Tien jaar geleden bracht Nintendo de games Pokemon Gold en Pokemon Silver uit. De games waren een revolutie in het RPG genre, verbeterden voorgangers Blue en Red op veel vlakkenen worden door verschillende mensen als het hoogtepunt van de Pokemon serie gezien. Tien jaar na dato worden twee remakes het leven in geroepen: HeartGold en SoulSilver. Pokemon fan als ik ben heb ik er al een tijdje naar uit gekeken, en het was zeker vermakelijk.
Ieder z’n ding
Voor de mensen onder ons die geen jeugd hebben gehad of in een doos hebben gewoond voor de afgelopen jaren: in de Pokemon games is het jouw taak om, met jouw gevangen Pokemon, de Pokemon Champion te worden. Dit doe je door de beestjes te vangen en te trainen en zo jezelf een weg door de Pokemon wereld te banen en steeds weer andere beestjes tegen te komen. Daarnaast staat de serie de laatste tijd ook bekend om zijn vele extras die het kent. Zo kun je meedoen aan Pokemon schoonheidswedstrijden en zelfs een zogenaamde Pokethlon.
Wat Pokemon voor mij nou zo speciaal maakt is het feit dat het voor ieder wat wils is. Je kunt uren in de game stoppen door simpelweg een beetje te klooien en een geweldige tijd te hebben. Ik vind het bijvoorbeeld juist zo leuk omdat onder het kiddy uiterlijk, een geweldige diepgang schuil gaat waar menig ander RPG aan kan tippen. Het grote paradepaardje van de serie is dan ook het gevechtssysteem. Hoewel het op het eerste gezicht nogal standaard en simpel lijkt, is het aantal mogelijkheden gigantisch vanwege het verschillende aantal Pokemon, hun statistieken en de aanvallen waarover ze beschikken. Daarnaast is er nog de opdeling van aanvallen in basistypen die als een gigantisch uitgebreid steen-papier-schaar-spel te werk gaan. Denk hierbij aan Water verslaat vuur, vuur verslaat gras en gras verslaat water. Probleem is, dat elektrisch weer water verslaat en ga zo maar door.
Oog voor detail
Het leuke aan deze remake is dat het op zoveel vlakken ook echt trouw is aan het origineel. Leg beide games naast elkaar en je zult zien dat grote delen van de spelwereld hetzelfde zijn en gebouwen hetzelfde zijn geplaatst. Verschillende scènes zijn zelfs exact aan elkaar. De verschillen beginnen zichtbaar te worden wanneer je de nieuwere features van de vierde generatie Pokemon games erin gaat gooien, zoals het Wifi-trade center en de schoonheidswedstrijden. Deze dingen zijn echter goed in de wereld verwerkt en vallen nauwelijks op. Het is Pokemon Gold en Silver met mechanieken en graphics van deze tijd, wat gewoon heerlijk is om te spelen. Het oog voor detail van Gamefreak is uitstekend en draagt zeker bij aan de nostalgische sfeer van de game.
Een belangrijke nieuwe toevoeging aan HeartGold en SoulSilver is de zogenaamde Pokethlon. Hierin zullen jij en je Pokemon kunnen strijden op verschillende sport-disciplines. Het is een beetje als de Olympische spelen, maar dan met Pokemon en vallende stenen, want iedere sport is wel op een bestaande sport gebaseerd, maar dan is er de bekende minigame saus overheen gegoten. Het is leuk om te doen en om met al je verschillende Pokemon te racen en te zien waar ieder het beste in is. Het voelt echter een beetje geforceerd en houterig aan.
Pokewalker
De meest opvallende toevoeging aan HeartGold/SoulSilver is echter de Pokewalker. Dit apparaatje dat bij je game komt is bedoelt om aan je broek geclipped te worden en het telt je stappen. Jep, Wii Fit laat overal zijn sporen achter. Dit is echter geen stomme dieet gadget, je kunt er ook daadwerkelijk iets game gerelateerds mee doen. Je kunt er namelijk een van je Pokemon in stoppen, iets wat ook meteen het Pokeball-esque uiterlijk verklaart.
Het apparaatje heeft een hoog tamagochi gehalte, en de profijt die je ervan krijgt in-game is niet bepaald noemenswaardig. Toch voelde ik me echter gedreven meer te lopen om zo mijn Pokevrienden te sterken en ik moet dan ook bekennen dat Nintendo hiermee ook weer een gouden idee heeft om games meer mainstream te maken: het Pokemon dieet – val af en heb plezier. De gemiddelde gamer zal echter niet zoveel geven om deze gadget, aangezien de game prima werkt zonder en de kleine bonusjes van het lopen met je pokemon gering zijn, maar het is gewoon een leuk hebbedingetje. Bovendien wil je er niet graag mee gezien worden.
Gotta catch ‘em all
Wat betreft de inhoud van de game zelf zijn HeartGold en SoulSilver ook weer tot de nok toe gevuld. Net als hun voorgangers bestaan de spelwerelden uit Johto, de wereld waarin je begint, en Kanto, waar je na het verslaan van de Elite 4 in rond mag dwalen. Dit grote oppervlak zit ook propvol met te bevechten trainers en op te lossen puzzels en er is dan ook altijd wat te doen in deze Pokemon wereld. Ook is er ook weer een Battle Frontier waar de fanatiekelingen los kunnen gaan op de verschillende levels van de verschillende wedstrijdhallen. Als je hier dan uiteindelijk nog niet klaar mee bent kun je nog online gaan om op het Wifi Plaza met anderen rond te klooien en met elkaar te vechten. Kortom, er is genoeg te doen om je uren, weken en zelfs jaren bezig te houden. In ieder geval tot een volgende Pokemon game het licht ziet.
Grafisch is de game ook zeker niet lelijk voor DS begrippen. Hoewel het er niet helemaal naar uit ziet, is de gehele wereld in 3D, wat zo nu en dan tot nogal mooie plaatjes leid. Wel mis ik enigszins de functie om de camera te kantelen. Draaien hoeft niet, aangezien dat aan het idee van de game af doet, maar alles wat meer van opzij bekijken zou zeker niet onaardig zijn. De aanvalsanimaties zijn verder ook weer van prachtig niveau en de sprites zien er allemaal gelikt uit. Het geluid is ook weer prima, met de bekende soundtrack die de speler zal vergezellen.
Pokemon HeartGold en SoulSilver zijn dus geslaagde remakes van het origineel. Het is leuk om een ouderwetse game op deze manier in een nieuw jasje gestoken te zien en voor fans van het origineel is dit dan ook verplichtte kost en voor mensen die dat nog nooit hebben kunnen spelen of toen te jong waren, is dit een leuke manier om wat van die goede oude tijd te herbeleven. De nieuwe toevoegingen zijn wel even leuk, maar zeker niet noodzakelijk en voelen soms redelijk als zoethoudertjes. Toch weet de game uitstekend te vermaken, Gamefreak doet dus waar het goed in is.
