De markt van gratis MMO’s is gigantisch. Het lijkt soms wel alsof je door de bomen het bos niet meer ziet. Een groot deel van die MMO’s is ook niet echt iets om over naar huis te schrijven, waarbij de een weer een schaamteloze ripoff van de ander is. Gelukkig zijn er nog een paar games die een uitzondering op de regel volgen, en zo ook Dragonica.
Nu is Dragonica niet zomaar een MMORPG, nee, het is ook nog een platform game en ook nog eens een Hack ‘n Slash game. Dit klinkt misschien als een rare combi, en dat is het eigenlijk ook wel. Waar het op neer komt is het volgende: De game speelt zich af in een nagenoeg platte wereld, je kunt wel een paar stapjes vooruit en achteruit doen, maar daar blijft het bij. Er zijn gelukkig geen beperkingen in de breedte, dus zul je daar volop gebruik van maken om je rond te bewegen.
De combat speelt zich eveneens af op dit platte wereldje, en afhankelijk van welke class je kiest zul je hier flink aan het matten gaan. De klassen zijn Warrior, Mage, Archer en Thief. Dit is natuurlijk best weinig, dus wanneer een van je characters op level 20 neerkomt kun je ze promoten tot een nieuwe class. Voor iedere starter class zijn er twee upgrade mogelijkheden. Zo heb je de Gladiator als upgrade van de Warrior of de Hunter als upgrade van de Archer.
Ontvoerde dochter
Wanneer je je voor het eerst in de wereld van Dragonica bevindt komt er een geinig vliegend beestje voor je neus langs gedwarreld, dit is je eerste Pet, en dit vriendelijke mannetje zal een soort gids voor je zijn in de wereld van Dragonica. Hij gooit je overigens meteen in het diepe, want het dorp wordt bedreigd door monsters en dat moet natuurlijk gestopt worden. Als nobele ridder ren je natuurlijk recht op het gevaar af en na wat gebeuk met je zwaard of wat pijlen uit je boog heb je het dorp in veiligheid gebracht.
Dit was natuurlijk het topje van de ijsberg en aan de andere kant van het dorp is genoeg heibel te vinden. Nu is het dus jouw taak, je bent immers een nobele ridder, om de Quests van de bevolking te vervullen en uiteindelijk de dochter van de burgemeester te redden uit een nest vol wolven. Nu zijn de Quests zelf nogal standaard en bestaan meestal uit dingen als “dood 10 wolven” of “verzamel 15 stukken gras”. Naast dit soort standaard missies zijn er ook nog zogenaamde “Key-missions”. Het voltooien van deze is nodig als je wilt vorderen in het verhaal van de game.
Koddige kleuters
En nu dan iets totaal anders: de stijl van het spel. De game zelf is niet een grafisch hoogstandje, maar wat hem vooral uniek maakt is de stijl. Je speelt een soort van kleutertje met wat lijkt op een waterhoofd. Die kleuter mag je in het begin in een mooi jasje steken en de haren een kleurtje geven. Verder mag je ook bepalen of je character met de ogen knijpt of niet. Maar niet alleen de characters zien er vrolijk uit, de hele wereld is een grote waas van kleurtjes en vrolijke poppetjes. Om dit wat beter onder woorden te brengen: in je eerste missie slacht je boomstronken en schapen af, en dit is zo’n beetje het engste dat je tegenkomt. Of het WNF er blij mee is, is een tweede, maar het is in ieder geval niet eng voor de kleintjes die het willen spelen.
Maar waar deze game nu echt om draait is de combat. Om dit duidelijk uit te leggen zal ik eerst maar eens vermelden dat de game volledig met het toetsenbord te spelen is. Je loopt met de pijltjestoetsen en voert standaard acties uit met de Z, X en C knoppen (respectievelijk gateways gebruiken, aanvallen en springen). Daarnaast heb je ook nog je skills, die bij de gemiddelde MMO op de nummertoetsen staan. Deze zitten hier op toetsen als A, S en D om ze direct in combat te gebruiken.
Het vechten zelf bestaat veelal uit het uitvoeren van combo’s. Dit doe je door je gewone aanvallen te combineren met skills en zo wat af te wisselen. De combo’s zijn echter verre van het niveau van een goede fighting game, dus verwacht niet teveel bloc-harde slag-korte stoot combinaties. De skills die je gebruikt zijn overigens best aardig en de manier van het upgraden van je skills heeft wel wat weg van de skilltree uit Diablo, zo kun je per level een skillpoint besteden, en iedere skill heeft bepaalde eisen om hem te kunnen gebruiken (meestal iets als “Requires Level 7”). De skills variëren overigens van een nieuwe spell tot het gebruiken van een soort van tornado van klappen.
MMO?
Nu heb ik dit spel echter in de Pre-Beta fase mogen spelen, en was de wereld van Dragonica dus nogal uitgestorven. Dit was geen probleem, aangezien ik rustig m’n zaakjes kon regelen. De game wordt er echter wel een stuk leuker op als je hem met een vaste groep speelt en zo als team te werk kunt gaan. Dit zal vast opgelost worden als de game gereleased is, maar het kan goed zijn dat het dan juist iets teveel van het goede wordt, aangezien het best chaotisch zal zijn als deze platte wereld met duizenden spelers overspoeld gaat worden.
Dragonica gaf mij al om al een goed gevoel. Het idee is leuk en de stijl valt best te waarderen (tenzij je simpelweg kicked op gespierde ruimtemariniers). De combinatie van platform en Hack ‘n Slash is best geslaagd maar als je het alleen speelt treedt de herhaling nogal snel op. De graphics zelf zijn niet van het hoogste niveau maar verre van lelijk. Hetzelfde geldt voor het geluid, verwacht geen epische soundtrack, maar een ontspannend deuntje kan nooit kwaad. Dragonica is dus een leuke game, en voor een gratis game verre van slecht. Als je dus op zoek bent naar een leuke, niet alledaagse MMO en geen goudboom in je tuin hebt staan, kan het geen kwaad om Dragonica binnenkort eens te gaan bekijken. Het spel zal rond de zomer gaan verschijnen.
