Terug in de tijd
Alweer het zevende deel in de Anno reeks neemt een stap terug in tijd. Waar de laatste delen zich afspeelden ver in de toekomst riepen fans om de terugkeer naar het gevoel van vroeger. Dit zien we bij heel veel games die meer zich op de toekomst gaan richten dat na een tijd we toch weer terugverlangen naar hoe het vroeger was, denk aan de grotere shooters van de laatste jaren. Veel keus qua eeuw was er niet meer omdat de voorgaande delen er een hoop hadden gebruikt. Uiteindelijk werd er gekozen voor 1800, een eeuw waarin veel veranderde in de wereld en de industrialisatie op gang kwam. Hoe de interpretatie van deze eeuw uitpakte lees je in deze review.
In de basis is Anno een citybuilder zoals de voorgaande delen. Je begint nu op een eiland met als basis wat boeren en een beperkt aantal gebouwen die je neer kunt zetten. Dus om te zorgen voor de primaire levensbehoeften en om te zorgen dat je kunt groeien als stad. Wanneer je wat verder komt en de boeren zijn tevreden kun je de boerenwoningen upgraden naar een werkerswoning. Werkers kunnen meer complexe gebouwen bemannen en zo voort. De basis is heel simpel, boeren willen dat er kleding is en drinken en dan zijn ze tevreden en kun je ze promoveren naar werkers. Werkers daarentegen hebben weer andere vereisten voordat je ze kunt promoveren. Wanneer je boeren promoveert wordt de boeren populatie wel verkleint, dus je moet altijd weer zorgen dat je boerenhuizen bij bouwt om te zorgen dat je van alle klassen genoeg mensen hebt om je productie draaiende te houden.
Verslavend
Het is het continu in balans houden van meerdere onderdelen wat het spel zo uitdagend maakt en er een non stop drijfveer is om verder te gaan. Het spel blijft op een manier doorgaan dat het heel verslavend is en ik zo uren achter elkaar bezig was. Dan nog even een gebouw upgraden, dan nog even wachten op wat resources om een fabriek neer te zetten. Het continu in de gaten houden hoe je resources ervoor staan, welke je misschien sneller binnenkrijgt dan verbruikt verhandelen.
Dit was mijn eerste aanraking met de Anno serie en hoewel ik een aantal citybuilders heb gespeeld kost het toch wel even tijd om te wennen aan het spel. Beginnend met de campagne heb je de keus wie je wilt zijn, welke moeilijkheidsgraad en of je veel introductie wilt hebben als er nieuwe onderdelen komen. Aangezien ik nieuw was heb ik aangevinkt dat ik een uitgebreide handleiding wil en voor het grootste gedeelte hielp me dat prima. Het verhaal van de campagne is wel oké, niks bijzonders. Je vader is vermoord en je ontvlucht het eiland waar je oom nu de scepter zwaait. Het doel is om je rijk groot te maken en te achterhalen wat er nu precies met je vader is gebeurd. Het verhaal wordt verteld door one liners die door voice actors zijn ingesproken, je hebt nooit echt het idee dat er een conversatie plaats vindt en dat zorgt ervoor dat je minder betrokken bent in het verhaal.
Wanneer je een uitgebreide uitleg wilt als er nieuwe gebouwen of mogelijkheden vrijgespeeld worden blijft dit nog redelijk summier. Voornamelijk in missies is het soms lastig te achterhalen wat er nu bedoeld wordt of hoe je een bepaalde actie kunt doen. Zo is een missie dat je een aantal boten moet verkopen aan een geallieerde factie. Nadat ik met alle schepen naar de haven van deze factie gevaren was werd nergens uitgelegd hoe ik een boot moest verkopen. Na wat zoeken kwam ik er wel achter maar dit zijn dingen die wel beter uitgelegd hadden mogen worden. Het is wel natuurlijk lastig voor zo’n type game omdat je anders de hele tijd wordt overvallen met uitleg. Na een tijd wanneer mijn stad enorm groot is geworden en ik vergevorderde gebouwen kon bouwen zag ik dat mijn geld bijna op was. Na zelf uitgevogeld te hebben hoe het hele handelen werkt zaten mijn financiën weer in de lift. Dit is een punt wat heel matig uitgelegd werd terwijl het een van de belangrijkste punten in de game is. Je kunt namelijk handelsroutes opzetten. Als je bevriende facties hebt waarmee je een handelsovereenkomst hebt kun je zien wat hun graag zouden willen hebben. Gebaseerd hierop kun je dan een handelsroute opzetten die continu bepaalde goederen van jezelf oppikt en verkoopt aan de andere partij, ook werkt dit als je goederen wilt kopen die de andere partij aanbiedt. Dit gaat nog een grotere rol spelen later in het spel.
Wanneer je op een bepaald punt in het spel komt speel je de nieuwe wereld vrij, dit is een nieuwe kaart met nieuwe eilanden. Er zijn bepaalde resources die alleen hier gehaald kunnen worden zoals suikerriet. Maar in de nieuwe wereld zijn andere resources weer niet. Dus je moet een vesting gaan maken in de nieuwe wereld om te zorgen dat je alles hebt om je mensen tevreden te houden en voortvarend te maken. Ook in de oude wereld kun je meerdere eilanden innemen en zo zorgen dat je meer resources hebt of dingen kunt cultiveren wat op je starteiland niet gaat. Wanneer je gaat uitbreiden kan dit mensen wel tegen het verkeerde been stoten en zullen ze misschien niet meer met je willen handelen of je zelfs willen aanvallen. Vooral in de nieuwe wereld zijn er piraten en is het dus van belang om te zorgen dat je goederenschepen beschermd worden door een konvooi. Want het is van belang dat je goederen tussen eilanden gaat pendelen omdat elk eiland sommige goederen niet kan produceren zelf.
Zoals je hierboven kan lezen zijn er heel veel facetten aan de game die allemaal goed in balans zijn gebracht. Hoe verder je komt in het spel hoe complexer het wordt en het voelt dan ook alsof er aan alle kanten aan je getrokken wordt. Je moet daarom heel logisch te werk gaan en waarschijnlijk zul je na 10 uur in het spel denken; wat heb ik gedaan met deze stad? Je moet goed vooruitplannen en dat is voornamelijk met gebouwen die de stedelingen moraal, plezier en veiligheid geeft. Je moet goed zorgen dat je her en der nog ruimte vrijlaat voor als er een kerk, politiegebouw of school moet komen.
Grafisch ziet de game er uitstekend uit, er is flink veel detail in de bouwwerken gestopt en zelfs wanneer je flink inzoomt ziet alles er tot in de puntjes verzorgd uit. Persoonlijk heb ik geen enkele visuele framedrop gezien, zelfs nadat mijn stad flink uitgebreid was. De enige framedrops die ik zag was wanneer je het laadscherm hebt. De tussenfilmpjes zijn daarentegen wel van mindere kwaliteit en op een 21:9 scherm waar ik op speel krijg je wel zwarte balken aan de zijkant. De audio was wel van mindere kwaliteit, de muziek was niet storend maar springt er niet echt uit. Het voice acting was wel van een minder niveau, het was allemaal over de top en doordat het allemaal one liners waren en er geen dialoog ontstond voegde het weinig toe.
Anno 1800 is een game die elke citybuilder fan wel zal kunnen waarderen, het tijdperk waarin het zich afspeelt is geweldig, grafisch ziet het er puik uit en het zit allemaal heel goed in elkaar. Het verhandelen werkt ook uitstekend. Het enige wat me echt stoorde was dat de uitleg te summier was en een aantal interface elementen onduidelijk in elkaar zaten. Als je het eenmaal door hebt is het wel oké maar hier mocht nog wel wat werk aan gedaan worden.
