Wanneer een nieuwe film met naam komt, dan komt er vaak ook weer een nieuwe game voor uit. Voorafgaand aan de nieuwe Transformers is dat natuurlijk ook weer het geval, voor de zoveelste maal. Filmgames worden vaak gezien als falende projecten waar weinig budget aan wordt geschonken, maar die het op zich meestal wel aardig doen in de verkoop. Op zich niet zo gek dat de reputatie van filmgames niet zo geweldig is want veel games zijn ook daadwerkelijk slecht, uitzonderingen daar gelaten. Weet deze nieuwe Transformers echter een poging te wagen om wel een succes te worden?
Vliegend, rijdend en lopend knallen
Gezien de promotie van het spel leek het er echter wel een beetje op . De ontwikkelaar van het spel liet blijken dat dit wel eens een van de betere games in de Transformers-reeks zou kunnen worden. Nu is die reeks al vrij verzadigd en nooit echt een kwalitatief hoogstandje geweest, maar we kunnen het eens een kans geven. Transformers: Dark of the Moon vindt 3 jaren na de gebeurtenissen van Revenge of the Fallen plaats. De Decepticons hebben de macht over genomen maar Optimus Prime denkt daar anders over. Met onder andere Bumblebee ga je de strijd aan tegen het kwaad en probeer je de machtsovername te stoppen en over te nemen. Gezien de twist op het eind lijkt het einde echter nog lang niet in zicht. Het einde is in de game echter wel sneller in zicht dan je misschien zou wensen. Het avontuur was namelijk na 5 uurtjes al voorbij en dat is toch echt te weinig voor een game die het vooral moet hebben van de singleplayer. Desalnietemin, hoe is de gameplay? Die is niet heel veel beter dan de duur van de game. Hoewel ik me eigenlijk geen moment heb verveeld, komt deze third person actie game vooral neer op hersenloos knallen. Tegenstanders komen met bosjes voorbij en zo nu en dan kun je ook nog wat andere gameplay elementen gebruiken. Zo kan je als Transformer natuurlijk transformeren naar een bolide, truck, hoe je het ook wilt noemen, waardoor je met meer snelheid bepaalde stukken kunt afleggen. Hoewel dit leuk zou moeten zijn mag het rijden als autobot gezien worden als een teleurstelling. Het rijden werkt totaal niet fijn en voelt zelfs eerder als glijdend dan als rijdend aan. Bolides lijken over de lineaire omgevingen te glijden en dat lijkt me niet echt de bedoeling van een bolide die over de weg scheurt. De controls hiervan werken daarnaast ook onnauwkeurig en het voelt dan ook erg arcade aan.
De levels die je speelt, slechts 7 chapters van ongeveer 45 minuten per stuk (met uitzondering van het laatste chapter) zijn vrij gevarieerd. In het ene chapter ben je aan het vliegen als Tranformer en weer een ander chapter houdt je je bezig met een vliegende mini-robot die zich kan verstoppen in de omgevingen. De eindbazen zorgen daarnaast voor extra spanning naast het toch al standaard knallen waarmee je te maken zult krijgen. Hoewel de singleplayer kort is zul je je waarschijnlijk wel kunnen vermaken met de gameplay. Transformers is echter zo’n typische game die je na eenmaal uitspelen waarschijnlijk vaarwel zult zeggen. De game is 100% lineair en veel herspeelbaarheidwaarde heeft de game dan ook niet. Hoewel de singleplayer op zich niet zo heel verkeerd is, maar des te kort zul je na de laatste eindbaas echter wel het gevoel houden dat de game te weinig waarde heeft.
Inspiratieloos
Naast de singleplayer bestaat er ook nog zoiets als een multiplayer, zij het dat deze minder interessant is dan de singleplayer. De multiplayer bestaat uit een drietal modi. In de multiplayer kunnen spelers kiezen tussen 4 (Scout, Commander, Hunter en de Warrior). Via experience punten kunnen spelers levelen en nieuwe mogelijkheden en wapensgereedschap unlocken. Met de Conquest mode, een standaard deathmatch en team deathmatch mode zul je weinig unieke ervaringen opdoen. Met daarbij ook nog eens de matige performance komt de multiplayer over als een snel geïntegreerd onderdeel van het spel. Echter zul je met deze multiplayer weinig motivatie vinden om geregeld jezelf erin te mengen.
Van een game die qua gameplay al niet bijzonder is hoef je meestal ook geen bijzondere graphics te verwachten. Hoewel de omgevingen vrij gevarieerd zijn en je in allerlei situaties terecht komt (van de jungle tot lava-omgevingen) ziet het spel er kwalitatief niet bijster bijzonder uit. Ook qua geluid is het allemaal niet imponerend. De stemmen van de Transformers zijn op zich niet verkeerd en wel sfeervol, maar echte soundtracks die blijven hangen, of diepgaande geluidseffecten zijn er niet.
Hoewel deze Transformers op zich niet zo verkeerd is, is de gameplay echter van een vrij laag niveau. Het is vooral hersenloos knallen met enkele andere mogelijkheden waaronder vliegen en rijden die daaraan toegevoegd worden. Ondanks de korte duur van de singleplayer heb ik me wel 5 uurtjes aardig weten te vermaken. Voeg daar een matige multiplayer aan toe en je hebt uiteindelijk te weinig waar voor je geld. Daardoor scoort Transformers helaas net onder de standaard die we verwachten, en daarmee dus net onder de waarde die ‘voldoende’ heet. Wie weet leuk voor de budgetbakken dus, waar deze game eigenlijk nu al thuis zou horen.
