Skull & Bones

Skull and Bones, Ubisoft’s langverwachte piratengame, is na een hoop uitstel eindelijk te spelen voor iedereen. De game speelt zich af in de Indische Oceaan van de 17e eeuw en is geïnspireerd door Assassins’s Creed Black Flag uit 2013. Het varen en de gevechten op het water waren destijds zo populair dat Ubisoft besloot er een volledige game aan te wijden. Na bijna 11 jaar is het dan zover, we kunnen piraat spelen. Historisch gezien doen games met zoveel problemen en uitstel het niet erg goed. Helaas lijkt dat met Skull & Bones niet veel anders te zijn. Afijn, wij gingen aan de slag met de PlayStation 5 versie om te zien wat voor buit er allemaal te halen valt.

Beperkte vrijheid

Spelers beginnen met het maken van hun eigen piraat. Met vrij beperkte keuzemogelijkheden maak je het uiterlijk van jouw piraat. Heel veel nut heeft dit niet, want je zal verreweg het grootste deel van de tijd op je boot zitten waarbij je jezelf toch niet ziet. Maargoed, voor het idee is het leuk dat het kan. Daarna begin je je avontuur met eenvoudige missies die dienen als introductie waar je een paar van de basis zaken leert over het varen en verzamelen van grondstoffen. Daarna krijg je de vrijheid krijgen om de open wereld te verkennen, missies aan te gaan, en je schip te upgraden.

Deze vrijheid is overigens alleen beperkt tot het varen, daarbuiten is het rondlopen geen groot onderdeel van Skull & Bones. Je kan alleen aan land bij bepaalde steden en outposts, maar verder ook niet. Het verkennen van elk willekeurig eilandje is er dus niet bij. Buiten de twee grote steden, Saint Anne in het westen en Telok Penjarah in het oosten, biedt het spel erg weinig om te doen als je niet aan het varen bent. Er zijn plekken waar je aan land kunt gaan voor inkopen, nieuwe missies, kopen op de zwarte markt, of af en toe op zoek kunt gaan naar begraven schatten, maar dit alles voelt nogal karig aan. Het is wel het vermelden waard dat de plekken waar je wel aan land gaan over het algemeen zijn gemaakt met veel detail. Maar al snel valt op dat NPC’s worden hergebruikt en dat omgevingen vaak worden. Na een aantal van deze tussenstops is het als snel klaar met het verkennen en veranderen deze tussenstops al snel in niets meer dan noodzakelijke bezoekjes.

De enige andere reden om aan land te gaan, lijkt het vinden van meer blauwdrukken te zijn, die over de verschillende eilanden verspreid te koop zijn. Maar hier begin je al snel de ware sleur van Skull and Bones te ontdekken. Voor vrijwel alles in het spel moet je blauwdrukken vinden en kopen. Dit geldt voor pantser en nieuwe wapens voor je schip, tot aan de verschillende meubelstukken die je kunt toevoegen voor diverse bonussen zoals health- of stamina-regeneratie of verhoogde damage voor bepaalde wapens. Dit principe geldt ook voor munitie. Nadat je eerst een hoop tijd en moeite hebt gestoken in het vinden van een blauwdruk van een wapen, kom je er daarna achter dat je nóg een blauwdruk nodig hebt voor de munitie. Een systeem dat duidelijk is gemaakt om de spelers zo lang mogelijk bezig te houden met nutteloze taken. Dit komt natuurlijk door het feit dat Ubisoft ervoor heeft gekozen om van Skull & Bones een soort van MMO / live service game te maken. Maar niemand zit te wachten op dit soort rare activiteiten om de speelduur maar te verlengen.

Skull and Bones draait uiteindelijk om het upgraden van je schip met betere wapens, perks en pantsers, maar ook om het krijgen van grotere en betere schepen. Hoewel je eigen piraat ook in levels omhoog gaat en daardoor ook leukere outfits aan kan, is het belangrijkste het upgraden van je schip. Dit onderdeel is wel goed uitgewerkt door de ontwikkelaar. Je begint uiteraard met een klein schip maar zal dit gaandeweg kunnen inruilen voor grotere schepen. Je kan per kant (links, voor, rechts of achter) verschillende soorten wapens op je schip zetten waardoor je best vrij bent om je ultieme piratenschip in elkaar te zetten. Ook de cosmetische kant is goed gedaan. Je hebt enorm veel keuze in kleuren, soorten masten en hoe de romp eruit ziet.

Het rondvaren en het aangaan van gevechten met vijandelijke schepen is nog een sterk onderdeel van Skull & Bones. Dat is natuurlijk niet zo gek, aangezien dit al is gebaseerd op de populariteit van Blag Flag. Gevechten zijn vloeiend, met de mogelijkheid om je wapens te kiezen door simpelweg de richting van je schip aan te passen. Er zijn handige hulplijnen om dat visueel te maken, zodat je precies weet wat je doet tijdens zo’n gevecht. Wapens kunnen later ook specifieke effecten hebben zoals overstromings- of brandschade, en het zien van vijanden met wapens zoals torpedo’s of mortieren maakt dat je ze zelf wilt bemachtigen.

Daarbij komt ook nog dat de game op het water visueel aardig is. Het water, de eilanden om je heen en de aankomende storm zorgen voor genoeg sfeer om je echt in een piratenwereld te wanen. Maar ik zeg alleen op het water, want daarbuiten is het zeer wisselvallig. De personages zien eruit alsof ze rechtstreeks uit 2013 komen en ook de animaties van de mensen in de steden zijn zeer beperkt. Dit geldt overigens ook voor jouw eigen piraat. De bewegingen zien er allemaal verouderd uit en zo voelt het ook. Het lijkt erop alsof ze in die 11 jaar geen upgrade hebben gedaan in deze aspecten van Skull & Bones, en dat is zeer duidelijk te merken.

Veel van de items en resources die je nodig hebt, vind je door gewoon rond te varen, vijandelijke schepen uit te schakelen of items te verzamelen die je langs de kust ziet. Het verzamelen van hout of ijzer wordt namelijk gewoon vanaf je schip gedaan met een bijzonder eentonig minispel waarbij je precies op het juiste moment op een knop moet drukken. Ubisoft heeft overduidelijk gekozen om de focus vol op het varen en de boot te leggen, maar in de praktijk blijkt die keuze onjuist geweest. Waarom hebben ze er niet voor gekozen om, net zoals Sea of Thieves, overal te kunnen aanmeren en het eiland te verkennen? Er is geen combat met je piraat mogelijk, en dus ook niet de mogelijkheid om lekker te gaan verkennen. Het puur en alleen op de boot zitten is niet leuk genoeg.

Frustraties nemen de overhand

Op de boot heb je een aantal activiteiten die je kan ondernemen. Plundermissies zijn missies waarbij je een basis vanaf het water aanvalt, zowel torens langs de kustlijn als aanvallende schepen, die je in verschillende golven komen aanvallen. De eerste die je vindt, zijn makkelijk alleen aan te pakken, maar plekken van een hoger niveau zijn praktisch onmogelijk zonder hulp te vragen van vrienden of andere medespelers. Je kunt om hulp roepen bij elke plunderlocatie, wat een oproep doet voor iedereen op de kaart om te komen helpen. Frustrerend genoeg kunnen piraten die bereid zijn te reageren op een oproep niet daadwerkelijk aangeven dat ze onderweg zijn, en er is zelfs geen manier om snel naar iemands hulp te gaan rechtstreeks vanuit de oproep die op het scherm verschijnt.

Datzelfde geldt voor de wereldevenementen die kunnen ontstaan terwijl je rondvaart. Irritant genoeg kunnen deze evenement helemaal aan de andere kant van de wereldkaart verschijnen en meestal met een zeer korte tijdslimiet. Deze evenementen zijn vaak de moeilijkere en hebben sowieso teamwork nodig om te voltooien. Doordat je vaak te laat bent of gewoon geen medespelers kan vinden om te doen zijn deze missies bij voorbaat al kansloos. Het is dus mogelijk om samen te werken met andere spelers maar het vinden hiervan is op dit moment weinig hoopgevend. Dit kan zijn omdat de meeste mensen liever solo willen spelen, of het probleem ligt bij de spelersaantallen. Hoe dan ook faalt hier ook het MMO gedeelte van Skull & Bones. Hierdoor blijft er veel content onaangeraakt omdat het solo gewoon onmogelijk is om te doen.

Op het begin leek Skull & Bones voor een kleine verrassing te zorgen, maar hoe langer je speelt, des te frustrerender het wordt. Dezelfde missies worden steeds weer herhaald en het feit dat bijna de hele gameplay zich op de boot afspeelt is simpelweg niet leuk genoeg. De keuze om bijna het volledige spel te richten op varen is een foute geweest. De potentie van Skull & Bones was gigantisch. Een grote uitgever die een piratengame maakt, daar zijn er nog niet zoveel van. Waarom ze dan ook niet gekozen hebben voor een volledig piratenavontuur, waarbij je de vrijheid had om te voet alle eilanden te verkennen, de geheimen en schatten te ontdekken is dan ook de grote vraag. Het varen is leuk maar te vaak moet je lange afstanden varen waarbij je tussendoor niks kan doen. Had dan een soort van automatisch vaarsysteem gemaakt zodat je tijdens die tocht zelf op je schip kon rondlopen en activiteiten doen. De hele ervaring is een opstapeling van gemiste kansen. Skull & Bones heeft maar liefst 11 jaar ontwikkeltijd gehad maar lijkt de laatste 8 jaar stil te hebben gestaan. Er is plezier te vinden met het varen en het upgraden van je schip, maar zeker niet voor de volle prijs van maar liefst €80. Wat deze game alleen maar duidelijk maakt is dat er heel veel spelers ontzettend graag een goede piratengame willen hebben, maar hier nog steeds op moeten blijven wachten.