een lift te activeren. Echt diep gaat het echter nooit. Je hebt wel een map waarin je verschillende gebieden kunt ontdekken. Je kunt fast-travelen naar diverse locaties waardoor je niet ellelange wegen hoeft af te leggen. Verder spaar je ook resources op om bepaalde koopwaren aan te schaffen, waaronder pakjes voor je Rot en natuurlijk upgrades.

Echt bijzonder diep gaat het spel dus niet, zoals al gezegd. Daarmee onderscheidt Kena: Bridge of Spirits zich niet echt van andere adventure games. De RPG-elementen zijn licht, de combat is licht, het ontdekken is vrij plat en ook de puzzels zijn vrij straight-forward. Ook grafisch mag gezegd worden dat het spel weinig bijzonder is. Het ziet er allemaal kleurrijk uit, het draait als een zonnetje, de laadtijden zijn vrij kort, maar gras, zand, boomstronken en gesteenten zijn vaak vrij wazig in beeld gebracht, net als je karakter. Het voelt allemaal een beetje ouderwets aan, en verre van next-gen, al kun je het ook niet ‘slecht’ noemen. De cinematics daarentegen zijn wel van een wat hogere kwaliteit. Ook de audio is weinig bijzonder. Een echte soundtrack ontbreekt en ook geluidseffecten zijn veel herhalend. Van de DualSense wordt dan wel redelijk gebruik gemaakt. Zo krijg je weerstand bij het schieten van de boog in de trigger van je controller. Ook de feedback is hier en daar net wat gevoeliger dan in andere games, al is deze niet zo bijzonder veel gebruikt.

Op zich klink ik niet bijzonder positief, maar negatief wil ik ook niet al te veel zijn. Kena: Bridge of Spirits is namelijk wel een game die lekker wegspeelt. Met zo’n 8 uurtjes aan gameplay zul je het wel gezien hebben en niet echt de rest van de spelwereld willen ontdekken. De missies zijn veelal niet bijster doordacht, maar de combat heeft wel iets verslavends en is lekker toegankelijk. Ook de grafische stijl, hoe matig de kwaliteit zo nu en dan ook is, spreekt ook wel aan, net als de geweldige cinematics en de RPG-elementen, die gewoon duidelijk in elkaar steken. Ben je dan ook op zoek naar een game die lekker makkelijk wegspeelt, en nooit al te complex wordt? Dan is dit een prima titel die je wel zal verleiden om lekker even uit te spelen. Ben je echter op zoek naar de echte toppers als Horizon: Zero Dawn, Ratchet & Clank of Ghost of Tsushima? Andere toppers van Sony dus… Dan grijpt deze game net niet hoog genoeg om zich daar echt tussen te mogen voegen.