Tijdje geleden…
Het is alweer een tijdje geleden dat golfgames mij aangedaan zijn. Echter, ik heb misschien wel meer met golf dan men denkt. Op de PlayStation 3 was ik namelijk een aardig fan van Tiger Woods-games van EA, maar sindsdien werkt 2K Games hard aan de weg met haar golf-franchise. Ik heb zelfs afgelopen jaar nog op een aardige green in Zuid-Limburg een aardig potje golf gespeeld. Nee, geen midgetgolf, maar golf op banen die tot rond de 100 meter rijken heb ik best wel enige speelervaring. Ervaring is dan ook alles, want echt een fanatiekeling ben ik niet wat betreft golf en het blijft dan ook veelal bij wellicht één keer in de zoveel tijd dat ik speel.
De benadering van deze review zal zijn vanuit een relatieve beginneling. Dat heeft vooral voordelen voor mensen die zich graag willen gaan inmengen in dit genre. Ja, dus met enige ervaring ga ik deze game in, maar wel met de nodige jaren waarin ik deze franchise aan mij voorbij liet gaan. Ik kan in ieder geval wel verklappen dat deze game zowel geschikt is voor beginners, als voor de gelouterde deskundigen. Echter biedt de game een prima tutorial waarin je al snel zult leren hoe het spel werkt. Zo leer je al snel de mechanics van de EvoSwing, die zich aanpast aan de bewegingen van de analoge stick. Al snel merkte ik dat er een lichte afwijking naar rechts is bij het afslaan met de ‘Driver’. Het spel biedt de mogelijkheid om automatisch de sticks te laten selecteren op afstand. In het echte golf zijn er namelijk clubs die bepaalde afstanden kunnen behalen. Het is dus niet zo dat je een standaard Driver en putter hebt. Er zijn namelijk veel irons die bepaalde afstanden kunnen halen, waarmee je dus in het echt vele clubs zult moeten aanschaffen.
Verrassend makkelijk op te pakken
Tijdens de tutorial kom je al snel achter de EvoSwing-features die de game meebrengt. Het gaat hierbij om het ‘contact’, het pad van de swing en het ritme dat je meegeeft bij het slaan van de bal. Bij een rechte slag zul je dus de analoge stick soepel en strak van voren naar achteren moeten halen. Daarnaast moet je ook rekening houden met de afstand, waarmee je dus controle houdt over de snelheid van de slag. Haal je dus de stick snel naar voren en achteren, dan gaat de slag te snel en verlies je deels de controle over de slag. Ook moet je natuurlijk rekening houden met de omgeving. De wind en vooral de heuvels die links en rechts kunnen afdalen maken dat de bal anders reageert. Vooral bij het putten moet je hier goed rekening mee houden, al kun je daar ook al een ‘virtuele’ slag mee simuleren om vervolgens net wat meer je slag aan te passen. De gameplay van het spel werkt zeer toegankelijk en is echt pick-and-play-bestendig. Zelfs nieuwe spelers en terugkerende spelers als ik kunnen al snel aan de slag. Natuurlijk is het wel handig om de concepten te kennen, waaronder termen als ‘par’, ‘birdie’ en ‘eagle’, al zal iedereen wel snappen dat zo min mogelijk slagen per court het doel is.
De game biedt 27 gelicenseerde courses die je kunt spelen. Nieuwe toevoegingen in deze game zijn het 2025 U.S. Open in Oakmont Country Club. Ook de 153rd Open bij de Royal Portrush Golf Club is nieuw. Verder zijn er 11 mannelijke en vrouwelijke pro’s waaruit je kunt kiezen, waaronder Tiger Woods, Max Homa en Justin Thomas. De main career van de game is de MyCareer-modus, waarin je allereerst in MyPlayer een eigen speler kunt samenstellen en later kunt aanpassen met nieuwe petjes, kleding en schoenen. De MyCareer-mode biedt diverse mogelijkheden, waarbij je vooraf kiest uit vijf archetypes (powerhouse, magician, greenskeeper etc.). Deze archetypes bepalen redelijk sterk of je een krachtpatser bent qua slagen, of juist een berekende speler die de bal vaak veilig op het court weet te houden. Naast het afwerken van de nodige toernooi(weekend)en zul je ook nog nevenactiviteiten moeten uitvoeren, waaronder het werven van sponsoren, het vergaren van fans op social media, het houden van interviews en het doen van trainingen. Deze trainingen bieden diverse scenario’s, zoals het oefenen van putten en het spelen van Golf-darts, waarbij de bal zo dicht mogelijk in de roos moet staan.
Mist beleving en presentatie
Wat een beetje mist in deze game is de echte beleving. Wanneer je een toernooi wint, wanneer je een blunder maakt, wanneer je een interview doet zul je geen enkele beleving zien van de pers of van jou als character. Het voelt dus een beetje als constant hetzelfde; Of je nu in de beginnersklasse aan het werk bent of in de hoogste PGA-klasse, de intensiteit is erg hetzelfde. Wanneer je een toernooi voltooit kun je weliswaar tekstuele interviews geven, maar je ziet alleen wat statistiekjes op- of aflopen qua volgers. Alles is dus te veel gebaseerd op stats, in plaats van persoonlijkheid en omgevingsbeleving. Ook het afwerken van quests, het voelt ‘n beetje als ‘n moetje.
De game bevat naast dit nog een course designer waarmee je een eigen golfcourse kunt maken. Verder is er natuurlijk ook een multiplayer, waarbij je Match Play, Stroke Play en Scramble matches kunt spelen. Alles werkt hierbij cross-platform, waardoor je dus kunt spelen tegen andere Xbox-spelers bijvoorbeeld. Verder zijn er ook de Ranked Tours, waarin wekelijkse events plaatsvinden gelijk aan het schema van de PGA Tour. Naast de career mode voelt alles echter enigszins karig aan. De duidelijke focus op MyPlayer is leuk, maar wat boeit het dat je een ander petje, of andere schoenen aan kunt doen of dat je materialen veranderd kunnen worden? Goede uitdagingen en modes zijn voor mij een stuk meer van belang. Al moet ik zeggen dat het verbeteren van attributes van je speler wel leuk is. Zo kun je oa. je kracht, putting contact en swing path verbeteren. Ook het vervangen van clubs is een toegevoegde waarde. Ook kun je skills via een tree upgraden.
Naast de positieve en negatievere elementen kunnen we wel stellen dat PGA TOUR 2K25 audiovisueel er ook ‘n beetje tussenin zit. De Unity-engine presteert op zich prima, al zijn de laadtijden soms wat aan de langere kant op de PlayStation 5. Daarnaast ziet alles er net niet top uit; De vlag bij de hole, diepte-effecten maar ook wolken en bomen zien er verre van scherp uit en zijn soms zelfs grof uitgewerkt. Over het algemeen kan het er echter wel prima mee door, met het gras en de animaties van het karakter dat slaat die er gewoon zeer realistisch, maar wel eenzijdig uitzien. Het commentaar van de commentatoren klinkt verder realistisch en goed, al mist ook daar een beetje de presentatie en beleving. De UI is prima en overzichtelijk, met veel glanzende gradients die alles net wat meer shiny moeten maken.
Over het algemeen is dus PGA Tour 2K 25 een prima game, waarmee ik niet direct een vergelijking wil en kan maken met zijn voorgangers, maar het meer van een ‘nieuwkomers-kant’ wil bekijken. Als welkome golfer die graag een toegankelijke game wil met voldoende content, die zowel in de basis maar ook op kan gaan in vele details, ben je met deze titel aan het goede adres, al zijn er niet heel veel modi beschikbaar helaas. Qua nieuwe features ten opzichte van zijn voorganger valt het als je het op een rijtje zet lijkt het wel reuze mee. Om nu te zeggen dat er sinds mijn lange pauze heel veel is veranderd op het gebied van golfgames? Die vraag kan ik aardig met ‘nee’ beantwoorden.
