Net voor de hoogtijdagen
De komkommertijd zit er weer op en het begin van de hoogtijdagen is weer aangebroken. Van September tot Januari breekt de periode aan waar we met allemaal topgames worden doodgegooid. Konami pakt het slim aan en lanceert de langverwachte opvolger van MGS IV voordat alle gamers druk bezig zijn met de andere toppers. De multiplayer maakt haar opwachting op 6 oktober en we konden nu dus aan de slag met de single player. Na een voorproefje te hebben gespeeld op de Gamescom was ik erg benieuwd naar het complete plaatje.
Na alles wat voorgevallen is in MGS V: Ground Zeroes ontwaak je als Naked Snake in het ziekenhuis. Voor diegene die Ground Zeroes niet gespeeld hebben is dit de prologue op MGS V. In Ground Zeroes werd je hele mother base en bijbehordende leger vernietigd door Cipher. Door deze aanslag raakt Snake in een coma waar je na negen jaar uit ontwaakt. Je eerste doel is het ziekenhuis ontvluchten, wat er allemaal aan de hand is sinds je in coma bent geraakt is van latere zorg. Tijdens het vluchten krijg je een simpele tutorial waarin heel beknopt wordt verteld hoe je bepaalde acties kunt doen.
Na de eerste missie en tutorial word je gedropt in Afghanistan. Voor het eerst in MGS historie is gebruik gemaakt van een grote open wereld om het verhaal te vertellen. Voor puristen zal dit Godslastering zijn maar dit pakt erg goed uit en voor nieuwe spelers is dit ook toegangkelijker dan de liniaire gameplay van voorgaande delen. In de spelwereld is veel vrijheid om te gaan en staan waar je wilt. De spelwereld ziet er prima uit, het is niet zo’n grote grafische stap vooruit als MGS IV was maar het ziet er allemaal goed gedetailleerd uit. Vooral de overgang van dag naar nacht is echt goed gedaan. Een minpunt is de draw distance, vooral als je van ver een kamp zit te bekijken zie je soms geen vijanden totdat je wat dichter bij komt.
Verzamelen, verzamelen, verzamelen
Je iDroid is je belangrijkste hulpje in de woestijn, hiermee kan alles worden geregeld. Missies en side quests kunnen worden geselecteerd, je kan de helicopter inroepen als support of je op laten halen en je kan je mother base ermee regelen. En dit is eigenlijk de rode draad in het spel, nadat in Ground Zeroes je basis helemaal kapot is gegaan is het taak aan Snake om deze weer op te bouwen. Dit doe je door middel van verzamelen van resources. Mensen, dieren, goederen, bloemen, grondstoffen en equipment kan verzameld worden. Door goed de resources te alloceren kun je zo je basis sterker maken en wapens creeren of sterker slaapmiddel wat weer nuttig is in de missies. Dit zorgt er ook voor dat je veel meer moet sluipen, want mensen zijn natuurlijk nutteloos wanneer je ze door hun hoofd hebt geschoten. Dus het is van belang om ze bewusteloos te slaan of op een andere manier en dan via het Fulton systeem terug naar de basis te sturen. Het Fulton systeem doet denken aan de skyhook die ook gebruikt is in ‘The Dark Knight’. Je knoopt de persoon aan een ballon vast en binnen een aantal tellen wordt hij opgehaald. Helaas gaat het niet altijd goed, in een zandstorm is de kans dat je extractie werkt kleiner. Je kunt ook vijanden naar je helicopter brengen die je ophaalt om er zeker van te zijn dat de extractie zal werken. Het hele verzamelen van resources deed me veel denken aan ubisoft titels die ook draaien om het verzamelen en vinden van zaken. Hoewel het hier wel een doel heeft, namelijk het verkrijgen van betere wapens is het niet noodzakelijk.
Om je mother base te laten floreren is er geld nodig en vooral goede manschappen, deze zijn vooral te halen uit sidequests maar ook tijdens het spelen van normale missies komen genoeg mensen voorbij die je wilt helpen. Daarom zul je vaak het gevoel hebben om alle vijanden om te leggen en zo de beste resources te vergaren. Leuk hieraan is dat wanneer je tolken bijvoorbeeld hebt ontvoerd je de gesprekken van de soldaten kunt volgen. Sommige personen hebben specialisaties en kunnen bepaalde zaken zoals je bionische arm verbeteren. In de woestijn en gebergte van Afghanistan sta je er niet alleen voor. Vanaf het begin krijg je een paard die je kan helpen door de enorme wereld heen te helpen. Dit is wel handig aangezien een redeployment met de helicopter geld kost. Naast het paard zijn er meer ‘buddies’, al snel kun je een pup tegenkomen die je naar de mother base kunt sturen, wanneer deze volgroeid is zal hij je assisteren en kun je hem commando’s geven tijdens missies. Naarmate het verhaal volgt kom je een stille kracht tegen, genaamd quiet. Quiet is een uitstekende sniper die je ondersteunt tijdens missies, gemodelleerd naar neerlands trots, Stefanie Joosten. Zoals haar naam het zegt, Quiet, zegt ze niet veel, maar dat is eigenlijk wel positief in een stealth game.
Er zijn helaas ook zaken die wat minder goed in de smaak vielen, vooral de missies en side quests. Deze zijn veelal repetitief. De meeste side quests bestaan uit de volgende opbouw; Ga naar een dorp en bevrijd of extract een belangrijk persoon die je mother base sterker maakt. Dit zorgt ervoor dat je vaak meerdere malen door hetzelfde dorp/basis heen moet gaan. Eenmaal als normale missie en daarna de side quest die je later krijgt. Een tweede punt wat me heel erg tegenviel zijn de surpressors die maar een aantal schoten meegaan en dan leegzijn. Het doel hiervan lijkt om je de kant op te duwen om niet iedereen van een afstand neer te schieten. Dit wordt in mijn optiek al gedaan in de missie beoordeling, door zo weinig mogelijk kills te maken en zo veel mogelijk stealth te werk te gaan krijg je een hogere beoordeling. Wanneer je toch iedereen wilt omleggen zit er niets anders op dan om de zoveel tijd een supply drop in te roepen voor nieuwe surpressors. Online is het mogelijk om Forward Operating Bases te maken en om andere spelers hierin te infiltreren. Op zich is dit een leuke toevoeging, al moeten we nog wachten tot oktober tot de multiplayer echt toegankelijk zal zijn in Metal Gear Online.
Uiteindelijk zit ik met gemengde gevoelens over deze game. Technisch zit deze game echt super in elkaar, het hele concept rond de mother base zorgt voor enorm veel replay waarde omdat je zoveel mogelijk resources wilt hebben. Grafisch is de game werkelijk een pareltje en dat met een constant stabiel blijvende framerate. Omgevingen zien er zeer gedetailleerd uit en dat in een open wereld. Het is dan ook af en toe even stilstaan om hier verder van te genieten, zo zagen we eerder ook al op de GamesCom. Qua audio zijn de soundtracks lekker sfeervol en zijn de geluidseffecten uitermate realistisch, van wapens waar de kogelhulzen uit vallen tot de geluiden in de omgeving die voorbij komen. De combinatie van stealth, actie en humor is daarnaast ook aanstekelijk. Maar door de repetitieve missies en het ontbreken van de grote hoeveelheid cut-scenes zoals we die uit eerdere games gewend zijn, zullen alleen de echte doorgewinterde fans deze opnieuw willen spelen voor de hoogste rankings.
