Condemned 2: Bloodshot

thumbnail

Condemned: Criminal Origins zette destijds bij de launch van de 360 de wereld van de gamers op zijn kop met enkele, écht nieuwe horror elementen. Condemned stak boven al die repitieve games uit die er toen uitkwamen, wat na een tijdje veels te voorspelbaar werd, en wist zo een heel publiek voor zich te winnen. Hoewel de game toch wat onzuiverheden had werd het vergeven omdat het nog een eerste-generatie game was voor de 360. Sinds de launch van de 360 heeft ontwikkelaar Monolith Studios ruim de tijd gehad om een tweede deel meer dan angstaanjagend te maken. En jawel hoor, Condemned 2: Bloodshot was gerealiseerd. Niet alleen is men meer dan benieuwd naar alle nieuwe gameplay toevoegingen, maar wordt er ook veel verwacht van het interessante verhaal. Time to bring it to a test.

Condemned 2 is een spectaculaire achtbaanrit waar je niet meer uit wil

Condemned 2 begint niet zozeer meteen waar de game de speler achterliet aan het eind van het eerste deel, je begint namelijk elf maanden na de oplossing van de zaak SKX (Serial Killer X). Deze zaak heeft hoofdpersoon Ethan Thomas letterlijk opgeslokt aangezien hij na die zaak een andere, gekke kijk op de wereld heeft. Aan het begin van Condemned 2 komt hij dan ook over als een dronke, oude zak waarvan gedacht wordt dat zijn leven naar de klote is. Als de omstandigheden zich eenmaal beginnen te ontplooien, en als een oude vriend van hem sterft, wordt hem duidelijk dat er wederom wat aan de hand is. Ethan heeft namelijk nog steeds geen antwoord of verduidelijking gekregen op wat volgens zijn vriend een ‘gave’ zou moeten zijn. In Condemned 2 kom je er al snel achter dat een groep genaamd ‘The Oro’ veel te maken heeft met zowel Ethan als met de vreemde gebeurtenissen in de stad. Wat zal er aan de hand zijn?

Condemned 2 speelt zich in meerdere, verschillende locaties af waarbij elke zo zijn sfeer heeft. Je begint in de standaard flatgebouwen en fabrieken, maar later in het spel kom je onder andere terecht in de met sneeuwbedekte bergen en een heus schip. Alle locaties dragen een legubere sfeer met zich mee, waardoor de stijl van Condemned 2 echt in elk level aanwezig is. Het verhaal zelf lijkt één enorme climax te zijn, hoewel het einde toch mijzelf enigzins teleurstelde en juist meer vragen opwekte dan het vorige. Als jij een persoon bent die vragen beantwoord wil hebben dan is Condemned 2 dus niet echt bepaald de game die jij zou moeten spelen. Het spel gaat 12 tot 15 uur mee en heeft je die tijd dan ook echt in zijn greep, en laat je zelfs na het spelen nog speculeren over het verhaal. Er zijn echter wel hier en daar wat moeilijkheden in de singleplayer waar je met moeite, en eventueel frustratie doorheen zult komen. Ik noem bijvoorbeeld een gedeelte waar je telkens rond aan het zoeken bent waar je heenmoet, wat mij best vaak is overkomen, of een gedeelte waar je steeds dood gaat. Het kan aan mij liggen, hoewel ik het betwijfel, maar dat zijn toch wat puntjes die beter konden in Condemned 2.

‘’Het Melee combatsysteem is een stuk uitgebreider geworden dan ik had verwacht.’’

Het Melee combatsysteem is een stuk uitgebreider geworden dan ik had verwacht. Zelf had ik al enige vermoedens over een wat uitgebreider systeem, maar er zijn werkelijk zoveel nieuwe toevoegingen dat ik nu nog steeds een aantal dingetjes niet eens gebruik omdat ik er niet vanaf weet. Ten eerste heb je de Enviroment kills. Dit houdt in dat als je de tegenstander genoeg hebt geslagen en bijna KO is je hem nog kunt vastpakken, en hem vervolgens tegen één van de vele enviroment plekken kunt gooien (deze worden aangegeven met een doodskop) , zoals in een TV of over een richel. Het vechten zelf, waar Condemned befaamd om is geworden, kent ook een aantal leuke toevoegingen. Zo kun je nu combo’s maken, waardoor je schade verdubbeld wordt, of kun je counter-aanvallen uitvoeren. Je hebt dus nu een veel uitgebreider arsenaal aan moves, wat voor een aantal spectaculaire vuistgevechten zal zorgen.

Oog voor detail heeft de game zeker. Hoewel het volgens mij nog steeds de F.E.A.R. engine gebruikt is hij wel aanzienlijk veel opgepoetst. Textures zijn scherper dan ooit en het bloed lijkt levensecht. Daarnaast is er ook een leuk motion-blur effect toegevoegd wat op bepaalde momenten voor erg leuke grafische hoogtepuntjes zal zorgen. De monsters die nu en dan voorbij komen in de game lijken duivelse creaties, en telkens als er een achtervolging plaatsvindt en je het gehijg achter je hoort dan kun je wel in je broek plassen van angst.

Uniek in Condemned 2 is het goede gebruik van de schaduwen, wat je misschien al is opgevallen uit diverse trailers of gameplay beelden. De gehele game komt vaak erg donker over, en speelt zich ook erg vaak af in de nacht. Dit is uiteraard de formule voor een goed horrorverhaal en sfeer, maar soms kan dit een desoriënterende werking hebben. Navigeren is dan ook gelukkig mogelijk doormiddel van een handige PDA. De vele schaduwplekken zorgen ervoor dat genoeg vijanden zich schuil kunnen houden, verwacht dan ook veel onverwachtse hinderlagen uit elke hoek. Daarnaast speelt geluid ook een grote rol in Condemned 2, want de wereld ‘leeft’ als het ware en overal waar je komt is er wel een (eng) geluid te horen.

Het multiplayer aspect zorgt voor een unieke ervaring

Het gebruik van schaduw komt erg handig terug in de multiplayer modus van Condemned, wat overigens een debuut is voor de serie. Er is de beschikking over diverse modi, waarvan Crime Scene en Burn Rush de meest opvallende zijn. De standaard Deathmatch en Team-Deathmatch varianten zitten er ook in, maar de ontwikkelaar van Condemned 2 heeft zich écht gefocust om een uniek mogelijke ervaring te hebben in de multiplayer kijkend naar de twee speciale modi. In Crime Scene is het bijvoorbeeld de bedoeling dat het ene team bewijs materiaal gaat verstoppen in het level, het andere team moet dit vervolgens vinden doormiddel van het gebruik van de forensic-tools uit de singleplayer, erg vet. Op Deatmatch na is elke andere modus in teamverband en zo kun je uit twee teams kiezen: de SCU (politie) en The Influenced (de psychopaten). Elk team heeft zo zijn eigen wapen- en skin – set, al vind ik zelf de SCU toch wat sterker aangezien zij standaard met vuurwapens kunnen spawnen.

Verder spelen de levels, ondanks het feit dat de ontwikkelaar zei dat ze niet gebaseerd zouden zijn op levels uit de singleplayer, toch stiekem wél af in omgevingen uit de singleplayer. Ook zijn er enkele levels die doen denken aan Condemned 1, zoals Farm House (een van de latere levels). Elk level heeft, terugkomende op de schaduwen, genoeg verstopplekjes om de tegenstander eens flink te laten schrikken. Als je in een hoekje met schaduw gaat staan is het écht moeilijk om gespot te worden (tenzij de tegenstander zijn zaklamp aanheeft). De bedoeling van de ontwikkelaar was het overbrengen van de onvoorspelbaarheid en angst uit de singleplayer, en in mijn ogen is dat meer dan gelukt. Deze game is de eerste game tot op heden waarbij je echt daadwerkelijk aan het schrikken gemaakt kan worden door hem van achteren te belagen, of plots tevoorschijn komen springen en dat ook echt de bedoeling is. De verminkte skins van het Influenced team helpen daar ook zeker een handje bij mee.

Condemned 2 is als ik er een streng oordeel over zou moeten geven nog steeds een waardige opvolger. Op de uitgebreide multiplayer modus na komt de singleplayer als een gemoderniseerde singleplayer over, met goede en sterke schrikmomenten. De toevoegingen in diverse systemen, zoals het gebruik van schaduw, zorgt voor een unieke ervaring waarbij je altijd op het puntje van je stoel zit. Het verhaal kan teleurstellend zijn, maar ook de ervaringen die je opdoet in de singleplayer zijn one-of-a-kind. Waar anders zie je nu een achtervolging met een beer in een oud krot, waar alle muren om je heen instorten? Keer op keer kreeg ik een adrenaline stoot bij alle spectaculaire momenten, en op de een of andere manier bleven die zich maar opbouwen. De onzuiverheden die in de game aanwezig zijn overschaduwen gelukkig niet de algehele gameplay. Als we dat samen met opgepoetste graphics en een multiplayer die je nog wel een tijdje zoet houdt nemen spreek ik volgens mij namens iedere gamer als ik zeg dat Condemned 2: Bloodshot een topper is.

  • 0 0 stemmen
    Artikelbeoordeling
    Abonneer
    Abonneren op
    guest
    Vul je email-adres in. Dit veld is niet verplicht voor het plaatsen van een reactie.
    Vul hier een naam of nickname naar keuze in. Hiermee kun je zonder registratie reageren op Evilgamerz.

    0 Reacties
    Inline feedback
    Bekijk alle reacties

    Naar boven
    0
    Klik hier om anoniem of als lid te reagerenx