Elden Ring

Het komt niet vaak voor dat een game zo’n grote gebeurtenis is als bij Elden Ring. Al maanden, zo niet jaren lang zitten Souls fans te wachten op deze titel. De game krijgt zelfs zoveel aandacht dat spelers die nog nooit een Souls game hebben aangeraakt of na een paar minuten voorgaande titels snel hebben weggelegd, toch met grote belangstelling de game op hun verlanglijstje hebben staan. De eerste minuten waarin je de deuren opent naar het eerste enorme gebied Limgrave zijn magisch. Dit is de game waar FromSoftware met Demon Souls, Dark Souls, Bloodborne en Sekiro naar toe heeft gewerkt. Dit is een game waar spelers met gemak tientallen uren op onderzoek uitgaan om vervolgens maar eens een blik te werpen op het hoofdverhaallijn. Een game die je jaren lang kunt spelen. Elden Ring is de Elder Scrolls V: Skyrim of the Legend of the Zelda: Breath of the Wild van deze generatie. Maar betekent dit dat Elden Ring de perfecte game is? De game die iedere speler in zijn kast moet hebben staan? Zeker niet.

Groot, toegankelijk en episch

De spellen van FromSoftware zijn altijd rechtlijnige tot in de puntjes ontworpen titels geweest. Een masterclass in level- en gamedesign. Elke meter van elke kerker is meesterlijk vervaardigd om de speler op het juiste pad te houden. Tijdens je gevechten met diverse monsters en eindbazen is het verschil tussen extreme moeilijkheid en grote uitdaging het kompas voor de speler. Als links totaal niet wilt lukken dan is rechts waarschijnlijk de wijzere keuze. Maar na zes titels op deze manier te hebben afgeleverd, neemt de ontwikkelaar een stap naar het onzekere: wat als dit alles in een grote open wereld zou afspelen? Het resultaat is een nog groter gevoel van magie, avontuur en ontdekking. Je kunt zelf op onderzoek uit en het eerste gebied alleen al zit bomvol verstopte kerkers, karakters, monsters en schatten die het, indien je het overleeft, allemaal ietsjes makkelijker maken om het volgende gebied te bereiken. De stap naar een openwereld maakt de game wel iets minder gepolijst, maar het blijft verbazingwekkend dat met de eerste poging FromSoftware meteen laat zien hoe je het wel moet doen.

De schaal is enorm toegenomen en de voorgaande titels lijken in vergelijking met Elden Ring intieme aangelegenheden. De vrijheid en schaal kan voor veel nieuwkomers overweldigend overkomen en dit in combinatie met de moeilijkheid die we gewend zijn, had dit voor veel spelers meteen een probleem kunnen zijn. Gelukkig heeft Elden Ring hier een oplossing voor. Waar voorheen zo goed als niks uitgelegd werd, neemt Elden Ring de speler meer bij de hand. De optionele tutorial (die je kunt missen) legt duidelijk de basisbeginselen uit van de game. Op elk menu en scherm kun je hulpteksten aanzetten om de vele voorwerpen, elementen en begrippen uit te leggen aan spelers die hier nog niet eerder mee te maken hebben gehad. Dit zorgt ervoor dat je niet meteen zorgen hoeft te maken over de vele systemen die de game rijk is. Je kunt je eerst focussen op het belangrijkste onderdeel en dat is de wereld verkennen en ontdekken hoe je elk obstakel en vijand het beste kunt overwinnen.

Een prachtige gevaarlijke wereld

Het artistieke ontwerp en creativiteit op het gebied van monsters, karakters en de wereld maken het een plezier om de wereld te verkennen. Hidetaka Miyazaki met bijdrage van George RR Martin hebben de wereld vol level geblazen. Je komt een hoop vreemde enge monsters tegen die elk op hun eigen manier het beste verslagen kunnen worden. Elden Ring laat zien dat andere games het soms erg veilig spelen met het ontwerp van hun monsters, zoals skeletten, soldaten en dieren. En hoewel je deze vijanden hier ook zeker tegenkomt, weet Elden Ring er voor te zorgen dat je met de andere monsters met verbazing zit te kijken en denkt: wat is dit nou weer en hoe ga ik het voor elkaar krijgen om dit monster te verslaan. Aan de artistieke kant ligt het niet, maar helaas laat de game wel wat steekjes vallen bij de uitwerking van dit alles. De remake van Demon Souls door Bluepoint Games zag er prachtig uit en Elden Ring weet dat niveau niet te bereiken. Dit was niet zo erg geweest, als de game ook geen last had van textures die soms erg laat inladen of flinke drops in de framerate. De game bevat twee opties: performance of quality mode. Performance mode zou een soepele stabiele 60fps moeten behouden, maar dit is helaas niet het geval. Ook lever je in sommige grote gebieden enorm in op de details op al het pracht en praal. In quality mode zou je verwachten dat er geen of zo goed als geen grote texture laadproblemen zouden zijn, maar dit is helaas niet het geval. Tijdens gevechten wil je regelmatig wel die hogere framerate, wat de keuze tussen deze twee opties soms frustrerend moeilijk maakt.

Ik was ook enorm verbaasd dat de game laadschermen bevat. Waar bij sommige PS5 titels er totaal geen laadschermen aanwezig zijn, bevat deze game er toch wonderbaarlijk veel. Ze duren gelukkig niet lang, maar het vele doodgaan had zeker ietsjes minder pijn gedaan als je niet elke keer een korte laadscherm zou zien. Ook was ik verbaasd dat één van de eerste monsters, een kat, die ook in de beta van een paar maanden geleden zat, nog steeds erg onafgewerkte animaties bevat. Het gevecht is een leuke uitdaging, maar ik moest toch een paar keer met mijn ogen knijpen dat dit nog steeds in de game zat. De soundtrack daarentegen is beter dan ooit. Een bombastisch orkest begeleidt jou tijdens het grote avontuur en weet op het juiste moment elke keer het gevecht grootser en epischer aan te laten voelen.

Vrijheid en kwaliteitsverbeteringen

Gelukkig kunnen veel van deze onderdelen in de komende maanden nog netjes opgelost worden en staan deze problemen het belangrijkste, het plezier, niet in de weg. In Elden Ring kun je dit keer echt elke speelstijl kiezen waarmee jij de wereld onveilig wilt maken. Het bekende zwaard en schild, speer, pijl en boog en Zweihänders zijn natuurlijk nog steeds aanwezig. Maar de makers hebben goed gekeken om de veilige manier van spelen te doorbreken met nog meer moves en vijanden die om die specifieke moves vragen. Het springen en schilden breken, sluipen, het opladen van de magische aanvallen om meer schade aan te richten en de enorme hoeveelheid aan vaardigheden die je kunt verzamelen maken dit de Souls game met de meeste vrijheid. Je kunt elke combinatie maken en er is meer ruimte voor experimenteren zonder dat je meteen een game moet herstarten. Het vechtsysteem is echt de kern van deze game en het werkt hier beter dan ooit. Na tientallen uren heb ik nog steeds het gevoel maar een klein deel te hebben uitgeprobeerd. De game herstarten met een ander personage en het volledig van een andere hoek proberen aan te pakken is hier voor het eerst een interessante optie voor mij.

Gelukkig bevat de game ook een groot aantal kwaliteitsverbeteringen die het doorkruisen van de enorme wereld een stukje aangenamer maken. Zo kun je op haast elk moment naar elke checkpoint fasttravellen en kun je zelf markers plaatsen op de kaart. De game bevat gelukkig geen kaart volledig gevuld met markers, waardoor het minder als werk voelt en een verrassing blijft als je iets ontdekt. Ook zijn er kruizen die dicht bij de ingang van een eindbaas staan. Hier respawn je na een ‘you died’ scherm, waardoor het niet nodig is kilometers af te leggen om het nog een keer te proberen. En dan heb ik het nog niet eens gehad over mijn favoriete toevoeging, Torrent, je paard. Je paard zorgt er niet alleen voor dat je snel grote afstanden kunt afleggen of gebruik kunt maken van wervelwinden als lift. Maar je kunt ook vanaf je trouwe ros aanvallen. Het is zelfs bij sommige monsters noodzakelijk om deze volledig vanaf je paard te verslaan. De makers verwachten zelfs dat je hier misbruik van maakt. Een tip in het begin is dan ook zeker wees niet bang om gewoon lekker langs een groep vijanden te racen.

Multiplayer of geen multiplayer

In Elden Ring zijn de multiplayer elementen ook meer uitgebreid en ik ben altijd al gecharmeerd geweest van de manier waarop het multiplayer component hier naar voren komt. Zelfs als je totaal geen interesse hebt om met andere spelers te spelen, dan zul je toch regelmatig geesten of berichten van andere spelers tegenkomen. Die kunnen je helpen om een geheime deur te vinden of jou juist plagen en de verkeerde kant opsturen. Nieuw is dat je samen met een paar vrienden of vreemden de vele monsters kunt proberen te verslaan en de rest van de wereld kunt ontdekken. Dit kan de moeilijke eindbazen een stuk makkelijker maken en werkt met name tijdens de kerkers perfect. Maar waar het niet helemaal tot zijn recht komt zijn de enorme grote gebieden. Je bent snel geneigd van elkaar weg te lopen en de open gebieden zijn toch echt meer bedoeld om alleen te verkennen.

Maar het voordeel van een andere speler die een monster afleidt zit gelukkig ook op een andere manier in Elden Ring via Spirit Ashes. Je kunt deze alleen inzetten als je in een gebied bent met grote eindbazen. Je kunt dan namelijk geesten oproepen die een vijand voor een korte tijd kunnen afleiden, aanvallen of bezig houden. Denk hier bijvoorbeeld aan een groep wolven, kooplieden of kwallen (echt waar kwallen). Dit zorgt ervoor dat Elden Ring in sommige gevallen als de makkelijkste Souls game aanvoelt. Maar aan de andere kant worden wij als spelers ook steeds beter. Dit betekent niet dat de game niet uitdagend is en de vreemde FromSoftware grapjes en keuzes zijn hier nog steeds aanwezig. Dit kan voor nieuwe spelers wat lastig zijn om zonder hulp te ontdekken. Het vinden van geheime deuren, wegrennen is soms een tactiek of het niet doorhebben dat je in een gebied bent gekomen wat veel te moeilijk is, kan voor frustraties zorgen. Aan de andere kant kunnen soms makkelijker gebieden ook ineens later door de speler ontdekt worden, waardoor je door deze gebieden zonder al te veel kleerscheuren heenvliegt.

Een echte en beste Souls game

De game is groter van schaal, rijk gevuld en werkt op gameplay gebied beter dan ooit. Het vinden van de goede aanpak van een kerker, eindbaas of gebied maakt dit een game die even oppakt en pa na een paar uur weer met moeite neerlegt. De game zit bomvol geheime optionele kerkers en de hoofdkerkers zijn net zo goed of beter dan de voorgaande delen. Je ziet dan ook dat sommige spelers er met een noodgang doorheen gaan en dat is jammer! Probeer rustig de tijd te nemen om de gebieden te ontdekken en elke hoek en steen om te draaien. De technische problemen houden de game een beetje tegen, maar ik zie die zeker voor een groot deel opgelost worden. Dit maakt Elden Ring eerder een enorme uitbreiding op de Dark Souls games dan een compleet nieuwe game. Het is de ultieme prequel. Dit zal voor sommige spelers een grote teleurstelling zijn en voor sommige juist wat ze willen. Als je ooit de intentie had om een Souls titel op te pakken dan is dit het perfecte startpunt.