Remake van een legende
In 1990 verscheen deze game op de NES, maar heeft het nooit het daglicht gezien in Europa of Amerika. Tijden veranderen en ondertussen ligt de remake van deze game al in de Amerikaanse schappen. Mijn importversie kwam een paar dagen geleden binnen en in deze review dus alvast mijn mening over Final Fantasy III, een game die eind maart van dit jaar ook in Europa moet verschijnen.
We kunnen wel zeggen dat Final Fantasy III een belangrijke game in de gehele Final Fantasy reeks is geweest. In deze game zijn namelijk het Job Systeem (het kiezen van klasses voor je personages, met daarbij behorende aanvallen en wapens) en Summons (monsters die je kan oproepen en die vervolgens aan jouw zijde zullen vechten) uitgevonden. Daarnaast speelde ook de overbekende chocobo’s voor het eerst een hoofdrol na het debuut in Final Fantasy II. Het verhaal was in die tijd nog goed zat maar ondertussen verwachten men wel wat meer van het verhaal, zeker in een Final Fantasy game. Gelukkig heeft Square-Enix in ieder geval de moeite genomen het verleden van de personages dit keer wel aan bod te laten komen.
In het kort is het verhaal erg makkelijk te vertellen. Na een aardbeving is het namelijk aan hoofdpersoon Luneth de taak het kwaad op aarde te verslaan en de legende achter vier magische kristallen te ontrafelen. Samen met een vriend genaamd Arc, de dochter van een smit genaamd Refia en een poortwachter genaamd Ingus gaat hij op verkenning uit in de wijde wereld. Niet alleen Luneth, maar ook Arc, Refia en Ingus schijnen geen ouders meer te hebben, wat gelijk de aanzet is naar de uitwerking van de personages in deze remake. Hoewel het verhaal ondertussen niet meer spectaculair genoemd mag worden is het toch zeer vermakelijk en geeft het zeker een doel om deze game volledig uit te spelen.
Wat kan de DS aan?
Voor een DS game lagen mijn verwachtingen qua graphics behoorlijk hoog. Ik kan dan ook wel zeggen dat juist deze graphics mijn interesse voor deze game opwekten, want wat zagen de eerste screens er goed uit. Het eindresultaat is niet meer of minder, maar precies zoals verwacht, behoorlijk positief dus. De omgevingen die je zult verkennen worden volledig 3D weergegeven, wat je vanaf een schuin aanzicht kunt bewonderen. Het mooist zijn de personages die behoorlijk scherp worden weergegeven en voor een erg leuke sfeer zorgen. Niet alleen met de graphics zit het goed maar ook de muziek is schitterend uitgewerkt en geeft je het perfecte Final Fantasy gevoel. Wat dit betreft complimenten voor Square-Enix.
Iets wat geen verandering heeft gehad is het turnbased vechtsysteem. Een echte klassieke RPG dus, wat misschien niet iedereen zal kunnen waarderen. Dat dit voor sommige mensen niet de juiste game is komt ook vooral door de random encounters, wat betekent dat je je tegenstanders niet op je scherm ziet maar soms plotseling op komen duiken. Al zal een doorgewinterde RPG’er dit ondertussen wel gewend zijn. Persoonlijk speel ik ook graag een RPG maar had ik af en toe het gevoel dat ik wel heel vaak een vijand tegen het lijf liep. Gelukkig is dit door het toen nog vernieuwde klassen systeem best te pruimen. Dit klasse systeem heeft verder ook geen vernieuwingen gehad. Je kunt weer kiezen uit bijvoorbeeld warrior, white mage, blacke mage of bijvoorbeeld summoner. Met in totaal 22 keuzes krijg je dus meer dan genoeg afwisseling. Bovendien zal ook het level van je klasse net zoals het level van een personage zelf toenemen naarmate je meer gevechten wint.
Een remake voor de DS lijkt een perfecte kans om gebruik te maken van de mogelijkheden die de DS biedt. Helaas valt dit allemaal wel mee. Het tweede scherm wordt benut door een map, wat erg handig is, maar die helaas niet heel duidelijk is. Verder kan de game wel volledig met de touchscreen bestuurt worden. Wanneer je rondloopt kan je met het touchscreen aangeven waar je personage naar toe moet en ook de menu’s in gevechten kun je volledig met de stylus besturen. Verdere mogelijkheden als een mini-game zijn er niet, al past dat misschien ook niet geheel bij deze game.
Het hele gevechtsysteem en de random encounters zijn misschien ondertussen wat verouderd, maar er zullen ook gamers zijn die hier alleen maar van genieten. Verder hebben we te maken met schitterende graphics, een goede sound, een redelijk verhaal en een zeer uitgebreide game. Hoewel deze game voor de echte fan misschien een tien waard is en voor de hater net een zesje, beoordeel ik de game met een acht. Niet zozeer als gemiddelde van die twee, maar als een eerlijk beoordeling van de game, want zelfs als je er niet van houd is het de moeite waard deze game eens te proberen al zal het je vast en zeker wat tijd en geduld kosten om je erin te nestelen.
