Call of Duty: Black Ops Cold War

Afgelopen oktober kregen we al de kans om de multiplayer van de nieuwe Call of Duty deels te proberen in de beta. Destijds was al duidelijk dat het algehele gevoel van Cold War toch heel anders is dan het vorig jaar uitgekomen Modern Warfare. Waar Modern Warfare vorig jaar geprezen werd door de realistischere combat en het gewicht van de wapens duidelijk voelbaar was, daar gaat Cold War weer terug naar de arcade-achtige gameplay waar de Black Ops serie om bekend staat. Pak dus maar je SMG en hardloopschoenen uit de kast, want dit betekent weer dat de kogels en airstrikes je met een noodgang om de oren vliegen.

My name is Bell

En dan heb ik het niet alleen over de multiplayer van Cold War. Zoals gebruikelijk zit er een singleplayer modus bij een nieuwe Call of Duty en dat is een rollercoaster van zo’n 6 uur lang. Voor logica en een duidelijk verhaallijn zit je eigenlijk nooit goed bij deze spellen dus slaan we een gedetailleerde uitleg daardoor even over. Je speelt grotendeels als de soldaat “Bell” in de periode van de Koude Oorlog. Meteen krijg je de mogelijkheid om het psychologische profiel van Bell vorm te geven. Zo kan je ervoor kiezen om hem paranoïde te maken wat de snelheid waarmee je je wapen richt halveert of je geeft hem juist de eigenschap dat hij betrouwbaar is wat er weer voor zorgt dat je 1 extra magazijn aan kogels kan dragen. Het zijn kleine bonussen die uiteindelijk weinig impact hebben op de gameplay, maar het geeft je personage wel een persoonlijker gevoel. Eenmaal je profiel gekozen beland je gelijk in het verhaal.  Met een speciaal samengesteld team, wat wordt geleid door de CIA-agent Adler, ga je op zoek naar een Russische spion genaamd Perseus. Die is in het bezit van een kernwapen, wilt die ergens laten ontploffen en de schuld in Amerikaanse schoenen schuiven. Dit moet natuurlijk voorkomen worden en door middel van bewijs verzamelen door de missies heen leer je zijn netwerk en plannen kennen. Om bijvoorbeeld een floppy disk te ontcijferen heb je drie verschillen bewijsstukken nodig om de toegangscode te achterhalen. Ontwikkelaar Treyarch heeft hier echt wel wat tijd en moeite in gestoken en wilt niet dat deze codes zomaar op te zoeken zijn op internet. De drie bewijsstukken zijn dus niet voor iedereen hetzelfde waardoor je ouderwets met pen en papier bezig bent om de codes te ontcijferen, leuk! Door de missies heen krijg je ook op bepaalde momenten keuzes in een gesprek of tijdens een scene. Meestal zijn dit keuzes die geen impact hebben op het verhaal, maar wel of iemand blijft leven of toch maar een kogel tussen de ogen krijgt.

Hoewel de missies in Cold War elkaar in noodgang opvolgen is er wel voldoende variatie tussen de missies. Je begint in Amsterdam in de jaren 80 en je uiteindelijk al schietend over de daken rent. Vervolgens ren je in een andere missie door de jungle heen van Vietnam in de jaren 60 en stap je daar vervolgens  in een helikopter om de Vietcong een kopje kleiner te maken. Voor mij persoonlijk was deze helikopter missie één van de leukste om te doen en het is dan ook doodzonde dat het zo snel afgelopen was. Dit geldt eigenlijk voor de hele singleplayer, het tempo ligt zo hoog dat alles maar kort duurt. Na een kleine 6 uur ben je al bij de laatste missie aangekomen en dat is toch wel vrij rap. Wél is er de keuze tussen drie totaal verschillende eindes waardoor het zeker de moeite waard is om die laatste missie nog een keer opnieuw te doen. Al bij al is het een heerlijke ervaring dat je klaarstoomt voor de rest van Cold War.

Cold War Z

Waar de Zombiemode nog ontbrak bij Modern Warfare is deze nu weer helemaal terug. Fans van deze modus kunnen weer samen met hun vrienden golven aan zombies neermaaien in de nieuwe Die Maschine verhaallijn. Uiteindelijk is het de bedoeling om samen zo ver mogelijk te komen in de verhaallijn totdat je allemaal het loodje hebt gelegd of het redt tot het einde. Vooral in het begin is dit best lastig maar hoe meer je de Zombiemode speelt hoe beter je uitrusting wordt en hoe verder je kan komen. Wederom een uitstekende toevoeging op het hele Black Ops pakket.

Natuurlijk draait het uiteindelijk allemaal om de multiplayer en dit zal altijd hét paradepaardje blijven van Call of Duty. Helaas moeten we bij Cold War meteen constateren dat dit op het moment het minste gedeelte is van het hele pakket. In deze review en in de preview afgelopen oktober is er meermaals de link gelegd naar Modern Warfare van vorig jaar. Misschien niet helemaal eerlijk want de Black Ops serie heeft altijd een andere “feel” gehad dan de Modern Warfare serie, maar vorig jaar was een soort van complete reboot van Call of Duty waar iedereen op zat te wachten. Het voelt dan ook in alles een grote stap terug als je je eerste potje begint. Mensen glijden meters over de grond, springen met gemak op daken van enkele meters hoog en dit alles in een idioot tempo. Het voelt gewoon niet zo goed als wat we nu gewend zijn en dat is jammer. In alles krijg je het gevoel dat dit voor een jongere doelgroep is gemaakt en Modern Warfare de volwassen broer is. Ook de nieuwe modi zoals Fire Team: Dirty Bomb kanniet overtuigen. Net zoals de battle-royale mode Warzone wordt je in een gebied gedropt vanuit een vliegtuig. Samen met je team van 4 kan je punten scoren door middel van mensen omleggen, uranium verzamelen en deze af te leveren bij de “dirty bomb”. Eenmaal genoeg uranium verzameld bij zo’n bom kan je hem laten afgaan totdat alle bommen tot ontploffing zijn gebracht. Enkele andere teams krijgen juist de opdracht om jou te stoppen. Het is een prima mode maar niet meer dan dat.

Veruit de meeste spelers zijn te vinden in modi zoals Team Deathmatch en Hardpoint die altijd goed zijn voor wat hersenloos vermaak. Alleen in combinatie met de arcade gameplay voelt het allemaal niet zo indrukwekkend aan. De maps daarentegen zien er allemaal mooi uit en zitten prima in elkaar, op enkele plekken na waar het campen wel érg makkelijk wordt gemaakt. Met de kwaliteit zit het dus wel goed, met de kwantiteit niet. In totaal zijn er maar acht maps in de speellijst van bovengenoemde modi en dat is wel erg weinig. Gelukkig heeft Treyarch al beloofd dat er genoeg ondersteuning komt op het gebied van extra content en zal dit makkelijk op te lossen zijn met gratis nieuwe maps. Volgende maand komt er sowieso nieuwe content van Cold War naar Warzone. Deze gratis battle royal mode is gigantisch populair en wordt gelukkig up to date gehouden. Hoe dit vorm gaat krijgen is nog steeds niet helemaal duidelijk. De kans is groot dat er een nieuwe map komt in de stijl van De Koude Oorlog en is al bevestigd dat de loadouts van Cold War overgenomen kunnen worden. Ook is gemeld dat Warzone blijft draaien op dezelfde engine met de gunplay die we al een jaar gewend zijn.

Dat heeft ook grafisch zijn voordelen. De plaatjes die op je scherm getoverd worden van Cold War zijn namelijk gewoon een stap terug. Het is zeker geen slecht uitziende game en is op sommige moment in de jungle indrukwekkend maar er had toch wel meer uitgehaald kunnen worden. Als je dan ook op gekke momenten opeens onder de 60 fps komt vraag je je toch af waar dit vandaan komt. Ook doen de animaties van dode lichamen soms gekke dingen wat de immersie niet tegen goede komt. Technisch is er dus nog wel het één en ander bij te schaven in de komende patches. Dat is eigenlijk het gevoel wat er overblijft na het spelen van Call of Duty: Black Ops Cold War. Het is, ondanks een stap terug, een prima shooter geworden met genoeg content in het pakket. Jammer dat de belangrijkste content nog de nodige patches en content nodig heeft om nog enigszins in de buurt te komen van Modern Warfare.