Nogal Stellar… blade
Je kan er voortaan je kalender op gelijk zetten. Er komt een exclusieve titel uit op de PlayStation 5 en ongeveer een jaar later gooit Sony de deuren open voor een release op de PC. De laatste paar jaren ontkomt geen enkele titel daar aan. Nou ja, ‘Bloodborne’ hebben we nog niet gezien. Het is nu de beurt aan ‘Stellar Blade’. Een actie game die vorig jaar op de PS5 werd bekroond met vrij hoge cijfers en een hoofdpersonage die niet bij iedereen direct in de smaak viel of juist wel. Echt een middenweg was er niet.
Het is nogal makkelijk om de game af te schrijven als een vehikel voor sexy personages in sexy outfits. In de realiteit valt dat wel mee. Je kan het zelf zo gek maken als je wilt, want de game biedt best wel wat opties om EVE (het hoofdpersonage) aan te kleden (zo zal ik het maar noemen). Ja, er zijn badpakken, ja, er zijn redelijk wat outfits die nogal wat “huid” laten zien, ja, er zijn ook outfits die EVE volledig bedekken. Waarom geef ik dit aan? Omdat een game die een filosofisch verhaal probeert te vertellen en daar eigenlijk op alle fronten in faalt het ergens van moet hebben. Dan bedoel ik de gameplay.
Beetje kortaf, wat performance betreft is ‘Stellar Blade’ samen met ‘Returnal’ de beste port van een exclusieve PS5 titel. De game is gebouwd op de Unreal Engine 4 en dat merk je wel. Grafisch is het niet per se een hoogvlieger, maar het is ook absoluut geen lelijke game. Karaktermodellen zijn behoorlijk gedetailleerd en omgevingen voor verhaal kritische momenten kunnen adembenemend mooi zijn. De omgevingen in de semi open wereld hebben alleen niet die aandacht gekregen. Ze zijn nogal kaal, levenloos en zonder een authentieke stijl wat monotoon. Alles ziet er hetzelfde uit. Voor een snelle actiegame is dat ook prima, want een soepele framerate is wat belangrijker. Daar zit het in de PC versie goed. Op een RTX 3080 10GB in combinatie met een 5600X en 32GB werkgeheugen draait de game op 4K een zeer stabiele 60 FPS. Verlaag de resolutie een beetje en het aantal frames vliegt de lucht in. Nou zit deze configuratie in 2025 redelijk in het middensegment. De game draait daarentegen ook prima op een Steam Deck. Verwacht met een 20XX en wellicht zelfs de 10XX serie dus ook vrij weinig problemen. De game ondersteunt alle tierelantijntjes van de DualSense, ultrawide, NVIDIA DLSS, AMD FSR en een ontgrendelde framerate. Wat PC standaarden valt er eigenlijk vrij weinig aan te merken. Zelfs alle DLC’s krijg je er bij.
Die ontgrendelde framerate helpt mee in de toch al bejubelde combat. ‘Stellar Blade’ zit tussen een soulslike en een actiegame in. Het bevat het ritme van een soulslike en de snelle aanvallen van een actiegame. Het begint met een standaard combo van een drietal aanvallen en eindigt met een waslijst van sprongen, mid combo’s, parries, dodges, speciale aanvallen en lange afstandswapens. Het komt niet vaak voor dat je tegen meerdere monsters tegelijkertijd vecht waardoor sommigen je snel in elkaar kunnen trappen. Een welgeplaatste parry gevolgd door een speciale aanval blijft tot aan het eind bevredigend. Met bazen uiteraard als de kers op de taart.
Niet zo Stellar… blade
Dan het verhaal, daar ben ik iets minder enthousiast over. ‘Stellar Blade’ vertelt een verhaal van een wereld die kapot is gegaan. Monsters hebben de aarde volledig vernield, de mensheid is naar een ruimtekolonie gegaan en stuurt om de zo veel tijd air units naar de aarde om schoon schip te maken. Dat lukt alleen niet echt en de oorlog wordt alleen maar erger. Thema’s als bestaansrecht, uitsterven, nihilisme en hoop komen voorbij. Het is een verhaal dat al veel vaker op een veel betere manier is verteld. Grootste probleem is echter de voice acting en de world building. Die van EVE is nog wel oké. Al vliegen er bij haar nog regelmatig zinnen uit die niets te maken hebben met wat er wordt besproken. Die van je twee kompanen voelen aan alsof ze een script aan het voorlezen zijn. Er zit totaal geen emotie in. Serieuze momenten komen daardoor meestal niet binnen. De wereld heeft net zo een probleem. Er zit niet echt cohesie in. Het is een apocalyptische wereld, maar zonder echt vernietigde landmarks voelt het niet aan alsof er ooit echt in geleefd is. Het mist een identiteit en dat is jammer, want met een interessante wereld en goede voice acting had dit wat mij betreft wel een topper kunnen zijn, maar het plezier wordt geregeld beperkt door die kwaliteit. De game wilt er iets mee doen. Het valt alleen bijna altijd in het water.
Ondanks dat het verhaal, de voice acting en de wereld zelf niet echt boeiend zijn is er genoeg in ‘Stellar Blade’ om deze port aan te raden. Combat is flitsend, snel en met alle nieuwe performance gerelateerde opties op de PC de beste manier om deze game te spelen. De volgende geslaagde port van een redelijke, maar niet geweldige game.
Was voor mij echt dé verrassing op PlayStation destijds, ook omdat ik zelf niet enorm fan ben van dit soort games. Heel blij dat ze deel 2 hebben aangekondigd, komt direct in huis. Nog even leuke zijmissies maken en een beter verhaal.
Lol, redelijke, maar niet geweldige game. Dit was een van de beste games van 2024!