De meest belovende titel van 2008
Na heel wat dagen bezig te zijn geweest met Fallout 3 is hier dan eindelijk de review van deze langverwachte topper van Bethesda. Het spel liet zich al uitgebreid zien op de Games Convention in een presentatie, welke veel indruk maakte, maar nog niet bij iedereen geheel overtuigde. Of het spel nu wel indruk heeft gemaakt na de launch is inmiddels wel duidelijk, maar is het spel ook daadwerkelijk zo compleet en fantatisch als men suggereert en beloofde?
Fallout kun je beschrijven als een action Role Playing Game waarin je kunt doen wat je wilt. Echter zul je in het begin nog vastgeklemd zitten aan een verhaal, maar al gauw als je je bunker zult verlaten zul je opmerken dat je vrij bent om te gaan en staan waar je wilt. Je begint als een kleine baby en krijgt een naam en geslacht. Deze kun je zelf bepalen, waarna je een boek getiteld ‘You’re SPECIAL’ zult krijgen. Het woord SPECIAL bevat 7 kenmerken waarvan jij kunt bepalen welke het sterkst bij je karakter past. Het gaat om kenmerken als kracht, geluk, intelligentie etc. In het spel zullen deze kenmerken ook zeker invloed hebben op de gameplay. Het is dus vanaf het begin zaak goed te weten wat je doet. Je krijgt al gauw te maken met het trainen met wapens, zij het nog met een beginnersgeweer waarmee je kunt schieten. Daarnaast krijg je voor het eerst de PIP-Boy 3000 toegereikt, een ouderwets lijkend apparaat waarmee het mogelijk is om quests, items, de map en dergelijke te bekijken. Als je genoodzaakt bent om de Vault te verlaten en op zoek te gaan naar je vader begint het echte avontuur op 19-jarige leeftijd. Je komt terecht in het plaatsje Megaton, en daar begint eigenlijk de dynamische gameplay van het spel. Een sherif vraagt je namelijk om een bom onschadelijk te maken. Echter kom je in een lokale kroeg iemand tegen die je geld te bieden heeft om heel Megaton weg te vagen. Deze moeilijke beslissing zal direct invloed hebben op het gehele verloop van het spel. Je kunt er dan ook voor kiezen om de stad met rust te laten en de bom onschadelijk te maken, je kunt de duistere man in de bar verlinken of je kunt simpelweg de gehele locatie van de kaart doenlaten verdwijnen.
En dat is nog maar het gehele begin van de game want er zijn echt zoveel keuzemogelijkheden in het spel, de omgevingen zijn zo groots en er is zoveel te doen dat je bijna niet uitgespeeld raakt. Alles wat je doet heeft invloed op de gameplay van het spel en overal waar je heen gaat vindt je nieuwe quests, nieuwe characters die je misleiden met hun opdrachten en nieuwe opponenten. Of je je nu boven op het grauwe land bevindt, of beneden in het ondergrondse metro station, niemand zal je weerhouden van je wil. Je kunt overal weer nieuwe ervaring opdoen en letterlijk ingame levelen om zo meer kracht te vergaren en tegenstanders weg te vagen. Het draait dus verre van om het zoeken naar je vader.
Dynamiek maakt het zo mooi
Het mooie aan Fallout mag toch wel de dynamiek in de gameplay genoemd worden. Alles reageert op elkaar zoals je ook in het echte leven zou verwachten. Als je met de een hebt gepraat kun je dat weer gebruiken in een volgende conversatie met iemand anders, en zo gaat het maar door. De ene man wordt verraden waarna de volgende weer neergeknald wordt als gevolg, en een nieuwe gebeurtenis herrijst. Het zorgt ervoor dat alles zeer boeiend blijft en dat weer nieuwe quests ontwikkelt worden. Het zorgt er tevens voor dat de speler zelf bepaalt wat hij wel en niet goed vindt en dus ook zijn eigen verhaal creëert. Het is dan ook niet voor niets dat de grote hoeveelheid aan verschillende eindes in het spel verwerkt zijn, want constant kun je weer wat nieuws verwachten als slot. Het levelsysteem vormt daarnaast een geweldige toevoeging, waardoor je de eerste uurtjes vooral zult gaan lockpicken en andere zult beroven van hun waren. Echter maak je daar weinig vrienden mee, dus kun je er ook voor kiezen dit niet te doen, als gevolg dat je wat langzamer zult upgraden, en meer quests kunt gaan doen.
Wat op de Games Convention 2008 al een zeer interessante toevoeging leek te worden en nu ook daadwerkelijk goed uitgewerkt blijkt te zijn is toch wel het Vault-Tec Assisted Targeting Systeem, ook wel V.A.T.S.. Dit is een interactief systeem waarmee het mogelijk is om je tegenstander te targeten en te bepalen waar je ze wilt raken. Met procentuele kansberekeningen kun je zien hoeveel kans je hebt op een headshot, of op een schot in de arm of in een been, en vervolgens bepalen hoeveel kogels je wilt afvuren op dat lichaamsdeel. Hierdoor kun je specifiek bepalen wat je wat je precies wilt verwonden van een opponent. Het targeting systeem brengt meer rust in het spel en maakt het dan ook geen simpele actie shooter waarbij je simpelweg knallend door de open velden heen rent. Met de verschillende wapens en de vertragende schotuitwerkingen die over je beeld zullen gaanrollen zul je veel bevredigender gesteld worden met bepaalde kills, en dat maakt dit spel dan ook qua gameplay zeer bijzonder.
Meest complete RPG van dit jaar
Fallout 3 is wat elk aspect betreft qua gameplay zo bijzonder dat het ongetwijfeld wel wat dat betreft de game van het jaar genoemd mag worden. Dialogen zijn zo interactief en dynamisch dat je je blijft afvragen hoe men zoiets klaar heeft weten te krijgen en de vele RPG-elementen, waaronder het dragen van verschillende wapens, armor, het leveling-systeem, het targeting-systeem, de persoonlijke upgrade mogelijkheden en zelfs je eigen karakteristieke eigenschappen die gedefinieerd kunnen worden naar eigen smaak maken het spel dan ook werkelijk uitermate uitgebreid en goed herspeelbaar. Je kunt simpelweg een dag nadat je het gehele spel uitgespeeld hebt weer opnieuw beginnen om vervolgens een geheel andere ervaring te beleven, en dat maakt het spel dan ook zo boeiend en waardevol.
Echter hangen er wat maar’s aan het spel. Fallout 3 is kwalitatief namelijk niet op elk valk uitmuntend. Grafisch oogt het spel erg grauw, maar dat komt alleen maar de sfeer ten goede. Je kunt de game dan ook een beetje vergelijken met S.T.A.L.K.E.R., dat ook een schitterende setting wist neer te zetten, en de vrijheid van de speler goed wist uit te beelden. Echter is de kwaliteit van de textures wat minder hoog en zijn soms ook de omgevingen iets minder prachtvol uitgewerkt. Toch behoort Fallout 3 grafisch tot de categorie ‘hoogstaand’. Dat komt deels door de atmosfeer , maar aan de andere kant ook deels door kwaliteit. Het spel laat soms wat te wensen over, maar komt veelal zeer sfeervol, grauw en groots over.
Ook qua geluid is Fallout 3 verre boven acceptabel. De voice acting is erg goed uitgewerkt, zij het dat de monden vaak niet synchroom lopen met de uitspraken, en ook de geluidseffecten buiten de Vault klinken zeer indrukwekkend. Je karakter praat zelf helaas letterlijk niet, maar dat maakt op zich niet heel veel uit. De donkere en grauwe sfeer wordt gedrukt door de veelal grauwe geluiden die een erg goede setting neer weten te zetten. De geluidseffecten van monsters, omgevingen en dergelijke zijn werkelijk verbluffend te noemen en slepen je mee in de gebeurtenissen. De stijl van Fallout 3 is dan ook op een zeer aparte manier neergezet.
Paar minor bugs aanwezig
De titel waar we hier over praten is helaas niet voorzien van alleen maar kwalitatief hoogstaande aspecten aangezien de physics soms nogal te wensen overlaten. Als je bijvoorbeeld een persoon in een quest moet volgen zul je opmerken dat deze zich wel erg houterig voortbeweegt en soms zelfs statisch over kan komen. Ze lopen soms tegen objecten aan, om vervolgens weer op een vreemde manier eromheen te racen, en lijken soms wat te veel over een bepaalde rails heen te rijden, waardoor het wat realisme wegneemt uit het spel. Tevens bevat de PS3-versie die we hebben gespeeld nog enige bugs, waaronder de tijdelijke lock-up’s die zich voordoen als vrienden zich aan- of afmelden op het PlayStation netwerk. Ook bevat het spel geregeld framedrop probleempjes, waardoor het niet altijd even soepel zal lopen. De korte laadschermpjes die je zult opmerken bij het betreden van bijvoorbeeld een woning, zullen bij de meeste niet irritant overkomen, maar halen soms wel de snelheid uit de gameplay weg. Echter valt dit laatste niet echt op te vatten als een direct kritiekpunt, aangezien de laadschermpjes meestal van zeer korte duur zijn.
Fallout 3 is eigenlijk een game die het voor 90% moet hebben van de gameplay en die je pas echt voor de volle 100% zou kunnen reviewen na een maand van constant spelen, maar dat zou natuurlijk te absurd zijn. Het overschot aan gameplay mogelijkheden, de dynamiek, de keuzemogelijkheden voor de speler, de extra elementen die toegevoegd zijn en het aanpassende verhaal maken dit spel dan ook ongetwijfeld nu al tot een klassieker. De bijkomende grafische kwaliteit van de game is daarbij ook uitermate goed, zij het dat de game soms wat te grof uitgewerkt lijkt te zijn, al is vooral de sfeer het grote pluspunt op dat gebied. Fallout 3 laat je de game volledig uitspelen, en maakt het mogelijk om weer geheel opnieuw te beginnen en een geheel nieuwe ervaring op te doen. Dat maakt Fallout 3 dan ook tot één van de grootste toppers van 2008. Door die grootse aspecten zullen de haken en ogen door de meeste al gauw door de vingers gezien worden.
