Knotsgek
Als ik sommige games speel, dan denk ik terug aan vroeger, aan die goede oude tijd op de PC. Iedereen was tevreden met ‘n simpele Pentium I met 64MB aan RAM geheugen, zo ook ik. Op die PC speelde ik heel wat toppers, waaronder Half-Life, Counter-Strike 1.x, Quake III, en geloof het of niet, ook Soldier of Fortune draaide zonder enige problemen op m’n 3DFX Voodoo 3, weer ‘n stukje nostalgie. Je kunt me ermee dood gooien. Maar een andere game die ik gek genoeg ook lichtlelijk wist te aanbidden was een titel van Nederlandse makelij, en wie kent het niet. Ik heb het hier over Knudde, een stel oelewappers, de naam zegt het al, die proberen diverse sporten, waarvan je denkt, hoe verzin je ‘t, uitoefenen en waarbij knoppen rammen het hoofdmotto is. Denk aan F13 Racen of het Knudde World Sports Tournament pakket.
Die tijd is inmiddels al lang verstreken en nu zou iedereen zich een ongeluk lachen als een game als Knudde wederom op zou duiken, maar je hebt nog altijd andere bizarre games die de hilarische weg op gaan. Een game die de genoemde weg inslaat is Wacky World of Sports: Knotsgekke characters die nog gekkere sporten beoefenen in deze game. En wat past er beter bij dan ‘n WiiMote controller? Precies, helemaal niets, ook geen ouderwets toetsenbord waar we alles op hebben geleerd. Het concept van Wacky World of Sports is zoals wel duidelijk mogen zijn simpel: Speel wat leuke en uitdagende sporten, en zet natuurlijk allerlei nieuwe records. Je kunt de sporten uitvoeren in een tweetal game modi, te weten een Tour mode, en een standaard Party mode waarin je de onafhankelijke sporten individueel kunt uitkiezen en beoefenen, of simpelweg een selectie van sporten wilt spelen.
SEGA benadrukt dat het hier gaat om een verzameling knotsgekke games, en knotsgek zijn ze ook zonder twijfel. Eigenlijk zijn het niet eens sporten, aangezien ze relatief veel afwijken van het basisconcept, maar denk hierbij bijvoorbeeld aan fierljeppen, grasmaaierracen, extreem strijken, boksen gecombineerd met memory, kaasrollen, of ijsgolf. In totaal zijn er 10 verschillende disciplines, de een nog gekker dan de ander. De spellen zijn niet al te doordacht, maar zijn wel vrij uniek, en vooral grappig. Maar of ze lang genoeg mee gaan? Dat is ‘n beetje de vraag aangezien de meeste games al snel vrij eentonig worden en zelfs al vanaf het begin saai kunnen zijn. De 2 racing games, het boksen, het tonijnsmijten en het kaasgooien zijn op zich enkele leuke sporten die ik heb kunnen doen. Maar er zijn ook mindere onderdelen, waaronder het houtzagen, waarbij je op bepaalde manieren hout moet doorzagen en bommen moet verwijderen onder je zaag, het ijsgolf-spel en het in de lucht strijken van kleding. Deze werken veelal moeizaam, en zijn ook niet uitdagend genoeg, en dat maakt dat ongeveer de helft van het spel als vrij uitdagend gezien mag worden, en de rest als overbodig saai opgevat kan worden. Gelukkig kent de game wel een Tour mode, die wat variatie in de onderdelen lijkt te brengen, middels simpele dialogen, die aan de hand van je prestaties aangepast zullen worden, en de steeds hoger wordende moeilijkheidsgraad.
Maar eigenlijk moet je concluderen dat het spel een vrij beknopte inhoud brengt. Omdat van de 10 minigames alleen het meubelracen, tonijnslingeren, kaasrollen, grasmaaierracen en het modderglijden echt interesse opwekken, en de rest matig, tot saai is, zul je het al snel gezien hebben met de game. Omdat men zoals gezegd een Tour mode in het spel heeft gepropt en wat meer variatie probeert te brengen door verschillende combinaties te brengen lijkt het spel toch minder snel te vervelen, maar veelal zul je het na ‘n half uurtje wel weer gezien hebben, mede door irritante aspecten als het bekijken of langzaam skippen van resultaten van medestanders (A.I.), wat lang kan duren. Het pakket aan minigames, want dat zijn het, is dan ook te klein.
Yeah!
Wat echter wel in de smaak viel is de sfeer van het spel. Als je dit spel opstart voel je gelijk een humoristisch en blij gevoel in je opkomen. Het spel kan soms zelfs irritant gekscherend zijn door het constante ‘Yeah’ geroep in de menu’s en in de ingame bevestigingsboxen. Het is moeilijk te bevatten dat de ontwikkelaar zelf er niet krankzinnig van werd, want al bij de eerste opstartprocedure werkt het op je zenuwen. In ieder geval straalt het spel veel plezier, humor en vooral blijheid uit, en dat is nooit negatief meegenomen natuurlijk. Echter zal het plezier na ‘n half uur wel weer verdwenen zijn als je de meeste aantrekkelijke minigames weer achter de rug hebt.
De blije en knotsgekke sfeer wordt verstrekt door de characters en het grafische voorkomen van het spel. Niet alleen de gameplay en de geluidseffecten zijn knotsgek, maar ook de karakters zien er leuk uit. In de Shop van het spel kun je al je nieuwe voorwerpen en objecten aankopen welke allemaal hun positieve en negatieve eigenschappen hebben. De een heeft wat betere speed-eigenschappen, en de ander neemt meer kracht met zich mee. Deze zijn zowel in de Tour mode als in de standaard Party mode bruikbaar. Terugkomende op de graphics: deze zien er vrij matig uit. Alles is vrij kartelig en er lijkt ook een flinke blur-filter over het spel heen te hangen die het allemaal nog wat minder scherp maakt. De tussenfilmpjes in de Tour mode stellen ook weinig voor en de omgevingen zijn veelal chaotisch en onoverzichtelijk druk, en dat maakt het spelen soms ook wat onplezierig. Toch hoort het een beetje bij de wel plezierige sfeer van de game, maar het had wel wat beter gekund wat mij betreft.
Wacky World of Sports is geen spel dat me een blijvende lach op m’n gezicht heeft kunnen bezorgen. In het begin is de game nog wel te genieten, afgezien van de matige graphics en de soms wat irritante ‘Yeah’ geluiden, maar na ‘n tijdje heb je de minigames wel gezien. Ongeveer de helft van de evenementen vervelen al snel door de standaard gameplay, en soms werkt de besturing ook niet al te best. Omdat je geen gebruik hoeft te maken van de MotionPlus zul je al snel merken dat alles vrij onnauwkeurig werkt, en dat maakt het ook niet al te uitdagend. De snelheid en de combinatie van het gebruik van toetsen en simpele bewegingen is vooral van groot belang, en dus niet accuraatheid. De toegevoegde shop en de Tour mode proberen wat extra spelelementen aan het spel toe te voegen, maar maken de 10 minigames helaas niet veel beter of gevarieerder. Ik wil dan ook de mensen erop wijzen dat dit spel enkel leuk kan zijn als je met wat dronken vrienden ‘n half uurtje voor het uitgaan jezelf en hen wilt vermaken, want veel langere speelsessies zul je waarschijnlijk niet gaan beleven. Leuk voor in de budgetbak, maar niet veel meer dan dat.
