Een lange tijd geleden, maar vreemd genoeg toch in de toekomst begon het verhaal van Star Wars. Zes films lang wist George Lucas de ontwikkeling van de jonge Anakin Skywalker tot de Sith Lord Darth Vader te vertellen. Maar ook na de films wist George van geen ophouden. Hij vond namelijk dat er tussen bepaalde films erg grote gaten aanwezig waren in het verhaal, die nog moesten worden opgevuld. Hij begon met The Clone Wars, waar een tijdje terug nog een animatiefilm van in de bioscoop kwam. Het is nu echter ook tijd om het verhaal tussen Episode III: Revenge of the Sith en Episode IV: A New Hope kenbaar te maken aan het publiek. De grote vragen hierover worden allemaal beantwoord in Star Wars: The Force Unleashed, die vrijdag voor alle platformen, behalve de PC is uitgekomen.
Te veel kapot is nooit goed
De Playstation 3 versie (samen met de Xbox360 versie) is echter het paradepaardje voor Lucasarts. Dit komt vooral door de mogelijkheden die het systeem met zich mee brengt. Gedurende dit jaar werd al aangekondigd dat The Force Unleashed gebruik maakt van drie Physics-engines die ervoor moeten zorgen dat alle voorwerpen en mensen natuurlijk bewegen. Hier doken gelijk al grote vraagtekens bij op, werkt dit namelijk wel goed? Het antwoord is een beetje dubbel, aangezien het op sommige punten wel perfect is en soms werkt het ook gewoon niet. In het eerste level bijvoorbeeld kun je heel veel bomen met een lightsaber omhakken en dit ziet er echt heel tof uit, maar geregeld kwam ik bomen tegen die gewoon stokstijf bleven staan. Hetzelfde probleem kwam naar voren bij plaatsen met veel computers. Het ene scherm spat mooi uit elkaar als je er een Force-aanval op afschiet, terwijl er met andere voorwerpen weer niets gebeurt. Als je hier dan met je lightsaber bij langs gaat ontstaat er een lijntje van gesmolten metaal, die na een paar seconden weer verdwijnt.
Alles wat je vernielt en iedereen die je dood maakt, gaat na een tijdje gewoon in rook op. Het realisme wat Lucasarts dus wou bereiken komt lang zo goed niet uit voeten, dan van tevoren was verwacht. Bij de momenten waar alles wel goed werkt ziet het er echter erg vet uit. Waar het in The Force Unleashed echter werkelijk om draait zijn het verhaal en de extreme Force-powers die je tot je beschikking hebt. Je speelt als Starkiller, de leerling van Darth Vader en je komt te weten hoe de Rebellion is ontstaan, nadat Emperor Palpatine de macht heeft gegrepen. Het verhaal is geweldig goed en past ook perfect tussen de twee films, mits je op het eind de goede keuze maakt, maar daar zul je zelf achter moeten komen. Het gebruik van de Force, dat wat een Jedi zijn kracht geeft, is in dit spel naar een nieuw niveau getild.
Angst is je grootste wapen
Force Push is bijvoorbeeld niet meer een duwtje, maar een gigantische sloopkogel geworden, die alles en iedereen wegsmijt. Er zijn ook enkele nieuwe krachten bij gekomen, zoals Force Repulse. Hiermee creëer je een grote energiebol die vijanden om je heen kan wegdrukken zodat ze tegen een muur aanvliegen. De effecten die hierbij over het scherm vliegen zien er zo vet uit, dat je echt een gevoel van absolute macht krijgt. Het is echter nog het meest vermakelijk om met Force Grip de Stormtroopers door de lucht te laten vliegen. Ze zullen dan namelijk proberen om alles om hun heen vast te pakken, inclusief hun medemensen. Zo kun je een hele ketting van Stormtroopers maken en deze vervolgens zo hard mogelijk in de afgrond gooien. Je vijanden zijn hier zo bang voor dat je geregeld teksten als: ‘Get Behind Something’ te horen krijgt. Dit brengt mij echter wel op een ander probleem, namelijk de AI. Het komt vaak genoeg voor dat een Stormtrooper je voorbij loopt en vervolgens met zijn rug naar je toe blijft staan, zonder ook maar iets te doen. Ook wanneer je door een vijand op de grond wordt gegooid lijkt de wereld enkele momenten stil te staan.
Gelukkig heb je meestal zoveel om mee af te rekenen, dat het niet gelijk opvalt. Bij de wat sterkere vijanden is de slechte intelligentie echter wel overduidelijk. Als je tegen een Rancor of AT-ST moet vechten, dan hoef je er alleen maar voor te zorgen dat je niet te lang op de grond blijft staan en dan zijn ze gemakkelijk te verslaan. Dit is niet zo heel erg, want je mag ze wel op een erg vette manier afmaken. Als je de levensbalk van deze vijanden en de eindbazen bijna leeg hebt gemaakt, dan verschijnt er onder in beeld een knopje waar je op tijd op moet drukken. Wanneer het je lukt om de combinatie af te maken, dan laat Starkiller zijn werkelijke kracht zien, met bijvoorbeeld een gigantische bliksemstorm.
Van de prachtige wereld Felucia, tot de schroothoop op Raxus Prime
Ook dit geeft je zo’n kick dat je snel door wilt gaan naar de volgende wereld om een andere Jedi te mogen vermoorden. The Force Unleashed neemt je mee naar de prachtige planten van Felucia, de Schroothoop op Raxus Prime en je brengt zelfs een bezoekje aan Kashyyyk, de planeet van de Wookies. Hoewel het lijkt alsof je erg veel ruimte hebt om je in voort te bewegen heb je maar weinig vrijheid. Je kunt slechts één route volgen naar het einddoel en als je buiten de kaart probeert te gaan, dan wordt je tegengehouden door een onzichtbare muur. Dit is iets wat eigenlijk niet meer zou mogen in een game. Het leveldesign is dus niet altijd erg goed. Op Felucia kom je het beste voorbeeld hiervan tegen. Eerst loop je door een bos met gigantische paddenstoelen die mooi ombuigen als je er een Force Push langs schiet, maar na een tijdje kom je in een grote grot, waarin heel weinig valt te beleven. De verdiepingen in die grot zijn daarnaast ook nog eens onlogisch ingedeeld. Een ander irritant probleem dat af en toe aanwezig is, is dat de camera niet altijd goed staat. In de meeste gedeelten kun je zelf het beeld om je heen laten draaien, maar in belangrijke eindgevechten bekijk je alles meestal vanaf een vast punt. Hierdoor verschijnen geregeld vijanden in een hoek die je niet kunt zien en wordt je weer op de grond gesmeten. Dit zijn allemaal kleine foutjes die niet meer gemaakt zouden mogen worden.
Star Wars: The Force Unleashed is dan ook niet zo goed als ik van tevoren had gehoopt. Te vaak duiken er problemen op met de slechte AI en irritante camera-standpunten. Het gebruik van de drie Physics-engines werkt jammer genoeg ook niet overal even goed. Voorwerpen die wel kapot kunnen doen dat in ieder geval wel realistisch en ook vijanden die in de lucht hangen reageren erg natuurlijk. De Force-powers die je mag gebruiken zijn echter het grootste pluspunt in The Force Unleashed. Ze zien er zó vet uit en geven je het gevoel dat je absolute macht hebt. Na een tijdje wordt de gameplay wel een beetje eentonig, maar het goede verhaal houdt de spanning er goed in. Het is zelfs leuk om nog een keer te spelen, aangezien het verhaal meerdere kanten op kan gaan. Helaas past er maar één keuze in het verhaal van de films, maar die zit dan ook ijzersterk in elkaar. Het is de vraag of The Force Unleashed voor niet-Star Wars fans fijn is om te spelen, maar ben je wel liefhebber van de Saga, dan moet je deze zeker in huis zien te krijgen.
