We leven in een wereld waar de technologische vooruitgang niet te stoppen lijkt. Verschillende mensen voorspellen zelfs dat de mens over niet al te veel jaren al zal overstappen op alternatieve energiebronnen. Dat men binnen 1 uur om de aarde heen kan reizen, en voor ons gamers minstens zo interessant: binnen ongeveer 10 jaar foto realisme te kunnen ervaren in games. Nieuwe technieken op het gebied van gamen worden ook met de grootste regelmaat bedacht, kijk maar naar de Wii en DS. Zo ook is daar EndWar, een game die je volledig met je stem kunt besturen.
Unit one – Move to – Sierra
EndWar geeft je tijdens het spelen regelmatig het gevoel in zo’n cheesy oude film te zijn beland. De mensen praten alleen maar om dingen te besturen en vliegen rond in oude sardine blikjes. EndWar speel je ook volledig met je stem, en dat is wel iets dat opvalt. Hoe het werkt is simpel: je drukt op de rechter trigger en er verschijnt een menuutje. Hierin staat wat je kunt doen. Zo staat er unit, en wanneer je vervolgens unit in de microfoon buldert gaat het menuutje verder naar een cijfer, waarop jij zegt 1. Na de cijfers kies je een actie, denk hierbij aan “attack”, “move to” en “camera”. Vervolgens ligt het aan de actie die je kiest of je nog meerdere menuutjes krijgt. Dit alles kan gewoon gedaan worden met je controller, maar is natuurlijk veel leuker met je stem.
Wat ook erg goed is uitgewerkt is de herkenning van je woorden. Je hoeft bijvoorbeeld niet iedere keer op het menuutje te wachten totdat die verschijnt, je mag alles gewoon achter elkaar in de microfoon ratelen en hij maakte bij mij geen enkele keer een fout. Dit werkt dus echt veel beter dan de testjes in Brain Training op je DS.
Wanneer je enige handigheid hebt verkregen met je voice commands gaat alles dan ook prachtig. Je ratelt de ene na de andere command in de microfoon en je voelt je echt een generaal die zijn troepen aanstuurt. “Unit one attack hostile 3”, “Unit two, move to Alpha”. De commands kunnen ook erg snel achter elkaar ingevoerd worden, wanneer je er een af hebt, springt de volgende al meteen weer tevoorschijn.
Oke, je snapt nu misschien wel dat de stembesturing erg goed werkt, maar waar gaat die game nou eigenlijk over? Dit kan verteld worden in een kort en een lang antwoord. Het korte: de pleuris is uitgebroken en jij mag de wereld redden. Het lange is dat over ongeveer 10 jaar van nu de wereld is verdeeld in drie grootmachten. Je hebt de Amerikanen, de Europeanen en de Russen. De olie is grotendeels op, dus deze drie facties hebben daarover mot met elkaar. De Russen bezitten het grootste deel van de huidige olie voorraad en verkopen dat voor grof geld, de Europese Unie (yep, we wonen nu samen met onze oosterburen) telt de meeste inwoners van de drie en de Amerikanen zijn, tjah eh… de Amerikanen. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, zijn er ook nog de Terroristen die je feestje zo nu en dan komen verpesten en je begrijpt dat er flink wat te doen is voor een strateeg als jij.
Wapendriehoek
In de game kun je dan ook aan de slag in een flinke singleplayer campagne die je de derde Wereldoorlog laat beleven. De missies zijn opgedeeld in missies voor de Russen, Europeanen en Amerikanen. In deze missies zul je verschillende objectives tegenkomen, zoals een basis verdedigen of simpelweg alle vijanden uitroeien.
Het wapentuig dat je onder je smoel gedrukt krijgt is ook behoorlijk herkenbaar. Je krijgt veel units onder je hoede die je ook nu vast in een leger terugvindt. Je hebt bijvoorbeeld tanks, helicopters, transport vehicles en gewoon simpel voetvolk. Die infanterie kun je overigens wel achter muurtjes laten schuilden, zodat ze niet geheel als alleen meatshield dienen. Om alles mooi in balans te houden heeft Ubisoft ook een mooie wapendriehoek verzonnen (een beetje net zoals in Fire Emblem). Tanks verslaan transporters, transporters zijn goed in het neerhalen van helikopters en helikopters zijn weer goed tegen tanks. Het klinkt erg simplistisch, en dat is het eigenlijk ook wel.
De missies zelf zullen op de meeste mensen dan ook niet al te strategisch overkomen. Meestal is het allemaal slechts een kwestie van troepen bevelen geven, en afwachten. Wat hierbij ook een doorn in het oog is, is het feit dat het vrijwel onmogelijk is om een actie te annuleren. Wanneer je je groepje units naar de vijand toestuurt kun je ze niet zomaar even stil zetten, het enige wat je kunt doen is ze ergens anders naartoe sturen. Wat ik ook erg jammer vond was dat de camera altijd zit vastgeplakt aan een bepaalde unit. Zo vlieg je bijvoorbeeld achter een heli aan of zit je vast aan een tank. Deze kleine dingetjes zijn erg zonde, aangezien het je toch behoorlijk kan frustreren. Ook de kleine hoeveelheid waypoints maakt het rondbewegen op de map niet al te makkelijk, tenzij je toch nog iets met de controller wilt doen.
Het verzamelen van resources is overigens compleet weggegooid hier. Wanneer je objectives behaalt krijg je simpelweg credits, en daarmee kun je nieuwe units tevoorschijn toveren. Dit werkt erg simpel, en stelt je in staat je volledig op de actie te focussen. Het is dan weer wel jammer dat het een strategisch element is dat uit de game is geschrapt.
Oorlogstheater
De game kent naast de singleplayer campagne ook nog de theater of war modus. Hierin speel je online met een vast groepje mensen je eigen Wereldoorlog. Zo zul je verschillende slagen leveren, en zul je na ieder gevecht punten krijgen voor je inzet. Na een flink aantal gevechten wordt dan een winnaar bekend gemaakt. Dit is een geweldige zet van Ubisoft, en zal de mensen ook voor langere met de game bezighouden.
Verder kent het spel ook nog een gewone online skirmish mode, waarin je op een vaste map mekaar de hersens in mag slaan. Hierin kies je simpelweg je eigen factie en ga je aan de slag. Je begint met een paar units, en naarmate je het beter doet mag je er meer bij roepen.
Unreal 3 ook voor RTS
De game zelf draait op de, de laatste tijd erg populaire, Unreal 3 engine. Dit betekent dan ook dat de game er zelf zeker niet slecht uit ziet en de nodige grafische krachtpatserij vertoont. Wanneer je echter ver inzoomt zie je nog wel dat het zijn RTS trekjes blijft behouden: het gaat er dan minder goed uitzien. Het geluid is ook van erg hoge kwaliteit. Zo kent de game een verhaal dat wordt vertelt aan de hand van uitstekende geluidsfragmenten en is de muziek ook van een erg hoog niveau.
Het enige dat EndWar dan ook in de weg lijkt te staan is het feit dat de game door zijn speciale aanpak een stuk minder strategisch is geworden. Je zou zelfs bijna kunnen spreken over een actie game in plaats van een strategie game. De stembesturing werkt echter geweldig en als de game online aanslaat zal de Theatre of War modus erg verslavend gaan werken. Kortom: de game is het beste dat RTS op de consoles te bieden heeft, het is alleen niet echt RTS meer.
