Veel genres in één
Roguelike, tower-defense, platforming, puzzels en hack-and-slashing; Je komt het niet vaak tegen zo’n combinatie. S.O.L Search of Light is echter zo’n game die vele genres probeert te combineren in één game. Wij gingen dan ook maar al te graag aan de gang met deze best wel bekende game, die eerder al voor de PC verscheen, maar nu dus ook op de console speelbaar is.
In S.O.L kruip je in de huid van The Foreigner, een enigmatische hoofdpersoon die vastzit in een ondergrondse en schijnbaar verlaten wereld. Om de geheimen aan de oppervlakte te ontdekken, moet je door de niveaus van de ondergrond klimmen en steeds moeilijkere uitdagingen aangaan. In deze mysterieuze en gevaarlijke realiteit verken je zwarte gaten die je naar onbekende scenario’s brengen, terwijl je hulpbronnen beheert, je basisdorp versterkt en huisrobots bouwt die je zullen helpen tijdens je avontuur.
Zoveel concepten gecombineerd klinkt als een complexe game en dat lijkt het in het begin ook wel. De tutorial legt je echter kort uit hoe het spel werkt; Je bevindt je namelijk in een eigen basis, waar je een robotje turrets kunt laten bouwen en een poort der defense. Echter blijft het daar niet bij, want je kunt in het spel Undergrounds ontdekken, waar zich vijanden en puzzels kunnen bevinden. Via een portaal kun je naar deze ‘Dieptes’ reizen om vervolgens puzzels en vijanden te verslaan. Je verzamelt onderweg allerlei resources en de vijanden kun je verslaan door wat op vierkantje te rammen. Echter, als je al je resources kwijt bent, raak je ook leven kwijt. Daarnaast, als je een Underground voltooit, keer je terug naar je basis waarbij vervolgens vijanden uit de portal mee kunnen komen om je basis kapot te maken. De puzzels die je speelt zijn relatief simpel maar ook best wel even nadenken. Zo kun je blokken neer plaatsen om zo platformen te maken waar je over heen kunt lopen om zo bergen te trotseren. Het verslaan van vijanden biedt verder helaas weinig diepgang. Bij het navigeren naar Depths kun je kiezen voor verschillende type levels; Vijandig, puzzels en je kunt zelfs de eindbaas verslaan die vervolgens het op je basis gemunt heeft. De robotjes in je basis kunnen zowel als combat ingezet worden maar ook als constructiemedewerkers. Deze robotjes vergaar je zo nu en dan door de levels heen. Daarnaast kun je turrets en je muur in de basis verbeteren qua niveau en kun je zo nu en dan extra skills aanschaffen om zo beter te worden gedurende de run.
Snel saai en weinig ambiance…
Klinkt allemaal interessant, maar helaas is het allemaal minder waar. Een run is op zich constant hetzelfde en het verslaan van vijanden en het plaatsen van platformelementen om verdere doorgang te vinden wordt snel saai. Het level design is zo eenzijd8g dat je zelfs geregeld dezelfde platformpuzzels binnen een enkel level hebt. Je kunt weliswaar Depths exitten, maar dan word je eigenlijk alweer gedwongen om een nieuwe Depth in te gaan. Het van links naar rechts lopen en het kiezen van je pad biedt eigenlijk te weinig echte uitdaging om zo ver te willen geraken in de game. De skills die je echter kunt vergaren zijn wel wat interessanter. Zo kun je double jumps, extra slagcombat en betere defence kopen en unlocken voor nieuwe runs. Verder oogt het spel zo donker en brengt de audio vrijwel geen sfeer, waardoor alles ‘n beetje doods aanvoelt en dat terwijl de 3D-view van de game nog niet eens zo beroerd is. Komt ook nog eens bij dat het spel wat game-breaking bugs kent. Zo werkt het options-menu slecht, zeg maar gerust soms niet en hangen depths geregeld, waardoor je deze moet afbreken. En zelfs bij het afbreken van een depth hangt het spel geregeld vast waardoor je zelfs een geheel nieuwe run moet starten. Vrij frustrerend dus. En ook van de physics met betrekking tot het bouwen van platformen klopt soms een en ander niet.
Op zich is dat alles best jammer want in potentie had het spel best wel mogelijkheden. De roguelike-speelstijl, waarbij je dus elke run verder moet zien te komen, het tower-defense concept, dat te saai en statisch is uitgewerkt en de gameplay, die vrijwel geen diepgang kent, maken dat S.O.L Search of Light een beetje flets aanvoelt. Ik kon me best nog wel enkele uurtjes redelijk vermaken, maar helaas ook niet meer dan dat. Je zult dan ook echt ‘n beetje moeten doorbijten, wil je wat verder door een run heen geraken, al zijn de bosses ook een lachertje op zich. Dit doorbijten geldt ook voor het vinden van enig vermaak, dat ‘n beetje lastig te doorgronden is door de wat afgeraffelde gameplay-elementen. Het resultaat laat dan ook ‘n beetje te wensen over.
