Het begin en midden van een saga.
Kingdom Hearts III is ondertussen een kleine twee en een halve maand geleden op ons los gelaten. Een bombastisch einde van een game serie die ons sinds 2002 in zijn grip heeft gehouden. Deel drie had grote schoenen om te vullen. Fans zaten jarenlang te wachten op dat ene vervolg met alle antwoorden op de vragen van de vorige delen. Degene die niet bekend zijn met de serie zullen wellicht denken: ‘Er zijn toch maar drie games?’ Nou, nee, het zijn er een stuk meer. De één met een nog absurdere subtitel dan de ander. Kingdom Hearts – The Story So Far bundelt alle voorgaande collecties bij elkaar. Het resultaat? Zes volledig speelbare games en drie games die zijn vertaald naar films, zodat je geen enkel belangrijk moment in het verhaal kan missen. Het gevolg? Je bent helemaal klaar voor Kingdom Hearts III.
Eerlijk is eerlijk, deze collectie is zelfs voor een fan nogal imponerend. Vooral omdat de volgorde van de games niet de volgorde van het verhaal is. Er zijn meerdere prequels uitgekomen, spin-offs en games die zich tussen bepaalde andere delen afspelen. Alle games hebben tevens andere gameplay elementen. Het eerste deel is bijvoorbeeld redelijk rechttoe rechtaan een actie RPG met een leveling systeem en een paar platform elementen. Deel twee richtte zich meer op het actie gedeelte met erg veel speciale aanvallen. De verschillende prequels en spin-offs probeerde altijd nieuwe zaken uit. Sommige waren succesvol zoals het shotlock commando van de PSP game Kingdom Hearts Birth by Sleep. Terwijl het drop-systeem van de 3DS game Kingdom Hearts Dream Drop Distance mijn persoonlijke voorkeur iets minder heeft. Ook niet volledig onlogisch dat er zoveel variaties in gameplay systemen gebruikt zijn. Gezien de grote hoeveelheid aan consoles en handhelds waar de serie op uit is gekomen.
Het begin van de saga, Kingdom hearts 1.5.
Het begon allemaal met een simpel idee. Het combineren van Final Fantasy en Disney. Ondanks het feit dat sommige Final Fantasies onnodig ingewikkelde verhaallijnen hebben, bleef Kingdom Hearts simpel. Je speelt als Sora, reist naar verschillende Disneywerelden en speelt in sneltreinvaart door het verhaal van de film heen. Het waren simpele tijden in de Kingdom Hearts wereld. Het eerste deel was een gigantisch succes en het duurde niet lang, voordat er vervolgen kwamen. Kingdom Hearts Re: Chain of Memories is niet direct dat vervolg, maar de remake ervan. Dit is de game in de collectie die het meest verwijderd is van alle andere. Het battle systeem is volledig omgegooid waarbij kaarten centraal staan, er is immens veel herhaling in omgevingen en Organization XIII wordt voor het eerst geïntroduceerd met alle verwarrende gevolgen van dien. Het geheugen en herinneren van vrienden staat centraal, maar het duurt behoorlijk lang voordat het op gang komt. Het battle systeem heeft hetzelfde euvel. Het is volledig afhankelijk van je deck. Waar je nogal wat tijd (en geluk) in dient te steken om op te bouwen. Zelfs dan is het allemaal nogal traag en niet het beste systeem wat de serie te bieden heeft.
De eerste film van de collectie is Kingdom Hearts 358/2 Days. Deze titel speelt zich af tussen deel één en deel twee en functioneert als een soort van brug om het verhaal van Roxas te vertellen. Het grootste probleem van deze film is niet dat het meer dan tien uur aan filmpjes heeft verkort naar een schamele drie, maar het feit dat het allemaal niet heerlijk vloeiend loopt. De meest belangrijke punten van het verhaal komen aan de orde. Er zitten daarentegen nog steeds gaten in het verhaal die worden opgevuld met tekst. Voor een film is dat funest, omdat je er op die manier nooit helemaal inkomt. Het is wel de meest aangename manier om het verhaal van deze “game” mee te maken, aangezien de game zelf behoorlijk verouderd is en voor hedendaagse standaarden niet echt fijn meer speelt.
Het midden van de saga, Kingdom hearts 2.5.
De drie delen van Kingdom Hearts 1.5 loodsen je regelrecht richting Kingdom Hearts II. Het tweede officiële deel en tevens het deel waar veel meer nadruk werd gelegd op actie. Sora is volwassener en bekender met wat hij allemaal kan. Dat zie je terug in de hoeveelheid opties die je hebt om het gevecht aan te gaan. Het is in alle opzichten een evolutie van het systeem dat met het eerste deel is gevestigd. Met de nodige super aanvallen die zo uit een Dragon Ball aflevering kunnen komen. Kingdom Hearts II gaat verder in op wat Kingdom Hearts exact is en wat Organization XIII probeert te bereiken. De uitleg en het verhaal in het algemeen is nogal warrig. Redelijk wat van het eerste deel wordt aan de kant geschoven om alles creatief aan elkaar te knopen. De gameplay daarentegen is zeer goed. Met fantastische boss battles als kroonjuwelen op de toch al flitsende standaard gevechten.
Kingdom Hearts Birth By Sleep heeft in deze volledige collectie wellicht wel het meeste profijt aan het kunnen spelen op een groter scherm. De PSP-versie was een prima game die vooral werd geteisterd door een lastig controller schema. Mede omdat het scherm van de PSP aan de kleine kant was en de knoppen niet helemaal optimaal. De game speelt een stuk fijner met een controller in je handen en een groter scherm voor je neus. Birth By Sleep gaat dieper in op de keyblade war, wie Xehanort is en waar bepaalde personages echt vandaan komen. Voor de PSP een zeer ambitieuze titel en nog steeds goed speelbaar.
Kingdom Hearts Re: Coded is de tweede film in de collectie met dezelfde problemen als 358/2 days. Re: Coded heeft minder belangrijk materiaal dan de vorige, maar is daardoor geen betere film. Effectief wordt er niet echt iets belangrijks toegevoegd aan het geheel. Leuk om erbij te hebben, maar kan overgeslagen worden.
Het begin van het einde van de saga, Kingdom Hearts 2.8.
Kingdom Hearts 2.8 diende vooral als voorproefje op het derde deel. 0.2 A Fragmentary Passage was gebouwd in dezelfde engine en beschikt over erg veel elementen die terugkomen in deel drie. Wat verhaal betreft speelt het zich direct af na Birth by Sleep. Het draait voornamelijk om het lot van Aqua en wat zij in de duistere wereld heeft meegemaakt. Het is een korte demo van een kleine drie uur die het meest vergeleken kan worden als een introductie van het battle system van deel drie.
Kingdom Hearts Dream Drop Distance is waar het verhaal de weg kwijtraakte. Flashbacks, tijd reizen, slapende harten en data in personages. Een gemiddelde aflevering van The Twilight Zone of The X-Files is er niets bij. Het unieke gameplay element (het drop systeem) is tevens niet direct een goede toevoeging. Leidraad hierin is dat je met twee personages speelt. Na een bepaalde periode wordt je automatisch uit je spel gebonjourd om met het andere personage door te spelen. Ongeacht wat je aan het doen was. Net bezig met een boss battle? Pech, speel maar even met het andere personage en begin opnieuw.
Als laatste is er Kingdom Hearts Chi Back Cover. Een film die zich voor al het andere materiaal afspeelt en gaat over wat ervoor keyblade war is gebeurd. Dezelfde engine als die van 0.2 A Fragmentary Passage wordt gebruikt. De film zelf kijkt prima weg. Er wordt echter niet bijzonder veel uitgelegd. Het is daarentegen wel een vereiste om te begrijpen wat er gebeurd in een bepaalde scene in Kingdom Hearts III. Echt belangrijk is het niet, maar met een uur speeltijd kost het dan ook weer niet zo heel erg veel tijd.
Kingdom Hearts – The Story So Far is een collectie waar je immens veel plezier aan kan beleven. Er zitten weliswaar titels bij die iets minder geslaagd zijn, maar het geheel is een uitermate complete collectie. In principe krijg je alle delen om je helemaal klaar te stomen voor deel drie. Ook als je deel drie al gespeeld hebt, zonder de andere delen, dan is het een uitstekende toevoeging om de meer belangrijke verhaallijnen net dat beetje meer context te geven. Iedere speelbare game kost een kleine 25-35 uur om het einde te zien. Wil je alle sidecontent doen, dan kan je er gerust 25 uur bovenop gooien. Mocht je de collecties individueel al eens hebben aangeschaft dan is er echter geen reden om naar de winkel te rennen. Tenzij je heel erg graag de volledige serie in een enkel doosje wilt.
