Clip notes
Ken je de naam Rachel Carson? Nee? Bij mij was de naam ook niet direct bekend, totdat ik na deze game een konijnenhol in werd gegooid om mijn kennis te verbreden met wat zij heeft betekend voor de hedendaagse wereld. Voor wie net zo veel wist als ik, praktisch niets dus, Rachel Carson was een bioloog die een onderzoek deed naar dichlorodiphenyltrichloroethane (jazeetie, dat noemen we vanaf nu dus DDT). DDT was een pesticide waardoor muggen in luttele seconden dood neer vallen. Bijverschijnselen? Flora en fauna eromheen ging ook kapot en uiteindelijk werden wij als mensen nog ziek ook, omdat het zich door de voedselketen vrat richting dieren die wij ook eten. Het uiteindelijke resultaat was kanker bij ons en dode dieren in de natuur. Carson’s boek, Silent Spring, maakte dat openbaar en sindsdien is die zooi verboden. Was dat maar net zo met PFAS.
The Forest Cathedral is niet zo zeer een game, maar meer een fictieve samenvatting dat het verhaal van Carson in vogelvlucht verteld. Kort door de bocht, het is een walking sim met een boodschap dat we de natuur en daarmee onszelf moeten koesteren. Het is geen directe vertaling van het boek. Dat beweert de game dan ook nooit.
Little Man, big problems
The Forest Cathedral bestaat uit twee soorten gameplay. We hebben het stuk waar je als Rachel zelf speelt en het stuk met een klein poppeke dat de platform secties doet. De gameplay van Rachel is rechttoe rechtaan onderzoeken, van A-naar-B lopen en vooral zorgen voor het verhaal. Dat gaat met behulp van een soort tablet waarmee je dingen kan zien die voor het blote oog onzichtbaar zijn. Pijpleidingen die de weg wijzen, onderzoeksresultaten zoals besmette vissen en zaken die interactief zijn. De game flirt een beetje met horror door de soundtrack en wat visuele trucjes die wat weg hebben van The Twilight zone. Het wordt echter nooit eng, eerder mysterieus. Vooral tijdens de vele gesprekken tussen karakters die met redelijk gedetailleerde 2D pixel graphics worden weergegeven. Helaas zijn de graphics in de 3D stukken iets minder enthousiasmerend. Het is niet direct lelijk, alleen heel erg steriel allemaal en de effecten van DDT op de natuur zijn niet heel erg overtuigend.
Dan is daar de Little Man. Daar heb ik weinig goeds over te vertellen. De Little Man is een figuurtje die in je computer zit en machines of terminals kan bedienen. Wat in het begin een leuk idee lijkt, omdat hetgeen wat dit manneke doet effect heeft op de echte wereld. Tijdens de tutorial lijkt dit een best leuk gameplay segmentje, totdat de game wat complexere levels tegen je neus gooit. Dat popke is vrijwel niet te besturen. Je “aanval” heeft het bereik van een zakmes, walljumps werken sporadisch niet, soms weigert de volledige controller plots, etc. Je hebt Mighty Number 9 en dan heb je nog de Little Man. Ik twijfel over wat ik het slechtste in 2D land moet noemen. Het is noodzakelijk kwaad, want de Little Man is vrijwel altijd hetgeen waarmee het verhaal vooruit gooit. Hij helpt immers mee met cruciale onderzoeken.
Ik had zelf ook nogal wat problemen met de herkenning van een controller. Mijn Xbox controller werd wel herkend, maar alle knoppen waren of omgedraaid of werkte simpelweg niet. Gelukkig waren er geen problemen op de Steam Deck. Daarop functioneerde alles als behoren.
Dan is er nog de duur van de game en dat maakt mijn oordeel een beetje lastig. De game is een krappe zestig minuten lang met een tutorial van een kleine tien minuten. Er is dus niet heel veel game en er is vrijwel geen replaywaarde, want er is maar één weg van begin tot eind. Persoonlijk vind ik wel, ondanks dat een deel fictief is, dat The Forest Cathedral een belangrijk verhaal vertelt. Houd er echter wel rekening mee dat de game erg kort is en dat de 2D acties alles behalve goed zijn.
