Sand Land

Zand in mijn schoenen

Het is een vreemde gewaarwording dat uitgerekend Sand Land geniet van een populariteit stijging. Het is wellicht nog vreemder om te zeggen dat het juist één van de betere originele verhalen van Akira Toriyama is. De beste man die toch vooral bekend staat om Dragon Ball, misschien heb je daar wel eens van gehoord. Gezien de populariteit daarvan is het makkelijk om te vergeten dat hij nog veel meer andere manga’s en anime series op zijn naam heeft staan. Zo dus ook Sand Land. Een wat korte manga uit 2000 die de afgelopen jaren is uitgebreid met een film, een serie en nu dus ook een game. Mocht je de manga hebben gelezen, de film is daarop gebaseerd. De serie en de game ook, maar hebben daar nog een extra verhaal achter geplakt om het wat verder uit te breiden.

Sand Land is een geheel ander soort verhaal dan Dragon Ball. Toriyama had altijd een obsessie met voertuigen. Iets waar Sand Land veel meer de nadruk op legt dan Dragon Ball. Waarom zou je immers in een tank gaan zitten als je een geheel zonnestelsel weg kan vagen met je kleine teen? De omvang van Sand Land is ook een stuk kleiner. Het verhaal speelt zich af op een klein stukje van één planeet waar door het opdrogen van een gigantische rivier bijna geen water meer te vinden is. Zowel mensen als demonen, doodnormale wezens in de wereld van Sand Land, leven samen in die wereld en beide proberen alles op alles te zetten om te overleven. Komt er nog eens bij dat het Koninkrijk water verkoopt voor belachelijke prijzen en je hebt een recept voor een simpel doch doeltreffend verhaal.

Mad Max: Sand Road

Het eerste deel van de game focust zich vooral op de zoektocht naar een legendarische oase die ergens afgezonderd in de woestijn zou moeten liggen. Rao, één van de hoofdpersonages, is het een beetje zat om maar te blijven knielen voor de koning en gaat samen met twee demonen, Beelzebub en Thief, opzoek naar die oase. Rao klinkt hier als het hoofdpersonage, maar dat is eigenlijk Beelzebub. De zoon van Lucifer (die liever televisie kijkt dan zich bemoeid met mensenzaken) en een vriendelijke kwaadaardige demon die vooral roept dat hij slecht is.

Gameplay in Sand Land is vrij basaal. Het grootste deel vindt plaats in een uitgestrekte open wereld met een paar stadjes, grotjes, checkpoints, bergjes en een flinke hoeveelheid hunts en sidequests. Het standaard arsenaal van een open wereld dus eigenlijk. Beelzebub zelf heeft een skilltree waarmee je voornamelijk zijn combo’s en standaard aanvallen mee uitbreid. Rao en Thief daarentegen hebben meer specifieke vaardigheden die wat beter bij hun persoonlijkheid horen. Rao was bijvoorbeeld een kapitein over een tank bataljon en heeft allerlei skills die gericht zijn op voertuigen. Thief heeft dan weer skills die meer gericht zijn op het krijgen van materieel en dat ga je nodig hebben.

Ondanks dat je als Beelzebub zelf best wel wat schade kan aanrichten zijn de voertuigen de sterren van de gameplay. Je begint met de jeep van Rao, maar na een paar missies krijg je al een tank en weer een paar later krijg je een grote robot die hoog kan springen. Uiteraard allebei met kanonnen en geweren, want alleen rondrijden is ook zo saai. Al het materieel dat je verzamelt of vindt in de vele kistjes gebruik je om je voertuigen te upgraden of aan te passen, totdat je tevreden bent met je machines van de dood en ze mee op pad neemt.

Spino Crossing

Net zoals in de serie werkt de tank in veel gevallen het meest efficiënt. Deze heeft twee verschillende aanvallen die je beide op ieder moment kan herladen om weer opnieuw te beginnen met knallen. De gevechten terwijl je in een voertuig zit zijn vaak redelijk oppervlakkig. Veel van de vijanden doen belachelijk weinig schade en de aanvallen die wel schade doen zijn ongelooflijk simpel om te ontwijken. Bazen zijn daar een uitzondering op de regel op, want als je niet oppast zit je zo tegen een game over scherm te kijken. De afwisseling en de truc zit hem iets meer in de verschillende voertuigen die je hebt en het feit dat je tijdens combat vrij snel kan wisselen naar een ander. De één is net iets sneller dan de ander waardoor die tijdens bazen net wat beter tot zijn recht komt. Zet de moeilijkheidsgraad op hard (iets wat ik sowieso aanraad) en je krijgt gevechten tegen bazen waar het verstandig is om regelmatig te wisselen.

De eerder genoemde sidequests geven nog wat extra’s dan enkel meer gameplay. In het begin van het verhaal krijg je een klein stadje als thuisbasis. Met behulp van de vele (saaie) sidequests krijg je meer inwoners in dat stadje. Met de inwoners komen nieuwe winkels, upgrade mogelijkheden en manieren om je voertuigen te customizen. Veel hiervan is niet per se nodig, omdat je in het hoofdverhaal genoeg nieuw materieel vindt. Het geeft de wereld en de sidequests net wat meer noodzaak om te doorzoeken. Het is daarnaast best leuk om te zien hoe dat stadje van een paar hutjes groeit naar een woestijncaravan van redelijk formaat.

Mocht ik wat gematigd klinken, dat komt omdat Sand Land niet echt ergens in uitblinkt, maar ook nergens echt volledig de mist ingaat. De open wereld is niet te groot dat het echt herhalend aan gaat voelen, ondanks dat de missies en gameplay dat wel zijn. Grafisch is de game vooral door de stijl redelijk indrukwekkend, maar ook weer niet consequent fantastisch. De audio en voice-overs zijn van hoge kwaliteit, maar veel zinnen worden in den treure herhaald en geen enkele track blijft in je hoofd hangen.

Is deze game het ultieme vaarwel van de wereldberoemde manga artiest? Nee, dat zeker niet. Sand Land is een vermakelijk tussendoortje van een kleine twintig uur dat het vooral moet hebben van de charme van de personages. Zijn echte vaarwel komt hopelijk later dit jaar in de vorm van Dragon Ball Daima.

Dat Akira Toriyama mag rusten in vrede. Mocht je naast Sand Land en Dragon Ball nog meer zin hebben in zijn werk. Ondanks dat de manga hopeloos verouderd is, geeft Dr. Slump een bijzondere inkijk in zijn stijl van humor. Iets wat in de eerste paar arcs van de originele Dragon Ball nog wel eens voorkwam. Zijn zelf parodie, Neko Majin, is ook erg leuk.