We waren in onze preview al behoorlijk enthousiast over Runeborn. De game voelde als een veelbelovende kruising tussen Balatro en een eenarmige bandiet vol runen en magie. Nu we flink wat meer uurtjes in de volledige versie hebben gestoken, kunnen we met zekerheid zeggen: dat positieve gevoel is er nog steeds, het smaakt zelfs naar meer. Runeborn is niet zomaar een roguelike deckbuilder. Het is een verrassend diepe game die de magie van Balatro in een nieuw jasje steekt.
Gokken met runen
Waar Balatro draaide om kaarten en pokerhanden, draait Runeborn om runen. Vijf kolommen, drie rijen, vijftien stenen die je als een slotmachine laat spinnen. Je draait, houdt sommige stenen vast, wisselt anderen en hoopt op de juiste combinatie. Twee op een rij levert minder schade op dan een reeks van vijf stenen, en speciale runen ertussen voegen nog meer schade toe. Gooi er wat relics, trinkets en modifiers bij en de grote getallen vliegen al snel over het scherm.
Elke beurt is een mix van strategie, instinct en gokken. Je denkt na over welke kolommen je opbouwt, welke kleuren je behoudt en hoe je je kansen vergroot op een perfecte combo. Runeborn weet dat deckbuilding-gevoel lekker diep te maken. Het aanpassen van je collectie runes werkt handig, zonder dat het te complex wordt doordat er maar een beperkt aantal kleuren runen zijn. Je kunt zelfs een kleur volledig verwijderen uit één of meerdere kolommen, of regenboogstenen toevoegen om meer kans te krijgen op dubbele of triple combo’s. Er zijn flink wat slimme en riskante tactieken mogelijk.
Balatro draait volledig om controle, maar Runeborn voegt daar wat extra chaos aan toe. Dat maakt de game minder voorspelbaar, maar ook spannender. Het voelt alsof elke run compleet anders kan uitpakken. Het gebeurt hier regelmatig dat je bij de laatste wissel net een goede combo weet te pakken of er juist volledig naast zit.
Visueel spektakel
Waar Balatro voor sommigen wat kaal oogde, pakt Runeborn flink uit. De artstijl is een fraaie mix van donkere fantasie met levendige kleuren en glinsterende effecten. De ontwikkelaars hebben goed gekeken naar wat een game als Hearthstone zo verslavend maakt: de feedback bij elke actie. De impact van een aanval of het maken van een combo wordt hier allemaal visueel beloond. Wanneer je een succesvolle combo neerzet, ontploft het scherm in kleur. En dat helpt om elke actie interessant en spectaculair te maken. Bij een titel waarin je tientallen keren dezelfde soort rondes speelt, is dat spektakel essentieel.
De performance is bovendien dik in orde. De game draait uitstekend op PC, zonder haperingen of gekke framedrops. Alles reageert vlot en strak. Toch zou Runeborn het ook fantastisch doen op een handheld. Dit is zo’n typische game die perfect zou passen op een Switch 2, en ik verwacht dan ook snel een versie voor dat platform te zien.
Tussen geluk en strategie
Runeborn is wat je krijgt als je strategie en toeval dicht bij elkaar laat komen. Soms voelt het alsof je de touwtjes in handen hebt, en dan ineens lijkt het alsof de runen besluiten hun eigen leven te leiden. Dat hoort bij het concept, het lijkt tenslotte op een slotmachine, maar het kan echt strategische spelers soms flink in de weg zitten. Toch is het nooit oneerlijk. Net als bij Balatro leer je gaandeweg beter inschatten wanneer je risico’s kunt nemen en wanneer niet. Soms is het slim om in een ronde weinig aan te schaffen om later betere kansen op te bouwen.
Dat maakt elke run uniek. Een succesvolle sessie duurt al gauw drie kwartier tot een uur, wat de game ideaal maakt voor een korte speelsessie of juist een avondje een paar potjes spelen. En ja, dat laatste gebeurt vaker dan je denkt. Runeborn heeft dat typische “nog één keer”-gevoel.
Winkels, relics en veel mogelijkheden
Runeborn zit bomvol content, zeker voor een Early Access-titel. Er zijn meerdere soorten winkels, elk met hun eigen voorwerpen, en de monsters die je verslaat bepalen welke winkeleigenaar je later tegenkomt. Het is een kleine maar slimme mechanic die invloed heeft op hoe je speelt: ga je voor gouden munten om relics te kopen, of spaar je liever voor upgrades rondom de runen?
De variatie in relics en trinkets is groot. Elke run kun je nieuwe experimenten aangaan: extra multipliers, speciale triggers of runen die elkaar op onverwachte manieren versterken. Door de grote hoeveelheid is het soms wat lastiger om een vaste strategie te vinden die vaker wint, je zult hier altijd moeten anticiperen. Daarbovenop komt het systeem van gems, edelstenen waarmee je relics kunt verbeteren en nog meer lagen van strategie toevoegt. Zo kun je op elk onderdeel van je voorwerpen multipliers plakken. Balatro deed dit minder, en hier zorgt het voor een extra interessante laag.
De monsters zelf zijn lekker gevarieerd. De ene baas gaat soepel neer, terwijl je bij een andere compleet vastloopt. Dat dwingt je om je strategie aan te passen en maakt elke run anders. De ontwikkelaars kunnen hier makkelijk uitbreiden, en de vijanden hebben telkens weer iets eigens, bijvoorbeeld dat je geen scrolls mag gebruiken, waardoor je slim moet omgaan met de nieuwe condities die gelden. Qua geluid houdt Runeborn het wat bescheiden. De effecten zijn degelijk en elke succesvolle hit klinkt bevredigend, maar het mist nog net dat euforische ping moment dat Balatro heeft bij hoge scores. De soundtrack past wel perfect bij de sfeer. In combinatie met de visuals werkt het allemaal erg goed.
Balatro met meer flair
Runeborn is meer dan een kopie van Balatro. De game neemt het verslavende fundament van slotmachines en Balatro, en giet daar een flinke dosis visuele effecten, diepgang en spanning overheen. Het resultaat is een game waarin je constant moet blijven nadenken en waar veel ruimte is voor interessante tactieken. Het is iets chaotischer en afhankelijker van geluk dan Balatro, maar dat werkt hier in het voordeel. De kracht zit in de variatie, de strategische keuzes en het gevoel dat elke run beter kan dan de vorige. Met een indrukwekkende hoeveelheid content in Early Access, uitstekende performance en verslavende gameplay is Runeborn een titel die trots naast Balatro mag staan. Sterker nog: voor wie iets meer visueel spektakel wil, is Runeborn misschien zelfs de betere keuze.
