Life of Delta

Langzamerhand weten steeds meer point en click avonturenspellen de weg naar de Playstation 5 te vinden. Met een interessant verhaal, mooie beelden en een hoop brein brekende puzzels kom je een heel eind met dit soort spellen. Life of Delta lijkt op het eerste gezicht hoog te scoren op deze vlakken. De game neemt een fris onderwerp, verpakt deze in een heerlijk art stijltje en gooit een reeks aan verschillende puzzels richting de speler. Maar de stap van PC naar Playstation 5 is blijkbaar lastiger dan gedacht. Combineer dit met een reeks vreemde ontwerpkeuzes en het resultaat is één grote puzzel. Of dit een plus- of minpunt is, lees je in deze review.

Een kleine robot

Life of Delta begint met een klein robotje genaamd Delta die door zijn vriend Joe wordt verborgen als er soldaten voor hun deur verschijnen. Joe wordt door de soldaten meegenomen en laat Delta alleen achter. Delta was een dienstrobot in een fabriek in Megacity en Delta stond op het punt om gerecycled te worden. Gelukkig wist Joe hem te redden en Delta wil dan ook de gunst terug doen. Je begint in de woning van Joe waar je de eerste puzzels tegenkomt. Life of Delta bevat de standaard onderdelen van een point en click avonturenspel. Klik op de grond om Delta ergens heen te laten lopen of klik op een voorwerp om het op te pakken. Je kunt deze voorwerpen combineren en gebruiken door ze op andere elementen te slepen. Zo vind je bijvoorbeeld een stuk rubber en een toegangskaart. De toegangskaart kun je handig inzetten om een kluis te openen en het stuk rubber zul je later in het spel nodig hebben. Een muis is niet aanwezig op de Playstation 5, waardoor je de cursor rond moet bewegen met de analoge stick. Dit werkt redelijk, maar gaat net iets aan de langzame kant. Hierdoor is het scannen van een omgeving erg lastig omdat voorwerpen soms erg klein kunnen zijn. Gelukkig bevat de game een optie om met de schouderknoppen door de verschillende interactieve elementen op het scherm heen te lopen. Hierdoor kun je makkelijk verdergaan met puzzelen zonder dat je per ongeluk een kleine sleutel op de grond misloopt.

Sommige voorwerpen in de levels openen een nieuw scherm met een unieke puzzel en dit is waar de game lekker creatief is. Je zult computers moeten hacken door kortsluiting te maken of door een code te ontcijferen. De afwerking van deze puzzels verschilt redelijk en één van de eerste puzzels die je tegenkomt lijkt haast onmogelijk. Je krijgt een code te zien van drie bij drie punten, naast een driehoek gevuld met andere driehoeken met vier verschillende aanwijzingen. Je kunt hier maximaal drie fouten maken en er zit een tijdslimiet op waardoor dit al snel oneerlijk overkomt. Na vele pogingen kom je er uiteindelijk achter dat de vlakken minimaal van kleur veranderen waardoor je de juiste driehoek kunt ontcijferen. Dit is haast niet te zien en voelt aan als een rare keuze voor de eerste puzzel die je tegenkomt. Het valt ook op dat het selecteren van elementen erg lastig kan zijn. Je hebt pixelprecisie nodig om elementen aan te wijzen en met de analoge stick merk je al snel dat je vaak er voorbijvliegt. Dit werkt net niet lekker genoeg, waardoor de puzzels uitdagend zijn door slechte besturing en niet door de puzzel zelf.

Robots en neushoorns

De wereld die neergezet wordt met een hoop 2D geanimeerde cut scenes van erg hoge kwaliteit zorgen ervoor dat je een hoop moois hebt om naar te kijken. De wereld is rijk aangekleed en de personages in de wereld zijn lekker verschillend. Zo kom je neushoorns tegen verkleed als soldaten, robots in alle vormen en maten en diverse fantastische dieren. Je kunt de personages die je tegenkomt aanklikken om een kort gesprekje aan te gaan. De keuze hier is minimaal en je zult hier niet zo snel op een dwaalspoor terecht komen. De voorwerpen die je bij je hebt, heb je meestal snel weer nodig. De personages geven ook duidelijke tips wat je moet doen, waardoor je niet zo snel verdwaald. Het puzzelen zit hem dan ook voornamelijk in de juiste voorwerpen inzetten en combineren. De combinaties zijn hier logisch, waardoor de game niet al te moeilijk en erg rechtlijnig aanvoelt.

De game kun je in een paar uur uitspelen afhankelijk van hoeveel tijd je neemt voor de puzzels. Ik was dan ook halverwege en sloot de game af om de volgende dag weer verder te gaan. Tot mijn grote verbazing bevat de game geen autosaves waardoor ik weer helemaal opnieuw moest beginnen. Geen waarschuwing om even te saven en dat is toch wel erg jammer. Je moet zelf een save aanmaken, doe je dit niet dan ben je alles kwijt. De game is wat aan de korte kant maar dit betekent dat elke puzzel ook anders is. Je hebt dan ook nooit het gevoel dat de game je onnodig lang vasthoudt op een puzzel of je veel laat ronddwalen. De rustgevende achtergrondmuziek helpt om een rijke wereld neer te zetten. De achtergronden zijn van hoge kwaliteit en alle robots zien er goed uit. Alle personages spreken met verwarde stemmen waardoor ze klinken als de aliens uit Star Wars. Dit werkt wonderbaarlijk goed en het is dan ook jammer dat de rest van de wereld erg statisch kan overkomen. Sommige elementen kun je verplaatsen zoals een krat of een balk, maar voor de rest blijft alles erg statisch.

Niet meer dan mooie beelden

Het coole visuele ontwerp kan niet voorkomen dat Life of Delta een middelmatig point en click avonturenspel is. De interactie werkt erg onhandig op de Playstation 5. Het bewegen van de cursor gaat normaal te langzaam, maar is weer niet precies genoeg voor de vele puzzels. Door de simpele interacties en minimale keuze van voorwerpen die je moet inzetten, zorgen ervoor dat je bij de puzzels niet al te lang hoeft na te denken. De prijs van twee tientjes is dan ook aan de hoge kant en Life of Delta heeft meer nodig dan een mooie presentatie om het de aanschaf de moeite waard te maken.