Ticket to Ride
Iedere boardgamer zal ongetwijfeld wel de game Ticket to Ride kennen. Hierin moet je zelf tracks maken en doelen behalen, beurt-voor-beurt. Een soort van variant hierop is de game Battle Train, een titel van Bandai Namco die wat stilletjes voorbij is gereden, maar die wij niet aan ons voorbij lieten gaan op de PC. Laten we hopen dat de game in ieder geval alsnog op tijd is gekomen deze zomer, en niet zoals de NS veel te laat arriveert bij het station.
In Battle Train is het doel om een run te voltooien. Dit is gebaseerd op een, hoe kan het ook anders, roguelite-concept waarbij je dus uiteindelijk dood bent, wanneer je dood gaat en dus de volledige run weer opnieuw kunt starten. In het spel kun je diverse levels spelen, maar het draait natuurlijk om het verslaan van vijanden en het verslaan van uiteindelijk de eindbazen. Er zijn in totaal maarliefst vier stages die je door moet, maar een stage kan best wel kort duren wanneer je de juiste track neemt. Dit kan bijvoorbeeld boven of beneden zijn. Wanneer je vervolgens een battle aan gaat, dien je de stations van tegenstanders te verwoesten. Dit kan door treinrails aan te leggen die richting die stations op gaat. Maar je kunt ook wegens kruisen van de vijand, waardoor je dus een geheel van rails samenstelt wat zowel in je voor- als nadeel kan werken. Wanneer er een verbinding eenmaal is gelegd naar het station, kan je een trein erin laten rammen waardoor het station kapot gaat of damage ondergaat. Wanneer alle stations van de opponent verwoest zijn, win je en kun je weer verder naar de volgende stage. In de map zijn echter ook kristallen verborgen en allerlei kristalmijnen. Als je deze bezet en pakt krijg je extra turns die je elke ronde kunt verdienen en uitgeven. Hoe meer turns, hoe meer rails je kunt leggen of hoe meer je de tegenstander dwars kunt zitten met blokkades en bijvoorbeeld bommen en kaarten kunt inzetten. Je hebt namelijk ook allerlei abilities zoals het inzetten van kaarten en het leggen van bommen of direct rechargen van je trein waardoor je nogmaals de aanval in kunt zetten. Bij elke explosie van een station worden echter omliggende tracks deels verwoest, waardoor je dus niet lekker met je vinger in je neus kunt wachten op een volgende recharge. Vijanden en jezelf kunnen zelfs alle tracks in het level in een klap verwoesten, waardoor de chaos soms al snel compleet kan zijn. Je hoeft niet altijd met je trein overigens een tegenstander te slopen, want je kunt ook bommen en andere kaarten inzetten welke verwoesting aan kunnen richten. Deze kaarten kun je ook tussen de rondes door verzamelen en kopen tijdens je run.
Verrassend makkelijk instappen
Het spel lijkt op het eerste gezicht veel van hetzelfde en pakt erg makkelijk op met de zeer korte tutorial. Het is verrassend zelfs hoe makkelijk dit spel te spelen is. Na vijf minuten kun je al aan de slag en heb je de basis mechanics al door. Maar het spel kan dieper gaan want je kunt allerlei verbeteringen along-the-way vergaren die je sterker maken. En zo nu en dan moet je ook je health weer healen om niet je lange run ongedaan te maken. Gedurende je pad dat je doorloopt krijg je dus verbeteringen en kun je ook gewoon cinematics bekijken waarna je een verbetering mag verwachten die je later weer kunt inzetten. Na het eerste niveau zul je al snel merken dat opponenten een stuk krachtiger worden. Battle Train is dan ook geen game die je in een avondje even uitspeelt, en dat is vaak niet het geval natuurlijk in roguelite-games. Naast de standaard mode is er ook een daily-game mode waarin je periodiek een nieuwe uitdaging kunt vinden, maar heel veel wijkt die niet af van de roguelite campaign-mode, of hoe je die ook mogen noemen. Eigenlijk bewandel je simpelweg een weg naar het eind, en als dat niet lukt, begin je gewoon weer opnieuw. Hierbij speel je minigames, bezoek je de shop, kun je een story-cinematic bekijken waaruit een bonusje voortvloeit of de fashion shop bezoeken, maar er kunnen ook willekeurige events plaatsvinden. Veelal gaat het toch om het voeren van strijd in de Battles en het vergaren van skills en goodies die je kunnen verbeteren gedurende deze battles. Ook je card-deck wordt steeds uitgebreider en je geld kun je uitgeven om zo verbeteringen te krijgen. Het wordt na enkele uren toch best wel veel van hetzelfde en heel veel inhoudelijk biedt de game eigenlijk ook niet. De gameplay is toegankelijk, en wordt uitgebreid naar mate je meer vrijspeelt, waaronder nieuwe kaarten, welke onder andere gedraaid kunnen worden waardoor het leggen van tracks vaak al een stuk simpeler gemaakt wordt. Een moeilijkheidsgraad instellen is er helaas niet bij, waardoor je eigenlijk gebonden bent aan het niveau van de AI, die al best stijl omhoog klimt naar mate je het eerste deel van een run doorgelopen bent. Daarnaast is dit weliswaar een roguelite-game, maar verbeter je overall niet echt waardoor je niet makkelijker de levels doorspeelt. Je speelt wel meer items vrij, maar deze moet je ook weer in de nieuwe run zien te verdienen.
Wat deze game misschien grotendeels maakt is de presentatie. Van cinematics tot user interface, alles ziet er gelikt uit op een speelse manier. De cel-shaded graphics met borders/lijntjes over alle illustraties heen maakt het plezierig om te zien. In-game mag het er allemaal wat minder scherp en subliem uitzien, toch kon ik de stijl wel billeken. Battle Train is echter in potentie niet de game die ik had gehoopt, maar slechts deels. De gameplay is geweldig en het concept ook net als de graphics, maar de runs voelen constant hetzelfde aan, waardoor het plezier in het begin al snel weg vaagt in eenmalige runs waarna je het spel weer weg zult leggen. De verschillen zitten hem in de battle-maps die je willekeurig voorgeschoteld krijgt en de items die je vergaart. Maar de world map waarop je richting de eindbaas raast voegen te weinig toe qua uitdaging. Het roguelite-gedeelte is daarnaast op een verkeerde manier toegepast want men had beter skill-based verbeteringen kunnen toepassen, waarmee je elke run net dat beetje extra permanente skill mee kan nemen. Echter heeft men ervoor gekozen om alle kaarten en verbeteringen die je in de run kunt verdienen maar vrij te laten spelen, en dat voelt net wat minder progressief aan. Battle Train is qua concept dan ook beter dan qua uitwerking. Het zou in potentie een geweldige board-game kunnen worden, maar heeft net wat meer elementen nodig om het ook verslavend te maken en houden. Dat mist op dit moment een beetje, waardoor het spel qua inhoud een beetje tekort schiet.
