Succes op succes
Mijn eerste kennismaking met Fallout was met Fallout 3, welke een ongekend success was voor Bethesda en een heel andere richting op ging dan diens voorgangers. Nadat het bijna net zo succesvolle Fallout: New Vegas uit kwam, wat ik persoonlijk misschien nog wel de beste game vond, kwam Fallout 4 uit, welke het een tikkeltje minder deed. Inmiddels gaat de franchise weer een iets andere richting op; De game is namelijk een multiplayer game geworden die zich online afspeelt met meerdere mensen in een server. Hoe dat uitpakt, vonden we uit in de beta, en inmiddels in het uiteindelijk afgeleverde product.
Het is Reclamation Day, 2102. Het is 25 jaren later nadat de bommen gevallen zijn en jij gaat met je mede Vault Dwellers op pad nadat je Vault 76 verlaat. In het post-nucleaire Amerika speel je samen, of juist alleen en bouw je je eigen territorium in een open, maar agressieve wereld, die altijd leeft, ook als je even niet de controller in handen hebt. In de Wasteland is het de bedoeling dat je je eigen basis bouwt in de uitgestrekte omgevingen van West Virginia. Maar gelukkig is je basis mobiel en kan je deze constant uit blijven bouwen en verplaatsen. Mensen die bekend zijn met Fallout zullen veel elementen uit eerdere games herkennen, maar er is ook heel wat op de schop gegooid. Dit komt mede doordat de game zich nu online afspeelt. Je zit namelijk met meerdere mensen in een server, waardoor je anderen dus tegen kunt komen. Dit kan zowel op een positieve als op een negatieve manier invloed hebben op je leven, want je kunt elkaar zowel helpen als aanvallen. Maar let op, want een bounty op je hoofd krijgen is niet altijd wenselijk. Het eerste wat mij vooral opviel is het nieuwe S.P.E.C.I.A.L.-systeem. Nu is het niet meer willekeurig punten verdelen onder de verschillende skills, waaronder Strength, Agility, Luck en Charisma, maar je hebt nu kaarten, welke de skills met punten verhogen, maar vervolgens ook een extra verbetering met zich meebrengen. Elke kaart kent dus z’n eigen pluspunt, waaronder de mogelijkheid om 30% extra te kunnen dragen, of de mogelijkheid om meer ammo te vinden in kistjes. Bethesda heeft het aloude systeem van skills, zoals lockpicking, hacking etc. dus aardig overboord gegooid, al zagen we dat al eerder gebeuren in Fallout 4. Daarnaast heeft ook VATS een flinke make-over gekregen. Daar waar voorheen de tijd stil stond, en je dus lekker in alle rust kon gaan richten op allerlei lichaamsdelen, daar werkt het nu real-time. Dat is op zich ook wel logisch, aangezien je de wereld niet kunt stil laten zetten als er andere spelers in diezelfde wereld aanwezig zijn. Terwijl je dus aan het richten bent en VATS inschakelt, zul je de percentages zien en zal er een auto-aim ingeschakeld worden. Dit zorgt soms overigens voor vrij hilarische momenten, want terwijl je er vol naast schiet, zul je zien dat er alsnog hits geregistreerd worden bij de tegenstander.
Enkele aanpassingen
Verder zul je ook opmerken dat het levelen sneller dan ooit gaat. Binnen ’n uur na het verlaten van de Vault had ik level 6 al aangetikt, waarmee je dus al snel skill points uit kunt delen aan je S.P.E.C.I.A.L.-kenmerken, waarmee je kaarten-deck dus snel uitgebreid wordt. Qua gameplay is de game echter veelal hetzelfde. Deze voelt dan ook gelijk aan, aan die van Fallout 4, met hier en daar ’n beetje de stroefheid die er nog steeds is. De engine lijkt daarmee dus niet echt veranderd te zijn, al speelt de game net iets soepeler en sneller, zo lijkt het. Het multiplayer-aspect zorgt echter voor meer mogelijkheden. Zo kun je met medespelers communiceren middels emoticons en fysieke ingame bewegingen, maar je kunt ook met elkaar traden, kaarten uitwisselen en inventory aan elkaar door verkopen. Toch voelt de game alsnog best wel eenzaam aan. De pogingen die je waagt om samen op pad te gaan zorgen vaak eerder voor frustratie dan voor plezier, omdat je vaak op elkaar aan het wachten bent. De een is aan een workbench bezig met craften, terwijl de ander een missie aan het selecteren is op z’n Pipboy, waarna vervolgens weer ’n ander bezig is met een challenge die jij liever niet speelt. Challenges zijn overigens wel nieuw in de game. Deze vinden willekeurig plaats en kunnen naar wens gespeeld worden. Zo moet je bijvoorbeeld waves aan vijanden vernietigen en zien te overleven met je teammaten. Toch voelt de multiplayer mogelijkheid aan, als iets wat echt geforceerd wordt aan de speler. Je komt geregeld wel mensen tegen in de spelwereld, die eigenlijk kleiner aanvoelt dan ie is, maar vaak blijf je niet lang aan elkaar plakken, omdat je toch je eigen quests hebt lopen en je eigen plan aan het trekken bent in de game. Dat is ook een aspect waar Fallout bekend om staat. Zoiets werkt misschien beter in een singleplayer game. Het idee om World of Warcraft ’n beetje in het klein na te bootsen lijkt dan ook grotendeels mislukt te zijn. Verder maakt men bepaalde aspecten steeds belangrijker, een richting die wat mij betreft niet de juiste is, maar dat is meer persoonlijk. Zo is ‘crafting’ in deze game een key-element en zie je echt overal wel benches staan waar je eten, drinken, wapens en ammo kunt maken. Maar ook je kamp is van groot belang. Deze kun je meermaals plaatsen in de wereld van Fallout, maar kunnen ook weer verplaatst worden. Daarnaast moet je deze ook verdedigen met turrents en muren om ze niet te snel te verliezen. Verder moet je ook jezelf verzorgen met eten en drinken, zodat je niet verhongert of verdroogt. Het zijn allemaal aspecten die mij persoonlijk iets te opdringerig worden opgedragen in de game, en het belang van de gameplay er een beetje uithalen. Daarnaast ontbreekt een verhaal nu ook volledig in de game. De Brotherhood of Steel en de Raider missies zijn er weliswaar wel, maar je ziet nooit NPC’s (non playable characters) waardoor je eigen totaal geen band krijgt met deze groeperingen. Je bent eigenlijk constant Holo’s aan het beluisteren en met robots aan het praten, en dat was het wel. Het is dan ook meer de mensheid vs. de Super Mutants en het andere gespuis, waaronder vooral dikke beesten. Door het ontbreken van NPC’s is ook direct het hele conversatie-systeem maar uit de franchise gegooid, waarmee charisma en intelligence eigenlijk een bescheiden rol krijgen in het spel. Daarnaast voelt de spelwereld ook kleiner aan dan ik had verwacht. Vier keer zo groot dan Fallout 4 of groter dan Fallout 3 geloof ik dan ook niet echt eigenlijk, aangezien je best wel snel door de wereld kunt lopen, ook zonder fast travel. Grote afstanden zijn binnen ’n kwartier, half uur meestal wel redelijk afgelegd als je onderweg niet te veel vijanden tegenkomt..
Tevens weet ik niet wat het is tegenwoordig, maar het lijkt alsof de controls tegenwoordig steeds complexer gemaakt worden. Alle knoppen zijn dan ook benodigd in deze game, zelfs het D-pad. Pijltje naar links om je wapen te selecteren, pijltje naar beneden om te communiceren, de ene trigger in je Pipboy om je camp in te richten of te verplaatsen en weer ’n andere knop om de map te openen. Ook in je Pipboy werkt het allemaal niet zoals je verwacht; De ene trigger om te navigeren van de ene tab naar de andere, en de subtabs moet je dan weer met de pijltjes doen. Het is allemaal onnodig complex, wat de gameplay niet echt ten goede komt, vooral niet als je weet dat je constant moet opletten, omdat de wereld in beweging blijft. Pauzeren is dan ook niet mogelijk in de game, uiteraard omdat alles zich online afspeelt.
Nog altijd haperende engine
Hoewel men jaren heeft gehad om de game eindelijk eens ‘smooth’ te laten lopen, draait het spel nog altijd niet soepel, ook niet op de Xbox One X. Framerate drops zijn geregeld te constateren en ook korte vastlopers zijn nog steeds aanwezig. Ook het openen van deuren zorgt weer voor laadtijden net als het fast-travelen, dat soms een eeuwigheid lijkt te duren. Het zijn nog altijd punten die al vanaf Fallout 3 aanwezig zijn in de franchise, en maar weinig aangepakt lijken te worden. Dat is jammer, want verder ziet de game er sfeervoller uit dan ooit. De spelwereld oogt fris en kleurrijk, iets wat we niet zo gewend zijn van Fallout. Daarnaast zijn de omgevingen ook sterk gevarieerd en zijn de interfaces sterk verbeterd. De manieren waarop in beeld gebracht wordt dat je levelt, dat je mini-challenges hebt voltooid en de manier waarop de wereldmap wordt uitgebeeld, zijn erg sterk in elkaar gezet en geven erg veel voldoening. Toch ziet het spel er niet van deze tijd uit. De engine is sterk aan het verouderen en dat zie je dus zowel in de framerate terug als in de algehele performance van de game. Het spel barst daarnaast van de bugs, zowel op grafisch gebied als op gameplay gebied. Quests die vastlopen, waaronder de coin dispencer die je niet kunt repareren, maar ook computers willen wel eens niet starten en de connectie vliegt er wel eens uit. Daarnaast krijg je constant respawnende vijanden die 5 minuten geleden nog uitgeroeid waren door jou, en even later plots weer voor je staan. Dat ziet er ook nog eens totaal niet goed uit, aangezien ze als een pop-up je scherm in duiken. Het zijn tal van problemen die de game niet breaking maken, maar wel soms erg frustrerend, vooral omdat je nooit weet waar je weer gedropt wordt wanneer een ernstigere bug zich voordoet.
De bedoelingen van Bethesda zijn ongetwijfeld goed geweest, maar de uitwerking schiet helaas aardig tekort. De verslavingsfactor zit nog steeds in deze game gelukkig, waardoor ik eigenlijk constant wel door wilde gaan met questen, maar er zijn ook veel tekortkomingen in de game; De controls zijn erg onhandig en onlogisch, de online samenwerking met anderen ontbreekt, de wereld is niet meer Fallout-waardig door het ontbreken van NPC’s, een verhaal en een conversatie-systeem ontbreken, grafisch is het spel vrij verouderd en over de bugs hoeven we het al helemaal niet te hebben. Komt bovenop dat het zelfonderhoud in de game de hele snelheid uit het spel weet te halen. Constant jezelf voeden met drank en voedsel, de wapens onderhouden, modden, het craften, het bouwen van je kamp, het toewijzen van je S.P.E.C.I.A.L.-kaarten, het houd je onderhand de helft van de game bezig, en dat is nu precies wat ik zo min mogelijk wil doen. Ik wil zoveel mogelijk genieten van de quests en het ontdekken van de spelwereld. Dat zijn dus aardig wat zware minpunten. Toch houdt het spel me wel constant bezig, en is het nog altijd een franchise die iets verslavends met zich mee weet te brengen, en dat is en blijft knap. Ondanks alle zwaarwegende, negatieve factoren, kon ik me daar dan ook best wel overheen zetten, en me dus ook vele uren vermaken in deze online wereld. Al moet gezegd worden dat er een neerwaartse spiraal is ingezet, waarmee dit de minste game in tijden van de franchise is, waarmee de vraag is of deze stap naar online wel zo’n goede is geweest…
