Seizoen van de droogte
Het RPG-seizoen is vrij droog verlopen zonder al te veel bijzondere titels in dit genre de afgelopen tijd. Het lijkt erop dat veel games nog aangekondigd moeten worden in de komende maanden, al dan niet volgend jaar pas verschijnen. Sacred 3 is een uitzondering.
Op het eerste gezicht lijkt Sacred 3 wat weg te hebben van Diablo 3, dat alweer een tijdje terug verscheen. Sacred 3 is echter niet identiek. Het spel is wat meer simplistisch en meer lineair. Het betreft een klassieke arcade hack ’n slasher. In de game is de ultieme jacht voor roem in Ancaria geopend. Qua verhaal stelt de game barweinig voor, maar dat was eigenlijk bij Diablo 3 ook al het geval. Het spel bevat een aantal welbekende karakters waaronder de Seraphim, Ancarian, Khukuri en de Safiri. Daarnaast is er een nieuw karakter aanwezig, de Malakhim. Zoals vrijwel altijd in een RPG heeft elk karakter natuurlijk zijn of haar eigenschappen. De een kan speerwerpen, de ander is goed met magie en weer ’n ander moet het van zijn vuisten hebben. Het is maar net welke stijl bij jou past. In de game bezoek je de verschillende landschappen van Ancaria, en die zijn vrij diverse te noemen. De levels zijn echter volledig lineair, met zo nu en dan een zijweggetje waar veelal een kleine schat verborgen ligt. Door vijanden neer te slashen verdien je energie en XP. Met de energie kun je speciale aanvallen doen, krachtig of regulier. Deze krachten kun je weer verbeteren na het spelen van een campaign missie. Het gaat om een viertal upgrades, waaronder combat arts, skills, equipment en weapon spirits. Je kunt zelfs enkele eigenschappen als wegduiken verbeteren. Dit alles gebeurt middels trees. Je hebt weliswaar 2 maal 4 krachten die je kunt koppelen aan je R1- en L1-toets, maar je moet wel een keuze maken uit één van de 4 krachten per knop. Deze krachten kun je vervolgens met geld, dat je in de levels wint en krijgt wanneer je vijanden verslaat of schatten vindt, progressief verbeteren. Je moet hiervoor wel van een bepaald level zijn of daar boven zitten, anders moet je wachten tot je het vereiste level hebt bereikt. Dit klinkt allemaal reuze interessant, maar is het in wezen niet. Het is allemaal uitermate eenvoudig in elkaar gezet, en vormt slechts een lichte meerwaarde in de game.
Eenvoudige RPG-elementen
De eenvoudige RPG-elementen in de game zijn wat minder mooi ontworpen als in bijvoorbeeld Diablo 3 en zijn dan ook een stuk eenvoudiger. Daarmee lijkt de ontwikkelaar zich vooral te richten op spelers die graag een eenvoudige hack ’n slasher willen zonder al te diepgaande RPG-elementen waar je in moet gaan duiken. Daarmee lijkt het spel dus vooral te hangen op de gameplay, en dat zou zomaar eens fataal kunnen zijn. De gameplay is namelijk vrij eenzijdig. Het is rennen, en button bashen zoveel je maar kan. Natuurlijk moet je zo nu en dan ook getimed wegduiken of wat hindernissen ontwijken, maar veel meer komt er niet bij kijken. Het spel is daarmee dus vrij toegankelijk en makkelijk te spelen, wat voor- en nadelen heeft. Omdat de gameplay dus vrij eenvoudig en standaard is en de RPG-elementen betrekkelijk karig zijn, lijkt dat een regelrechte ramp voor het spel. Dat is het echter niet. De game speelt namelijk, ondanks deze feiten, erg lekker weg. Dit komt door de eindbazen die je tegen komt, het level design, dat constant gevarieerd blijft en de vijanden die geregeld wisselen en een andere aanpak vergen. Zo moet je bij sommige vijanden hun schild eerst wegvagen voor je kunt hakken en zagen, en moet je bij diverse eindbazen op tijd weg duiken voor ze toeslaan. Je kunt ervoor kiezen om in de wereld van Ancaria levels over te slaan. Dit zijn meestal zij- of tussenwegen waarin je hordes moet zien te overleven, of een mini-eindbaas moet verslaan. Ik zou aanraden deze ook simpelweg te spelen, om zo meer skills en geld te kunnen verzamelen, maar dat is natuurlijk aan de speler zelf. Doe je deze korte missies niet, dan zal het spel zo’n 8 uurtjes in beslag nemen. Doe je deze missies wel, dan ben je zo’n 10 uur zoet met de game, wat niet heel lang is, maar ook niet te kort aan zal voelen.
Even pauzeren is er niet bij…
Zo nu en dan zul je in de game ook aan diverse switches moeten draaien, karren moeten aanduwen en andere kleine toepassingen moeten doen. Dat maakt het spel toch best gevarieerd en het doorlopen van de hack ’n slash missies voelt niet snel aan als één in een dozijn. Daarnaast kun je het spel offline met 2 spelers spelen, wat op zich prima werkt, al kun je niet uit elkaars scherm rennen. Daarnaast kun je co-op met in totaal 4 spelers per sessie aan de slag, public of met vrienden. Met de extra DLC voor de game kun je daarnaast nog enkele extra levels spelen in de spelwereld, waarmee het spel vrij compleet aanvoelt. Natuurlijk, na het uitspelen van de game zul je het spel niet weer opnieuw uit gaan spelen, maar wie weet zijn er wel diverse missies die je nog eens co-op kunt gaan doen en een nieuwe uitdaging vormen. Wat raar is, is dat de game niet pauzeert. Druk je dus op ‘start’, dan loopt het spel gewoon verder en hakt iedereen verder op je in, waardoor een telefoontje van iemand even genegeerd moet worden als je niet ingame wilt overlijden.
Opvallend is dat de game lekker kleurrijk is, wat volledig in contrast staat met bijvoorbeeld de Diablo games. Grafisch is het allemaal niet haarscherp, maar toch ziet het er zeer acceptabel uit. De voorfilmpjes zijn helaas wel wat tegenvallend. Het betreft stilstaande animaties waarbij de positie van het beeld wat wijzigt, maar veel meer hoef je ook niet te verwachten. Het level design is daarnaast gevarieerd, maar wel volledig lineair, waarmee je dus weinig vrijheid kent. Het was leuker geweest als men iets meer tussenroutes had gemaakt, al waren het maar kleine zijwegen of afkortingen van de normale route. De audio is verder prima in orde, al zijn de constante aanmoedigingen wel wat irritant en flauw. Ook de ingesproken verhaalmonologen zouden wat epischer mogen zijn, en zouden beter passen bij de vrolijkheid van The Lord of the Rings.
Een game die gekenmerkt wordt door eenvoud, maar toch boeiend kan blijven, zet wat mij betreft een goede prestatie neer. Natuurlijk, de RPG-elementen hadden best wat diepgaander mogen zijn. Het level design had wat minder lineair gemogen. De verhaallijn wat boeiender, en zo zijn er nog wel wat punten van kritiek, maar als een spel van begin tot eind zowel offline als online boeiend blijft, moet je niet zeuren. Sacred 3 is daarmee een prima tijdverdrijf, vooral voor de liefhebbers van arcade hack ’n slash-gameplay, waarmee je de vakantie goed op kunt vullen. De minpunten moet je dan ook voor lief nemen.
