Zo was je nog nooit
Nu de launch van de PlayStation 5 achter de rug ligt, kunnen we ons wat meer focussen op de wat minder in het daglicht geplaatste games. Maneater is zo’n game. Het spel kwam in mei 2020 al uit voor de current-gen platformen, maar inmiddels is ook de next-gen versie verkrijgbaar. Tripwire Interactive ken ik persoonlijk vooral van Killing Floor, maar nu komen ze met een totaal andere game. Of ze die franchise kunnen verslaan met een wellicht nieuwe reeks games zal de vraag zijn. Het is in ieder geval iets unieks dat we nog niet veel eerder hebben gezien. Een game waarin je als een haai speelt… Het spel is deze maand nog gratis verkrijgbaar bij een PlayStation Plus-abonnement.
In deze game ervaar je de ultieme krachtfantasie als het toproofdier van de zeeën – een gigantische haai! Terroriseer de kust. Scheur zwemmers en duikers uit elkaar, geef de mensen een reden om bang voor je te zijn en groei uit tot een grootse, volwassen meesterhaai. Pas je haai aan met een verscheidenheid aan statistisch-aangedreven systemen. Evolueer verschillende delen van je lichaam om hun werking te verbeteren, of pomp je wreedheid op om korte feeding-frenzies aan te gaan. Maneater is een single player actie-RPG, gesitueerd in de meedogenloze wateren van de Gulf Coast. Vecht om te overleven in de open oceaan, moerassen en rivieren met op elke diepte gevaar op de loer. Dompel jezelf onder in een levende, ademende wereld vol bedreigingen en beloningen. Verken gezonken wrakken, sluip door moerassen of cruise gewoon door de open oceaan op zoek naar prooi om je te voeden. Je enige hulpmiddelen zijn je verstand, je kaken en een griezelig vermogen om te
evolueren terwijl je voedt. Zowat alles staat op het menu … doden of gedood worden. Maneater heeft een campagne met een volledig verhaal die de haai volgt terwijl hij wraak zoekt voor de moord op zijn moeder door “Scaly” Pete. De zeeën zijn niet groot genoeg voor beiden, terwijl ze op weg zijn naar een epische confrontatie. “Scaly” Pete is een visser die is opgevoed met verhalen over hoe zijn vader werd gedood door een grote witte haai. Haaien gaven zijn vader geen genade, hij toont de beesten geen genade terug, en jaagt overal op hen.
Verscheur alles en iedereen
Het verhaal klinkt boeiender dan het is. In feite draait het spel in het begin om zwemmen, het verscheuren van level 1-3 visjes en het langzaam groeien naar een grotere haai. Daarbij kom je geregeld ook alligators tegen, de andere meesters van de zee zo nu en dan, welke je proberen te volgen en jou proberen te verslinden. Het mogen duidelijk zijn; Je bent zeker niet veilig in de rivieren en zeeën waarin je zwemt. De spelwereld is vrij toegankelijk en op zich niet opzienbarend groot. Het betreft hier dan ook geen triple A-game die je tientallen uren aan gameplay aanbiedt, maar het spel brengt wel diverse missies die je kunt spelen. Zo moet je onder andere ook mensen die in de zee zwemmen verslinden voor XP. Het levelen maakt dat je in latere stadia steeds hogere level tegenstanders kunt proberen te verscheuren. Het einddoel is het verslinden van bounty hunter boats waarbij je uiteindelijk Hunter Leaders kunt killen. Het zijn er in totaal 10. Maar je moet eerst even wat story missies voltooien natuurlijk. De structuur hiervan vond ik persoonlijk erg onoverzichtelijk in het begin, maar uiteindelijk kom je erachter dat je de uitroepteken-missies moet spelen. Als haai kun je evalueren, of groeien beter gezegd. Zo kun je naar mat je organen zijn verbeterd met verbeterde sonar-technieken ook je staart, vinnen, lichaam, hoofd en kaken verder upgraden. Dit kan door het verzamelen van resources. Het upgraden kan alleen in de verborgen Grotto’s, wat direct ook fast-travel locaties vormen voor de speler.
De missies zijn niet heel gevarieerd. Het komt meestal neer op het afslachten van bepaalde vissen, mensen of andere vijanden. Maar je kunt ook kentekenplaten verzamelen bijvoorbeeld, welke zich op het land bevinden. Je haai kan weliswaar kort op het land uit de voeten, maar gaat ook snel dood wanneer dit te lang zal zijn. Wat mij vooral stoorde waren de warrige controls. Vooral in het begin is het allemaal vrij lastig onder de knie te krijgen. Bijten kan met R2 en versnellen met L2, dat is duidelijk, maar je moet soms combo’s creëren met de knoppen L1, en ook het springen en bijten tegelijk, en ook nog eens richten op vijanden (marken) is soms vrij omslachtig en lastig. Het is niet direct dat de button-layout suckt, het is vooral dat het gebruik ervan en de uiteindelijke werking niet altijd even lekker verloopt.
Al met al is Maneater qua gameplay geen uitgebreide game. Het komt op een gegeven moment allemaal op hetzelfde neer, maar toch blijft het spel best interessant, mede doordat de lichte RPG-elementen je steeds beter en bruter laten ogen en vechten. Op een gegeven moment voel je jezelf echt als een slachtmachine, en op de een of andere manier voelt dat best wel lekker eigenlijk. Dat wordt ondersteund door grote hoeveelheden bloed. Soms heb je kleine visjes waar de liters bloed uitstromen, iets wat het soms ook wel een beetje over-the-top maken. De 7 te verkennen regio’s waaronder de golfkust en industriële havens kennen een dag- en nachtcyclus, en onderwater zul je dat ook zeker merken. Het spel ziet er op zich best wel contrastrijk uit, en ook best wel scherp, maar echt opmerkelijk goed is het allemaal niet. Het spel draait op 60 frames per seconden op 4K en bevat ray-tracing. De Unreal Engine 4 doet dan ook prima haar werk, al zul je nooit echt afzien dat dit dichtbij een triple A-kwaliteit terecht komt. De PS5 DualSense-features worden nagenoeg niet gebruikt, waardoor je nooit echt het intense gebruik van je kaken in je handen kunt voelen. Dat is een gemiste kans wat mij betreft. Qua audio is het ook allemaal niet heel intens, en voelt het een beetje flets aan. Je wordt af en toe zelfs educatief op de hoogte gebracht over het leven van echte haaien, iets wat op zich best wel interessant is zo nu en dan. De laadtijden zijn verder ook vrij kort, al zijn ze er helaas wel op de PlayStation 5. Ingame hoef je gelukkig nooit echt te wachten op laadtijden, waarbij je dus alleen bij het laden van een game hoeft te wachten. Het saven van de game is overigens helaas niet mogelijk. Dit doet het spel zelf, waardoor je soms net een stukje mist, wanneer je terug ingame geplaatst wordt, maar vaak zijn het geen grote delen die ineens geskipped worden bij het continueren van je sessie.
Het is dat Maneater nu gratis is via de PlayStation Store met een PS Plus-abonnement, anders zou ik de game niet direct aanraden. Ja, ik heb me best wel wat uurtjes vermaakt, en heel lang is de game ook zeker niet, maar daar betaal je dan ook zeker niet de hele mep voor, vooral nu dus niet. Op zich is het spel best wel vermakelijk, en het is weer eens wat anders dan al die andere actiegames die we kennen op dit moment. Maar echt gevarieerd wordt de gameplay nooit. Ook de beperkte RPG-elementen zijn weinig inspiratievol, net als de constant dezelfde actievolle gevechten, die vaak lastig zijn te coördineren door de warrige controls en gameplay. Toch is Maneater een leuke budget game die vermakelijk zal zijn om zo nu en dan even op te pakken. Echter zal dit niet de next-gen game zijn waar je al lange tijd op zat te wachten.
