Days Gone Remastered

Toen Days Gone in 2019 verscheen, werd het met gemengde gevoelens ontvangen. 2018 was een enorm jaar met Red Dead Redemption 2, God of War en Spider-Man. The Last of Us had het gat voor een verhalende zombiegame al een paar jaar eerder gevuld. De game kampte bij release met technische problemen, waardoor veel spelers de game (on)terecht links lieten liggen. Toch groeide Days Gone in de jaren daarna uit tot een geliefde cultklassieker, met een enorme open wereld, een ruig verhaal en indrukwekkende hordes zombies. Soms draait het om timing, en met de remaster krijgt Days Gone een nieuwe kans om zichzelf te bewijzen en die grijpt het met beide handen aan.

De wereld leeft, maar vraagt om geduld

Het verhaal van Days Gone lijkt simpel: je doorkruist een gevaarlijke wereld op zoek naar je vrouw, terwijl je hordes geïnfecteerden, plunderende bendes en verraderlijk weer probeert te overleven. De game bouwt langzaam op. Missies lijken klein, ontmoetingen zijn vaak persoonlijk en de hoeveelheid zombies blijft in het begin overzichtelijk. Pas na vele uren ontvouwt zich het volle potentieel van het verhaal en de gameplay. Met games die steeds langer worden is de lengte niet het probleem, maar wel de pacing. Aan de structuur verandert deze remaster niets, en dit blijft dan ook één van de zwakkere punten. Vooral in het begin is het soms doorbijten. De nog steeds vrij lange laadtijden zorgen er bovendien voor dat de flow regelmatig wordt onderbroken. Wie echter de tijd neemt om deze wereld te leren kennen, wordt beloond met memorabele momenten, intense gevechten en een paar verrassende plot twisten aan het eind.

De remaster brengt niet alleen een hogere resolutie en frame rate (1440p/60FPS of 4K/30FPS), maar ook verbeterde lichteffecten, scherpere textures en een wereld die meer details bevat. De cut scenes winnen het minst bij deze visuele updates, maar zodra je op je motor door het bos rijdt, zie je echt het grote verschil met het origineel. Visueel schuift Days Gone nu meer richting een echte AAA-ervaring, al mist het hier en daar nog de afwerking die je daarbij verwacht. Pop-in komt bijvoorbeeld nog regelmatig voor. De interacties in de wereld zijn niet altijd vlekkeloos. Soms grijp je mis bij voorwerpen, is het lastig om voertuigen weg te duwen of zijn interactieve objecten niet goed zichtbaar. Het zijn kleine schoonheidsfoutjes die je eraan herinneren dat deze remaster vooral een opfrisbeurt is, en geen volledige remake.

Geen paard, maar een toffe motor

De grote hordes zombies zijn het kloppende hart van Days Gone. Deze immense zwermen vijanden voelen nog steeds even angstaanjagend als zes jaar geleden. Elke confrontatie is een puzzel. Waar zet je vallen neer? Hoe beheer je je kogels? Wanneer sprint je terug naar je motor? Die motor is meer dan slechts vervoer, het is je levenslijn. Je motor moet worden onderhouden, gerepareerd, voorzien van benzine en kan worden aangepast met betere onderdelen.

De implementatie van haptische feedback via de DualSense-controller maakt deze connectie nog sterker. Elke hobbel op de weg, een slecht genomen bocht en elk regenbuitje voel je nu via de controller. De adaptive triggers worden hier ook flink ingezet om vooral weerstand te bieden bij het gas geven of afremmen. Bij geweren wordt er niet zo wild gevarieerd als bij bijvoorbeeld een Ratchet & Clank, maar de variatie zorgt ervoor dat je met meer plezier afwisselt tussen verschillende wapens.

Technische verbeteringen met kleine rafelrandjes

De remaster brengt verbeterde textures, belichting en vooral een stabielere framerate. Op een PS5 kun je kiezen tussen Performance Mode (1440p/60FPS) en Quality Mode (4K/30FPS). Op een PS5 Pro komt daar zelfs een Enhanced Mode bij, met 1584p intern en PSSR-schaal naar 4K, gericht op 60FPS. Spelers die de game recent nog op de PS5 hebben gespeeld, zullen minder onder de indruk zijn van deze remaster, de game kreeg namelijk eerder al een PS5-patch. Toch voelt deze remaster als een logische en welkome stap voorwaarts. De wereld oogt scherper en levendiger, de personages zien er beter uit en de flora en fauna geven echt het gevoel van een prachtig, maar meedogenloos post-apocalyptisch Oregon. Toch zorgen pop-in, kleine bugs en de eerdergenoemde laadtijden ervoor dat de game nog steeds wat te winnen heeft.

Days Gone Remastered bevat naast een speedrun mode, new game+, het importeren van je oude PS4-save en extra moeilijkheidsgraden, nu ook een gloednieuwe modus: Horde Assault. Hier neem je het op tegen de grootste hordes zombies die de game ooit heeft gehad, soms tot 800 man sterk. Je vecht om zo lang mogelijk te overleven, terwijl je tussen de golven door nieuwe wapens en upgrades verzamelt. Horde Assault is niet alleen een leuke bonus voor veteranen, maar ook een perfecte arena om je vaardigheden te testen zonder dat je je druk hoeft te maken om brandstof of missies. De toevoeging van leaderboards en medailles is een leuke extra voor spelers die het maximale uit deze game willen halen.

Terugkeer van een cultklassieker

Days Gone Remastered is eindelijk een remaster van een game die veel spelers waarschijnlijk hebben gemist. Technische verbeteringen, slimme DualSense-ondersteuning en nieuwe modi geven deze onderschatte klassieker een nieuw leven, ook al blijven er hier en daar ruwe randjes zichtbaar. Gelukkig worden deze minpunten worden ruimschoots gecompenseerd door de intense sfeer, memorabele momenten en de toffe mix van overleven, verkennen en motoronderhoud. Days Gone Remastered is nog steeds niet perfect, maar geeft mij nu wel meer hoop op een vervolg. Als speler blijf je immers nog steeds achter met een aantal onbeantwoorde vragen.