Na maandenlang geroezemoes over het design, de naam en natuurlijk niet te vergeten: de controller, las ik zojuist toen ik thuis kwam de nieuwe naam van wat tot voor kort de Nintendo Revolution (kortweg Revo) heette. Onze Japanse marketingvrienden hebben op een regenachtige zondagmiddag maar bedacht dat de console Wii moest gaan heten. Toen ik dit las rees bij mij meteen de verbazing over deze vreemde keuze.
De hele wereld kent de kleinste van de next-gen consoles als Revolution, men praat en denkt met de naam Revolution, overal ging men uit van Revolution. Maar om even de officiële uitleg van Nintendo te citeren: Wii sounds like “we,” which emphasizes this console is for everyone. De Revolution (o nee: Wii, whoeps) is dus voor iedereen en de naam moet dit dus uitstralen. Elke wereldburger zou het woord (nou ja, geen woord, meer een klank) moeten kunnen onthouden en uitspreken.
Maar waarom dan Wii en niet gewoon We? Daar zit natuurlijk ook weer iets filosofisch achter: de ene i symboliseert de revolutionaire (daar was ‘t woord weer) controller en de andere i staat volgens Nintendo voor the image of people gathering to play. Maar dan nog: zelfs nu ik weet dat deze gedachten erachter zitten vind ik de naam nog steeds geen goede zet. Om maar even te vervallen in de flauwe grappen: ‘Ik heb een Nintendo Wii. Wie?? Nee: wat? Een Wii!!!’ Om maar even iemand te citeren: ik heb een nintendo wiiiiii. als je dat zegt dan denkt iedereen dat je gehandicapt bent ofzo!
Deze zorgvuldige overpeinzing van de Nintendo Wii heeft me nog steeds niet van mijn standpunt af kunnen brengen. Ik vind Wii nog steeds meer klinken als een jankend kind dat om een ijsje zeurt dan als een console die een gevoel van eenheid en revolutie uit moet stralen. Dus Nintendo: nu het nog kan: veranderen die hap!!!
