Een nieuwe telg
Frostbite is the way to go voor Electronic Arts. Veel nieuwe triple-A games draaien tegenwoordig op de engine, welke primair bedoeld was voor de Battlefield-franchise. Echter draaien inmiddels ook titels als FIFA op deze game motor. Inmiddels heeft Bioware ook besloten om de overstap te maken en voor het meest ambitieuze project in de Mass Effect-reeks alles uit de kast te gaan halen. We waren dan ook erg benieuwd of dat bij vlagen is gelukt.
Toen Mass Effect voor het eerst werd gelanceerd sloeg het in als een bom. Het spel werd zo geloofd dat het bijna een instant-buy werd voor iedere PC- en console-bezitter. PlayStation-bezitters waren dan ook flink jaloers toen ze erachter kwamen dat zij het spel niet konden gaan spelen, maar daar is nu verandering in gekomen. Mass Effect: Andromeda speelt zich af in het jaar 2185, tussen de gebeurtenissen van het tweede en het derde deel in. De Four Citadel Council-rassen zijn bezig met het stationeren van nieuwe thuiswerelden in het Andromeda-stelsel. Burgers beleven een 600-jaar durende reis naar Andromeda waar hun nieuwe leven zal gaan beginnen. Elke volksstam wordt aangevoerd door een Pathfinder, en dat ben jij ook. Je speelt in de game Scott of Sara Ryder. Je kunt zelf kiezen wie je bent. Beide karakters hebben nog relatief weinig ervaring, maar gedurende de vele avonturen en gebieden die je zult bewandelen, doe je steeds meer ervaring op, en krijg je langzaam alsmaar meer krachten die je helpen overleven. Het is vechten voor macht en overlevingskansen voor de mens…
Veel geouwehoer, helaas niet vaak echt boeiend
Het verhaal in de game ga ik niet tot in alle detail met spoilers en al onthullen, maar is zacht gezegd uitgebreid. Het moet je redelijk kunnen boeien en interesse in galaxy-achtige verhaallijnen is dan ook een pre, wil je echt in het verhaal van deze game komen. Persoonlijk kon het mij weinig bekoren, en de gesprekken, vooral bij het assignen van side-quests, was voor mij vaak het punt waarop ik de skip-knop steevast indrukte. Nee, het verhaal is zeker niet het meest interessante in de franchise, en daar zul je het ook wel mee moeten doen. Helaas komt dit doordat er verschillende verhaalstromen geregeld door elkaar heen kunnen lopen, afhankelijk van hoe je missies speelt. Wel probeert Bioware de conversaties redelijk to-the-point en kort te houden, al wekt dat nog altijd niet het boeiende aspect bij mij op, al kan dat natuurlijk puur persoonlijk zijn. Wel interessant is het feit dat je gebruik kunt maken van verschillende uitingen. Zo kun je emotioneel, logisch, casual en professioneel reageren in conversaties. Dat zorgt voor wat verschillende reacties, en soms zelfs tot confrontaties of consequenties in de game. Gelukkig wordt hier uitgebreid gebruik van gemaakt, al zijn de standaard, liefdevolle reacties veelal natuurlijk een makkelijke uitweg.
Mass Effect: Andromeda is een typische role playing shooter. Je speelt het spel in een third person view en hebt in totaal 6 squad maten tot je beschikking, die je per missie wisselend in kunt zetten. Teammaten zijn bijvoorbeeld Jaal, Cora, Peebee en Liam. Skills kun je jezelf toewijzen, maar ook je teammaten. Zelf heb je de beschikking over eigenschappen als combat, tech en biotics. Je teammaten kunnen echter bijvoorbeeld speciale abilities gebruiken die zowel aanvallend als verdedigend van pas kunnen komen. Met skill points kun je deze eigenschappen verbeteren. Als pathfinder heb je ook diverse profielen die je kunt uitdragen. Zo kun je spelen als engineer, explorer, soldier of vanguard, waarbij de laatste het meest agressief lijkt. Ook deze profielen hebben verschillende eigenschappen, ook wel rank bonussen, waardoor je aanvallend, technisch of verdedigend dus flinke boosts kunt krijgen. In je codex heb je allerlei data en in je journey heb je een overzicht van al je missies. Gebruik is gemaakt van een overview tussen hoofd- en side-missies, maar ook kleine nevenopdrachten zijn apart verdeeld. Helaas zijn deze laatst genoemde kleinere missies vaak niet dermate interessant om ze stuk voor stuk te voltooien. Je wordt dan ook niet echt aangemoedigd om ze echt te gaan voltooien. Alles is geherbergd in een soort van mappenstructuur, die soms wat onoverzichtelijk blijkt, vooral wanneer je Mass Effect wat minder goed kent. De wereld van Mass Effect bestaat uit de Heleus cluster, die weer bestaat uit planeten als Eriksson, Zheng He en Pytheas, welke vervolgens weer uit gebieden bestaan als Gong Zhen, Ma Huan en Nexus. Met XP kun je levelen, maar ook je weerstand is per level gevoelig. Zo kun je bijvoorbeeld in ijzige omstandigheden te maken krijgen met ijsniveau’s, waardoor je sneller dood kunt gaan in extreem koude omstandigheden. Het kan dus helpen zo nu en dan gebruik te maken van voertuigen, die je kunt laten spawnen bij speciaal daarvoor bestemde stations. Je inventory bestaat uit wapens, armor, consumables en resources, welke je per omgeving kunt allocaten aan je loadout. Je kunt dus kiezen met welke gear je een gebied in gaat, wat het spel redelijk tactisch maakt. Meestal volstaat echter je standaard gear waarmee jij persoonlijk het liefste vecht. Qua skills kun je ook speciale abilities assignen, welke ook bestaan uit verschillende krachtniveau’s. Mogelijkheden te over dus… Qua RPG is Mass Effect dus best uitgebreid, maar ook als beginneling redelijk onder de knie te krijgen. Daar waar je in het begin jezelf nog afvraagt; waar moet ik heen en wat moet ik doen, daar begrijp je al snel dat je de keuze hebt om je eigen weg te gaan. Missies hoef je dus niet in de perfecte volgorde uit te voeren, maar kun je ook willekeurig uitvoeren naast side quests. De main quest is relatief kort en duurde in mijn geval dik 13 uur. Maar het exploren en doen van nevenactiviteiten biedt genoeg extra content.
Combat voelt geweldig aan
Qua gameplay is het spel wat eenvoudiger; Je kunt springen, coveren (wat automatisch gebeurt), knallen uiteraard en jezelf voortbewegen. Maar dat kan via voertuigen, of te voet. De combat van de game voelt erg goed aan en je kunt dan ook kiezen voor een knalfest, of voor een approach die wat voorzichtiger is, kogel voor kogel. De gameplay wordt afgewisseld met lichte platformelementen die gevarieerd wordt met combat en het oplossen van puzzels. Deze puzzels zijn Remnant decryptions en het gebruik van je scanner. Je scanner kun je gebruiken om bijvoorbeeld leidingen onder de grond te analyseren voor het oplossen van Remnant decrypties. Deze decrypties zijn simpelweg het oplossen van steeds uitgebreider wordende Sudoku puzzels, waarbij je geen getallen gebruikt maar symbolen. De gameplay is niet uniek, maar voelt zeer degelijk en ook wel een beetje casual aan, waardoor shooter-fans ook zeker naar hartenlust aan de gang kunnen met Mass Effect.
Dan is er ook nog een multiplayer, als je nog niet genoeg hebt aan de uitgebreide singleplayer campaign. Via het menu kun je in de multiplayer duiken, waarin je met in totaal 4 mensen waves met tegenstanders moet zien te overleven. Daarnaast zijn er ook objectives die je kunt spelen, waarbij aangemoedigd wordt echt in teamverband te spelen. Hoewel de multiplayer een aardige toevoeging is, ging het bij mij toch voor 95% puur om de singleplayer, eigenlijk ook waar het vooral om draait met deze game. Door XP te verdienen met je team, kun je voor jezelf je skills verder uitbreiden. Hoewel dit een goede toevoeging is, zou het wellicht nog beter zijn geweest als de campaign volledig in co-op gespeeld had kunnen worden. Wellicht zal dat in de toekomst mogelijk gaat zijn in een volgende Mass Effect.
We zijn misschien wel te veel verwend geraakt
En dan misschien wel iets waar de meesten benieuwd naar zijn; Kan het spel zich grafisch meten met toppers als Ghost Recon en Horizon? Mwoah… Het spel heeft natuurlijk z’n eigen smoel, maar moet het niet hebben van depth-view, scherpte en detail. Vooral de dialogen zien er vaak niet uit, waarbij de lip-sync echt overdreven overdone oogt. Daardoor maakt het gesprekken eerder onrealistisch dan realistisch. Ingame wordt er daarnaast veel blur gebruikt over objecten en landschappen heen, waardoor alles er relatief gladjes en ongedetailleerd uit lijkt te zijn. Ook is er veel popup en wordt er veel on-the-fly in je beeldscherm gestreamt. Daarbij komt ook nog eens dat het spel op de standaard PS4 non-Pro niet altijd even solide draait. De framerate kwakt geregeld onder de 30 frames per seconde, vooral tijdens intense combat. Al met al ziet het spel er zeker niet onaardig uit. Het is dat we nu wel heel verwend zijn geraakt door enkele andere grafische hoogvliegers, anders was dit gewoon een puike grafisch hoogstaande game. Meer imponerend is het geluid dat uit je boxen komt. Er is gebruik gemaakt van diepe klanken met veel bass, waardoor je echt dat ruimtelijke gevoel tot je krijgt. In de surround mode klinkt het allemaal echt prachtig, en dat geldt vooral voor de diepgaande muziek, die vooral zwevend en zwaar klinkt.
Hoewel Mass Effect: Andromeda op dit moment redelijk felle kritiek krijgt, is het spel absoluut niet ‘broken’, zoals soms wordt beweerd.Ja, zo nu en dan hangt het spel 10 seconden en moet het weer op de rit gezet worden. Ja, de framerate is vooral op de standaard PS4 niet altijd even stabiel, maar prima speelbaar is het spel absoluut wel. Mass Effect: Andromeda kent een verhaal dat minder interessant is dan dat uit eerdere delen, maar kent nog wel een gameplay en de RPG-elementen die ook deze game geweldig maken. De hoeveelheid aan variatie die constant aanwezig blijft is immens en dat maakt dat Mass Effect niet snel verveelt. De hoeveelheid content is tevens meer dan fors, waardoor de drang om te blijven spelen groot is. Jammer is dat het verhaal niet boeiend genoeg is, het einde van de main quest erg tegenvalt en de omgevingen soms wat leegjes en saai aanvoelen, waardoor de echte charme in de franchise licht verloren is gegaan. Toch, met wat verdere finetuning, is dit in potentie weer een grootse topper die absoluut de waardering mag krijgen die het verdient.
