Van evolutie tot verbetering
Toen de eerste Max Payne game verscheen voor de PC was een nieuwe evolutie in games geboren. De bullet-time feature en het slikken van Painkillers werd een genre op zich, waardoor Max Payne hoge scores neerzette. Het spel zag er daarnaast geweldig uit en het main character was een personage op zich. Nu is Max Payne terug, met deel 3 alweer. Is Max Payne nog altijd de oude, of zal de franchise langzaam onder het stof gaan verdwijnen?
De setting is in ieder geval niet meer vergelijkbaar met deel 1. De metrostations en de donkere holen van New York zijn verlaten en Max bevindt zich nu onder andere in Sao Paulo, Brazilië. Het spel speelt zich 8 jaar na deel 2 af en hij probeert op zoek te gaan naar de waarheid. Vrouwen komen uiteraard weer in het stuk voor en wanneer ook maar iemand dichtbij hem bedreigd wordt slaat Max toe. In de private sector werkt hij voor een familiebedrijf. De nodige actie is gegarandeerd.
Still loading
Rockstar staat erom bekend games iets extra’s mee te geven. Bullet time en de painkillers zullen dit extraatje ditmaal niet brengen aangezien deze concepten al aardig ingestampt zijn met de eerste delen. Echter heeft men ditmaal de focus vooral op het verhaal gelegd. Dit heeft men uitermate goed in beeld gebracht en vrijwel elk filmpje is verplichte kost. Je kunt deze dan ook vrijwel nooit skippen en wanneer je dit probeert krijg je de ‘Still loading’ meldingen oneindig in beeld. Hierdoor word je als speler verplicht om het verhaal te volgen, zij het dat de cinematics veelal wel interessant zijn.
Qua gameplay is Max Payne 3 geen unieke game geworden. Zonder goede ondersteuning van het verhaal zou Max Payne 3 zelfs een vrij standaard game zijn. De shoot outs bestaan veelal uit coveren, richten en vuren, iets wat we in veel andere third person games al hebben gezien. Bullet-time zorgt wel voor iets meer variatie maar of je daar veel gebruik van zal maken hangt vooral van de moeilijkheidsgraad af. Staat de moeilijkheidsgraad hoog ingesteld, dan zul je vaker van bullet-time gebruik moeten maken. Heb je de graad wat lager staan en laat je je flink begeleiden door de auto-aim functie, dan is het cover-knal principe veelal al voldoende. Daarmee is Max Payne 3 eigenlijk een best simplistische shooter die qua gameplay weinig innoverend teweeg weet te brengen. Maar wat dan wel weer een pluspunt is, is het feit dat de game heerlijk wegspeelt. De actie blijft consistent hetzelfde maar door de variatie van de omgevingen en de tussenfilmpjes blijf je constant in een nieuw avontuur vallen. Daar waar je in het begin daarnaast ook nog vooral bezig bent met shoot-out partijen, daar moet je naar mate je vordert in het spel iets tactischer te werk gaan. Verder ben je de ene keer ook helemaal alleen op pad en weer ’n andere keer heb je een assistent die je helpt of die je moet coveren met bijvoorbeeld een sniper. Wapens kun je constant van de grond pakken waardoor Max zijn handen veelal vol zal hebben. Hierdoor kun je een soort van eigen tactiek bepalen gedurende het spel en je wapenarsenaal op jouw smaak aanpassen.
Hoewel het coveren nu dus een vernieuwing is, zal blijken dat Max Payne 3 qua gameplay, naast het bullet-time aspect, niet echt veel nieuws onder de zon brengt. Het spel is vooral kwalitatief verbeterd. Alle punten uit de eerdere delen zijn verbeterd en verfijnd. Tevens krijg je nu meer tegenstanders dan voorheen voor je kiezen, waardoor de game ook iets pittiger aan zal voelen, uiteraard ook weer erg afhankelijk van je moeilijkheidsgraad, die je aan de hand kan nemen, of je juist vrij laat in het aimen en gebruik van bullet-time. Geregeld word je wel als speler gedwongen om bullet-time te gebruiken, meestal na enkele tussenfilmpjes. Verder zijn er ook ingame collectables in de vorm van weapon parts te vinden en zijn er mini-achievements, welke aangeven dat je bijvoorbeeld iemand 100 maal onder de gordel hebt geknald.
Wat Max Payne 3 tevens vernieuwend maakt zijn de multiplayer modi. Het spel bevat namelijk diverse mogelijkheden online, waaronder Bullet Time. Hierin speel je simpelweg tegen elkaar waarbij bullet-time gebruikt kan worden. Alleen hetgeen in jouw gezichtsveld te zien is zal vertraagd worden wanneer je in bullet-time terecht komt, wat het spel een beetje vergelijkbaar maakt met de singleplayer gameplay. Verder is er de Gang Wars mode, waarin gangs uit de singleplayer het tegen elkaar opnemen. De objectives veranderen dynamisch waardoor je een soort verhaal opgezet krijgt. Dan is er nog de Payne Killer modus. Hierin zullen spelers willekeurig spelen als Max Payne of zijn partner Passos, terwijl de rest een groot team vormt om het duo uit te schakelen. Echter zullen Max en zijn maat speciale abilities hebben en krachtige lead-outs. Kill je Max of zijn vriend? Dan zul jij het betreffende character worden. De multiplayer modes zijn stuk voor stuk verschillend en brengen veel actie uit de singleplayer ook goed naar de mutliplayer. Daarmee is deze niet afzijdig geworden en heeft deze zeker wel verband met de campaign. Vooral de Gangs Wars mode zal veelal aanslaan bij multiplayer liefhebbers die graag in teamverband spelen. De multiplayer is maximaal speelbaar met 16 spelers. Verder is er ook nog een Arcade modus, waarin je singleplayer missies nogmaals kunt spelen en een highscore kunt neerzetten welke je kunt vergelijken met die van andere spelers middels online leaderboards.
Meesterwerk
Vooral grafisch is Max Payne 3 veel veranderd. Het lijkt af en toe zelfs wel alsof je in een soort van stoned-toestand terecht komt vergelijkbaar met het camerawerk van Fear and Loathing in Las Vegas. Er zit dan ook regelmatig een grote waas van kleuren in vooral de cinematics. Echt een toegevoegde waarde heeft dit niet, al oogt het wel vrij uniek en laat het zien in wat voor verward wereldje Max zich manifesteert. Het laat zien dat Max niet alles op orde heeft, en dat is ook zeker niet het geval. Maar overleven zal hij, al verrekt het. De omgevingen zijn constant variërend. Van een bar in Sao Paolo tot een serverruimte in een netjes opgemaakt kantoor. Je komt het nodige tegen gedurende je tocht. Echte vrijheid is er echter niet, waarmee de game dus constant lineair blijft en de lijn van het verhaal volgt. Echter is dat geen nadeel voor een game als deze. Wat de game grafisch ook hoogstaand maakt zijn de animaties van je karakter. Max en tegenstanders bewegen uitermate realistisch en zelfs een trap op- of aflopen oogt uitermate gedetailleerd. Verder zijn er interactieve mogelijkheden, weliswaar gering, zoals een TV-animatie die je kunt kijken welke er zeer hoogstaand uitzien en bijna niet te onderscheiden is van een TV-cartoon. Dit soort kleine maar belangrijke dingen zorgen ervoor dat Max Payne 3 een hoogstaande indruk achterlaat. Naast dat zijn ook de omgevingen en zelfs kleding van karakters tot in detail uitgewerkt. Met daarbij ook qua audio geweldige dialogen en het mooie, lage stemgeluid van Max kun je wel spreken van een audiovisueel hoogstaande prestatie van Rockstar.
Dat gezegd hebbende mag geconcludeerd worden dat Max Payne 3 een meer dan prima game is geworden. Echter is de gameplay niet gevarieerd en uniek genoeg om het spel echt verslavend te houden. De gameplay is qua opzet te simpel gebleven en het nieuwe coversysteem en het terugkerende bullet-time zorgen er niet voor dat Max Payne 3 veel nieuwigheid te bieden heeft. De toevoeging van de multiplayer maakt echter veel goed. Naast een door een geweldig verhaal ondersteunde singleplayer biedt de game een zeer degelijke multiplayer. Voeg daar geweldige graphics, prima audio en een verfijnde afwerking aan toe en je hebt een game die zeker niet links laten liggen mag worden. Of Max Payne 3 echter een onvergetelijk avontuur is dat we ons over enkele jaren nog herinneren als die topper uit mei 2012? Ik denk het niet… Maar of je hiermee waar voor je geld krijgt? Dat mag als een feit beschouwd worden.
