Terminator Salvation

thumbnail

Machoman is replached

Onze macho heeft voor de eerste keer plaats gemaakt voor een geheel nieuwe John Connor. De film draait vanaf volgende week officieel in de bioscopen, maar de echte fans kunnen alvast een hap van de taart nemen door het spel te spelen. Gezien het feit dat filmgames tegenwoordig ver onder de maat scoren en vaak nooit van enige innovativiteit hebben gehoord, was ik voordat ik Terminator Salvation oppikte vrij positief over de eerste impressies van het spel. Vol goede moed startte ik dan ook met het spel.

Maar die moed zakte me na ‘n uur of 4, misschien nog minder, alweer snel in m’n schoenen want het spel bleek al uitgespeeld voor de controller moeheid verschijnselen ook maar enigszins op kwamen dagen. Met een onwaardig einde tot gevolg bleek dat het bord alweer leeg was. Jammer, maar helaas, de aftiteling liet me in verbazing achter Ik zeg jammer want Terminator Salvation is wat betreft gameplay niet eens zo’n onbehoorlijke game. Het verhaal is weliswaar flinterdun, en draait om ontsnappingen en het vernietigen van de familie robot, maar de gameplay valt best goed te noemen. Je kunt het spel namelijk met enkele teammaten gaan voltooien. De innovativiteit valt hierbij misschien afwezig te noemen, maar enkele aspecten heeft men toch op een unieke manier uit weten te werken. Zo draait dit spel erg om flanken. Vooral de Spiders zullen je meestal niet de gelegenheid bieden om ze zomaar te grazen te nemen. Omdat ze een klein kastje (voeding of zo) achterop hun gemechaniseerde lichaam hebben dragen welke je dient kapot te knallen, is het vaak best een hele klus om die vervelende ondierlijke beesten kapot te knallen. Het gebruik van flanken is in dit spel dan ook noodzakelijk. Je teammaten zullen de opponenten veelal van voren belagen, terwijl jij stilletjes via een omweg de tegenstanders van achteren verrast. Op zich is dit een leuk aspect dat ik zelf graag gebruik in Counter-Strike: Source: Snel rushen en iemand van achter flanken en daarmee dus flink te grazen nemen. In dit spel is het echter een vrij mager aspect, dat te karig is uitgewerkt, en vooral te weinig vrijheid met zich meebrengt. Veelal zijn er namelijk enkele trappen die je kunt gebruiken en slechts één zijweg aanwezig welke je kunt gebruiken voor het uitvoeren van je tactiek. Op zich dus erg jammer, aangezien men met het genoemde aspect toch een schot in de roos had kunnen realiseren.

Sommige hoogtepunten, maar vooral compenserende dieptepunten

Het flanken gaat in Terminator Salvation flink gepaard met het coveren achter objecten. Je kunt hierbij op een uitermate goede manier snel naar andere cover-objecten navigeren middels je analoge stick. Via een soort van mini-navigatie mogelijkheid kun je kiezen naar welk object je exact wilt sprinten of duiken. Het coversysteem werkt goed, en vooral simpel, net als de rest van de besturing, die gewoon keurig en gebruiksvriendelijk in elkaar zit. Het ontbeert de game ook niet geheel aan variatie. Dan zit je in een auto met rocket launcher achtervolgers neer te maaien, en weer even later zit je in een mega-robot de gehele omgeving te vernielen en turrets neer te knallen. De meeste actie speelt zich echter vanaf de grond af en leg je te voet af. Op zich is het verhaal daarnaast niet al te spraakmakend, maar ik heb veel slechtere games in het genre gezien die nog magerder uitgewerkt bleken. Het verloop is weliswaar erg simplistisch en standaard uitgewerkt, waardoor originaliteit ontbreekt, maar echt slaapwekend is het ook zeker niet. Vooral de korte duur van het spel maakt dat het verhaal beknopt overkomt.

En dan zijn we ook direct bij het grootste minpunt van de game aangekomen. Terminator Salvation is namelijk kort, erg kort. Om je de waarheid te vertellen: ik had binnen een tijdsbestek van rond de 4 uur het spel alweer uitgespeeld. Non-stop zouden het er overigens ook goed 3 kunnen zijn. De achtbaanrit was dan ook van uitermate korte duur, waardoor je je al snel bedrogen zult voelen als je dit spel aangeschaft zult hebben voor de volle mep. De singleplayer is op zich niet onaardig, en de co-op, waarmee je het spel met andere spelers kunt doorlopen zijn niet onaardig uitgewerkt, maar na het uitspelen van de game is het gewoon een hoesje voor in de kast. De spanning en de echte verslavingsfactor ontbreekt dan ook volledig waardoor je de verschillende chapters waarschijnlijk nooit nogmaals zult spelen, iets wat je bij Resident Evil 5 waarschijnlijk wel nog eens zult doen. Dat maakt Terminator Salvation dan ook tot een eenmalig avontuur dat je erg kort zult beleven. Het ontbreken van een multiplayer hoeft geen gebrek te zijn, maar door de veel te korte duur van de singleplayer voel je de geldklopperij al snel op komen dagen.

Had meer in gezeten

Kwalitatief is er niet eens zoveel mis met dit spel, zoals ik al eerder benadrukte in het gameplay gedeelte. Het echt unieke ontbreekt misschien in het spel, met uitzondering van het vrij simpele flank-systeem, maar ook grafisch en qua geluid is het niet de minste game. Grafisch is het veelal weliswaar vrij kartelig, maar het goede kleur/contrast gebruik maakt het toch een leuke aanblik. Ook de ingame soundtracks die opduiken in momenten van actie en de conversaties en ingame dialogen zijn niet slecht, en ook zeker niet irritant.

Je vraagt je toch af wat de ontwikkelaar van deze game met dit spel wilde bereiken. Ik heb geen idee wat het probleem is gebleken. Te weinig man op dit project gezet? Te weinig tijd tot de deadline? Of gewoon een game afleveren die zichzelf op een andere manier moet verkopen, bijvoorbeeld middels de gouden trophies die je kunt behalen op belachelijk makkelijke wijze. Het behalen van een Platinum trophy was nog nooit zo makkelijk, alhoewel, je dient de game wel maarliefst 2x uit te spelen, wat misschien wel een opgave kan zijn gezien het gebrek aan herspeelbaarheid en variatie bij het opnieuw spelen van de game. Je kunt zien dat men kwalitatief een toch vrij aardig spel heeft afgeleverd, maar dat deze de kop in worden gedrukt door te grote tekortkomingen. Jammer want Terminator Salvation had met wat extra tijd en moeite best een goede game kunnen worden.


  • Auteur: Jeroen Janssen | Genre: Third person shooter | Release: 30-05-2009 | Uitgever: Warner Bros. | Ontwikkelaar: GRIN
    Graphics: 7.0 | Geluid: 7.0 | Gameplay: 6.5 | Besturing: 7.8 | Replay: 2.5
    4.8
    + Flank-systeem leuk verzonnen
    + Kwalitatief niet onaardig
    + Veel gouden trophies
    - Te korte campagne weegt zwaar
    - Eenmalig en matig avontuur
    - Te weinig vrijheid en diepgang

    0 0 stemmen
    Artikelbeoordeling
    Abonneer
    Abonneren op
    guest
    Vul je email-adres in. Dit veld is niet verplicht voor het plaatsen van een reactie.
    Vul hier een naam of nickname naar keuze in. Hiermee kun je zonder registratie reageren op Evilgamerz.

    0 Reacties
    Inline feedback
    Bekijk alle reacties

    Naar boven
    0
    Klik hier om anoniem of als lid te reagerenx