Knalfestijn krijgt vervolg
Na Battlefield: Bad Company is er dan nu eindelijk het langverwachte vervolg. Bad Company 2 is al reeds verkrijgbaar en wordt al volop gespeeld. In het eerste deel konden we de gekke figuren uit de uilskuiken compagnie al bewonderen. Haggard is maar een voorbeeld van het markante kwartet dat de verhaallijn domineert. Logischerwijs stuurt EA hier samen met Dice verder op aan. In het eerste deel van de serie ging het nog om goud, nu gaat het om een zeer belangrijk wapen. Marlow, de hoofdpersoon uit Bad Company, moet samen met zijn collega’s het geheime wapen in handen zien te krijgen. Op moment van spreken hebben de Russen het in handen, nadat die het op een of andere manier van de Japanners in WWII hebben weten te bemachtigen. Daar begint de game ook mee; een missie in de Jungle van de Tweede Wereldoorlog. Lang duurt die missie niet, maar een fijne en leuke introductie is het wel. Over introducties gesproken: Later in het verhaal kom je ook een knotsgekke piloot tegen die veel weg heeft van een Hippie. Nu dat achter de rug is, is het zaak eens te kijken naar de game zelf. De reviews liegen er niet om, Bad Company 2 is een geduchte concurrent van de tot god verworven spel serie Call of Duty. Kan Bad Company 2 de druk aan of bezwijkt het onder de hype van COD MW 2?!
Het lijkt wel Crysis
Als de game echt begint, en je hebt de openings missie gehad, dan zul je zien dat de game er fabuleus uit ziet. Je begint namelijk in de besneeuwde gebieden van een grote berg. Als je begint te lopen en de omgeving krijgt te zien, dan heb je een adembenemend uitzicht over de vallei waarin je je bevindt. De bomen, bergen en zelfs je teamleden zien er stuk voor stuk uitstekend uit. Hier komt echter ook een puntje van kritiek om de hoek kijken. De bekende kartelrandjes zijn van dichtbij namelijk wel een beetje te zien. Het is niet storend of erg groot, maar het valt wel op als je een verslag over de game moet schrijven. Niettemin word dat teniet gedaan door de geweldige destructiecapaciteit wat in de game verwerkt zit. Neem maar eens een granaat en gooi die tussen een stel bomen in. De bomen vallen om en splinters vliegen alle kanten op. Hetzelfde met huizen, auto’s en noem het maar. Overigens kunnen nu ook complete huizen worden opgeblazen en instorten. Dit ziet er zo grandioos uit, dat je bij elk dorpje en stadje eerst alle gebouwen wilt opblazen. Het geeft een heerlijk gevoel dingen te slopen in deze game.
Een stukje verder kom je op een gegeven moment in de jungle terecht. Deze jungle gaf mij het gevoel alsof ik Crysis aan het spelen was. Je krijgt helemaal dat gevoel als je de desbetreffende bazooka uit dezelfde game ook nog bij de hand neemt. Ontploffingen, explosies en noem het maar, het is allemaal een waar genot voor het oog. Overigens is dat niet het enige waar de Battlefield serie bekend om staat.
Kogels tot in de verte
Het geluid in de game is ook behoorlijk opgepoetst. Wanneer je in een open terrein, of een bebost gebied, je magazijn op de vijand leeg schiet, dan komt veel tot zijn recht. Je hoort de schoten in de verte nog die jij hebt afgevuurd. In sommige missies is het dan ook raadzaam een niet al te luidruchtig wapen mee te nemen. Overigens reageert de A.I van de vijand wel redelijk goed op jouw schoten en handelingen. Het geluid bied meer plezier dan ik van te voren had verwacht. Als je op een gegeven moment in een bootje zit, met je kameraden, dan voel je de spanning om je heen. Dit gebeurt deels door de soundtrack, deels om de authentieke geluiden die in de game zitten. En authentiek is het geluid zeker. Man wat klinkt het allemaal lekker. Soms heb je zin om een wapen op te pakken en dat gewoon voor de lol leeg te schieten. Het is een waar plezier dat dit soort dingen tegenwoordig kunnen in de game industrie. Voertuigen, wapens en je maten, het klinkt allemaal precies zoals het zou moeten klinken.
Multiplayer FTW!!!
Als we eindelijk aanbelanden bij de Multiplayer, dan zien we toch een behoorlijke verbetering ten opzichte van het eerste deel. Zo heb je nu een Squad Rush en een Squad Deathmatch mode. In Rush is het zaak zo snel mogelijk de vijandelijke communicatie uit te schakelen. Dit lijkt veel op het bekende Gold Rush uit het eerste deel. Verschil is dat je nu 4 pelotons hebt die allemaal strijden om de winst. Squad Deathmatch spreekt dan eigenlijk voor zich. Hierbij is het zaak een bepaald aantal kills te halen voor de tegenstander dat doet. Ook hierbij dien je goed samen te werken met je teamgenoten.
Ja mensen: Er zit uitdaging in de multiplayer. Hoewel deze ook in de singleplayer wel te vinden is, heb je er in de MP ook meer dan genoeg aan. Je kunt als een aanvallend team worden gedropt uit een vliegtuig, maar ook al klaar staan op de grond om de zaak te verdedigen. Zorg dus dat je als eerste de beste voertuigen en wapens in handen krijgt. Die wapens kun je, net als in de singleplayer, gewoon zoeken en sparen. Overigens wil het niet zeggen dat je de gevonden wapens uit de singleplayer ook in de multiplayer kan gebruiken. In de MP moet je dus gewoon weer op rooftocht en hopen dat je af en toe een nieuw wapen kan bemachtigen. Diezelfde MP heeft namelijk ook weer een reward systeem. Gelukkig voor de PS3 en 360 bezitters, zit er niet een achievement of trophy bij waarbij je alle MP rewards moet zien te scoren. Dit was in Bad Company I nog wel het geval. Er is helemaal niet mis met de multiplayer van deze game, behalve dat die nu niet bepaald voor casual gamers bedoeld is. Online zal er altijd op je gerekend worden en daarom moet je goed blijven oefenen.
Pussy’s on snowmobiles
Haggard & Sweetwater laten even weten hoe ze over Call of Duty: Modern Warfare 2 denken. Het is leuk om te horen hoe ze over die game kibbelen. Ik zal niet teveel verklappen, dat moet jezelf maar bekijken. Ik durf wel te zeggen dat Bad Company 2 een geduchte concurrent is van MW 2. Ik vind dat het er in elk geval al mooier uit ziet, al is het verschil minimaal. Naast dat is het geluid natuurlijk een stuk beter en horen soldaten nu eenmaal over grote gebieden te vechten. Ik bedank liever voor Call of Duty voortaan. Hemeltje lief, ben ik de besturing helemaal vergeten.
De controls voelen lekkerder dan ooit en zijn iets minder gevoelig dan in bijvoorbeeld MW 2. Je gooit realistischer een granaat, schiet afhankelijk van het wapen goed of slecht en noem het maar. Je pakt de game heel makkelijk op en dat vind ik wel fijn. Je rent, springt, schiet en gooit zoals je dat mag verwachten in een game. Ik ben dan ook zeer te spreken over de humor en de besturing die de game rijk is.
Na het uitspelen van de game had ik een voldaan gevoel. Het voelde compleet en een beetje als Crysis aan. Het verhaal gaf mij weer een goede indruk en de MP biedt genoeg uitdaging. EA en Dice hebben een ware topper afgeleverd. Chapeau! Ik weet zeker dat er online nog wel een verschil zal zijn tussen COD en BBC, maar dat wordt met de dag kleiner. Zie het maar als het eeuwige gevecht tussen PES en FIFA, daar zijn de rollen nu ook compleet omgedraaid. Ik kan nu alleen maar zeggen dat ik helemaal om ben. Bad Company 2 is, voor mij althans, de nieuwe standaard in het FPS genre geworden. Het zal nog wel een tijdje duren voor de rest van de gemeenschap daar van overtuigt raakt. De komende maanden zullen veel gamers in elk geval zoet zijn met dit spel. EA en Dice hebben hun werk gedaan en dat zal zich in de komende jaren alleen maar blijven voortzetten.
