Zoals altijd?
Tegenwoordig worden we niet meer veel verwend met originele shooters. Het is vaak realisme dat de klok slaat, maar ditmaal niet. Prey is namelijk een game die een klein beetje, maar dan ook maar ’n heel klein beetje, weg heeft van Painkiller. Gewoon flink vlammen met de meest rare wapens. Verwacht overigens geen Serious Sam-achtige taferelen, maar simpelweg een shooter met een zeer interessant verhaal.
De hemel vloog in brand en dompelde het Road House in een verblindend groen licht. De aarde schudde, alsof reuzen op ons af kwamen denderen. Voordat we onszelf in veiligheid konden brengen, boorde er licht door het dak en scheurde het aan flarden. Niemand had tijd om te reageren, toen het gigantische schip boven ons iedereen met een oorverdovend gedonder opzoog. Slechts enkele minuten daarvoor werden radiotalkshows overspoeld met bellers, die melding maakten van vreemde lichten in de lucht, overal in het zuidwesten. De media zagen de waarnemingen aan voor een grap en weigerden er verslag van te doen. Maar al snel kwam de waarheid aan het licht. Er waren dingen in de lucht, grote vliegende schijven, die brede stralen uitzonden in alle kleuren van de regenboog. Paniek heerste er, en jij wordt opgezogen in een bijzonder gevaarlijk avontuur. Red je vriendin Jen, de serveerster in het Road House die gepakken is genomen door het buitenaardse gespuis, en leer alle tricks die Enisi (Tommy’s grootvader, Tommy is het main character in de game) je weet te leren.
Het spel begint lekker gezellig, zoals zo vaak. De sfeer wordt al snel bizar als er lichten in het café schijnen. Leuk is hierbij dat je ook de reis beleeft die je maakt. Je ziet allerlei fictieve mechanismen en beesten voorbij flitsen die je de angst wat in weten te blazen. Op zich slim gedaan van de developers wat mij betreft. Vaak wordt je namelijk al snel in het diepe gegooid zonder ook maar voorbereidt te zijn om iets dat gaat komen. In Prey maak je vrijwel alles bijna letterlijk mee. Uiteraard begin je met niets, nou ja, een moersleutel. Logischerwijs zul je je een lange baan moeten wanen in de gruwelijke wereld waarin je zult merken dat het nodige draai, vlieg en knutselwerk zeer van belang kan zijn. In ieder geval… Je zult onderweg onder andere wapens tegenkomen die we onderscheiden in verschillende sterkten, uiteraard begin je met een iet wat zwakker wapen en kom je uiteindelijk uit op onder andere de bloedzuigergun en het jachtgeweer. Beesten, aliens, hoe je ze ook wilt noemen, zijn er om het je lastig te maken. In ieder geval zullen niet alle beesten je direct aanvallen.
Je kunt er vanuit gaan dat het meeste wel neergevlamd mag worden. De Fodder’s leveren 3 rode bloedstrepen in je gezichtsveld op, maar leveren niet al te veel damage en lopen ook vaak irritant in je weg. Slim zijn ze niet en met enkele kogels zijn deze al neer te halen. Verder zijn de jachthonden een iets sterker ras blijkt bij het spelen. Zij staan bekend om hun uitstekend instinct en zien er dan ook creepy uit. Vergelijk het met de Alien-reeks die we kennen uit het verleden, dan praat ik uiteraard over de filmreeks… De jagers zijn voetsoldaten die de taak hebben om ontsnapte gevangen op te sporen. Blijkbaar is het nogal nodig om dergelijke creaturen rond te hebben lopen aangezien er nog wel eens mensen ontsnappen, overigens zul je ook de nodige personen tegen komen, vaker dood dan levend overigens. De verminkte mensen die je geregeld, later in de game, tegen zult komen zijn een bijzonder ras. De arme karakters zijn gemarteld en veranderd in slaven. Ze vervullen huishoudelijke taken in het schip en vertonen geen menselijkheid meer, daar waar het wel mensen zijn geweest. Als je ze niet aanvalt zullen ze je geen kwaad doen, maar maak ze vooral niet dood want hun kracht valt zeker niet te onderschatten! Verder heb je nog de Cilia slierten, dit zijn puntvormige objecten gevuld met een gif die ontploffen zodra je deze aanraakt. Verder zie je ook ontploffende gezwellen en eibroeders aan je voorbij komen, deze leveren overigens stuk voor stuk niet al te veel damage op, maar kunnen soms meer concentratie en oplettendheid bij de speler bezorgen, wat weer leidt tot meer angst. Laat ik bijna die zeer irriterende, lachende kinderen vergeten. Je zult namelijk ook een klein jongetje en meisje tegen gaan komen die nogal lastig te verdelgen zijn.
Ken je krachten
Niet alles kun je zonder enige spirituele krachten doorlopen. Zo leer je van Enisi de nodige truckjes die je verder kunnen helpen in stukken waar je niet verder lijkt te kunnen komen. De use knop (E) maakt het namelijk mogelijk gebruik te maken van de Spirit Walk. Hiermee kun je door allerlei doorzichtige, maar onbegaanbare (voor een normaal mens) deuren heen lopen om zo de deur te activeren en dus openbaar te maken. Op het moment van de Spirit Walk zal je ziel een eigen leven leiden, wordt je scherm zwart/wit-achtig en kun je zelfs nog gelimiteerd schieten op Aliens en dergelijke. Het spreekt vaak voor zich waar je gebruik zult moeten maken van de Spirit Walk, vaak worden dergelijke bruggetjes (die verschijnen bij het gebruiken van de Spirit Walk) ook aangegeven door middel van zonnetekens.
Prey is vooral karakteristiek door de manier van spelen. Niet alles is even logisch, en verwarrend kan het soms zijn door de achtbaanachtige fratsen die je kunt uithalen. Misselijkmakend is het niet, al zal het in het begin even wennen zijn. Je kunt namelijk op bepaalde stukken het beeld (de omgeving) laten kantelen. Soms is dit 90 graden, soms 180. Ook draait je beeld mee bij het betreden van magnetische panelen die bepaalde hoeken maken. Op zich geeft dit vaak leuke effecten, zo zul je tegenstanders soms op de kop zien, en rennen tegenstanders in omgekeerde vorm rondom je heen. Vooral in het begin wordt dit op een leuke manier laten zien, daar waar je naast je kunt zien hoe tegenstanders verticaal voorbij rennen.
Naast de gebruikelijke health bar heb je ook de beschikking over andere energie. Zo heb je rode en blauwe energie. De rode energie herstelt de gezondheid (health), de blauwe zorgt ervoor dat je geestenenergie een hoger peil bereikt. Deze maakt het mogelijk te schieten in de Spirit Walk momenten die je ongetwijfeld nodig zult hebben. Als je overigens in de Dead Zone komt, zoals ik het zelf maar even noem, dan zal je health weer bijgevuld worden tot ongeveer 20%. Als je dus vrijwel helemaal dood bent zal dit langzaam weer herstellen tot het genoemde minimum.
Uniek op zijn eigen manier
Is het dan alleen maar knallen ala Doom 3? Nee, helemaal niet. Je zult namelijk ook een shuttle tegenkomen onderweg die het mogelijk maakt om zelf rond te vliegen en te vuren op tegenstanders die om je heen aanwezig zijn. Verder is dit spel totaal niet vergelijkbaar met de genoemde shooter. Er heerst minder donkerheid (je hebt overigens ook een aansteker bij die meer licht geeft dan in Doom ooit het geval is geweest), er zijn meer puzzels (unlock computers door de code te vinden, denk meer na bij obstakels) en de physics zijn een stuk beter. Objecten om je heen bewegen geregeld en kunnen dan ook soms gebruikt worden. Al moet gezegd worden dat een vergelijking wat dat betreft met Half-Life 2 zeker niet van toepassing is.
Tijdens het gamen onthoud je vaak dingen die je bij zijn gebleven, al is dat hier niet zo het geval. Het zijn vaak zeer minieme punten die echt bijzonder zouden kunnen zijn om een review te onderscheiden van anderen, maar dat kan ik helaas niet echt realiseren. Het spel is dan ook in een contrast gemaakt waarbij de grote dingen echt naar voren komen, hetgeen dat dus te lezen valt in dit lange verhaal. Overigens mogen de graphics er ongetwijfeld meer dan wezen. Het is allemaal niet zo houterig als ik had verwacht, zoals in Unreal 2 bijvoorbeeld. Het loopt allemaal zeer gladjes, snel, en de systeemeisen vallen best wel mee. Vooral ontploffingen, en weerspiegelingen waarin je soms jezelf ziet, maar ook een soort van prognose ziet van de aankomende omgeving zijn zeer straks en grafisch hoogstaand. Prey is dan ook zeer goed uitgewerkt wat elk aspect betreft.
Het geluid is iets dat uiteraard een belangrijke rol vervult in dit spel. Deze is dan ook erg goed. Vooral de lachende geluiden van de geestelijke kinderen en de aliens/beesten die je op de achtergrond hoort communiceren (brabbelen) zijn tamelijk beangstigend. Ook door de surround sound opstelling die ik tot mijn beschikking hebt lijkt het soms alsof het vanuit elk front loos is. Verder is het overigens niet bijzonder luguber te noemen, maar zoals het hoort en zoals het te verwachten valt.
De multiplayer zouden we bijna vergeten, ja, die heeft Prey ook. Het spel kan namelijk in de vorm van Team Deathmatch en normaal Deathmatch online beleefd worden. Echt uitdagend is dit overigens niet, al zijn de 2K servers toch aardig goed gevuld de afgelopen dagen. Verder kun je overigens ook gewoon opnieuw beginnen met de singleplayer mode in een wat hoger tandje als deze nog uitdagend genoeg blijkt te zijn.
Prey is een spel dat voor de liefhebbers van angst, futuristische actie en geros een ideaal spel lijkt te zijn. De game speelt vlot door, maar de multiplayer mode zorgt voor net dat beetje extra speelplezier dat nodig is door de iet wat korte singleplayer. Vooral op grafisch gebied is dit zeker een topper, of het ook op de Xbox 360 de moeite zal zijn, ik weet het niet, maar geef mij liever een muis en keyboard bij dit soort shooters, dat is gewoon het lekkerst, en zeker het geld waard, al was 2K Games wederom zo aardig ons dit exemplaar kosteloos te leveren. Ik heb me geen moment verveeld, en dat zal geen enkele liefhebber van dit genre doen, dat is een garantie.
