Dying Light 2: Stay Human

Het enthousiasme was groot onder de fans van Dying Light toen op de E3 van 2018 een vervolg werd aangekondigd. In 2015 bracht Poolse ontwikkelaar namelijk het eerste deel uit en dat werd een behoorlijk succes. Dying Light is een survival horror spel wat zich afspeelt in een wereld dat is vergaan en is overgenomen door zombies. Het grote verkooppunt van het eerste deel was het parcours systeem waardoor je met het grootste gemak over de daken en door de straten kon rennen. Het was een ongelooflijk gevoel om als een malle door de stad te rennen met achter je een hele horde zombies. Dat dit ook nog eens samen kon met vrienden in een co-op modus maakte het des te leuker. Er is inmiddels bijna 4 jaar verstreken sinds de aankondiging van deel 2 en de verhalen gaan dat het ontwikkeltraject op zijn minst uitdagend was. Dan helpt het ook niet dat het spel meerdere malen uitgesteld is, wat over het algemeen toch voor de nodige alarmbellen zorgt. Heeft Techland de ontwikkeling op tijd op de rails gekregen of rent Dying Light 2: Stay Human direct de afgrond in?

Vermoeiend

In dit tweede deel kruip je wederom in de huid van Aiden, die bekend staat als een Pilgrim. Pilgrims hebben een soort speciale status en leggen grote afstanden af tussen nederzettingen en brengen daar informatie en andere benodigdheden naartoe. Je bent nu onderweg naar de stad Villedor om jouw zusje Mia te zoeken. Door middel van flashbacks leer je dat een zeker dokter Waltz experimenten op jou en Mia heeft uitgevoerd en sindsdien gescheiden bent van haar. Dat is de rode rode draad en tijdens jouw zoektocht zal je meerdere personages en verhaallijnen tegenkomen wat zou moeten helpen bij het bouwen van een interessante wereld. Deze wereld (Villedor) draait eigenlijk voornamelijk om drie groepen: De Peacekeepers, de Survivors en de Renegades. Tijdens het verhaal zal je voor alle drie de groepen missies doen en uiteindelijk bepaal je zelf welke groep bepaalde gebieden krijgt. Dit heeft wel wat impact op de wereld omdat elke groep zijn eigen aankleding en upgrades heeft. Bij de Survivors krijg je extra ziplines om je door de wereld te bewegen. Bij de Peacekeepers krijg je extra turrets die je kunnen beschermen in de straten. Helaas zijn er in Villedor te weinig personages die daadwerkelijk indruk maken waardoor het flink wat moeite kost om meegenomen te worden in het verhaal. De dialogen zijn bovendien ook niet van een hoog niveau waardoor je deze al vrij snel overslaat en gewoon wil doorgaan met spelen want met de gameplay is niet zo heel veel mis. Door het uitstekende parcours systeem zijn er maar weinig plekken waar je niet tegen aan kan rennen of springen waardoor je na wat oefening als een echte pro door de stad kan manoeuvreren. De combat leunt voornamelijk op geïmproviseerde melee wapens die je gaandeweg ook nog kan upgraden. Een groot irritatiepunt bij mij was het feit dat je je wapens alleen kan repareren door middel van een upgrade toepassen en dat kan maximaal drie keer per wapen. Nadat je het wapen voor de derde keer hebt geüpgraded zal deze uiteindelijk kapot en verloren gaan. Aangezien Dying Light ook gedeeltelijk een RPG is en goede wapens en armor belangrijk zijn om Aiden sterker te maken is het toch steeds erg balen dat een goed wapen uiteindelijk kapot gaat en je die weer moet vervangen. De combat zelf is prima maar is voornamelijk aan het begin erg frustrerend. De combat (en ook parcours) maakt gebruik van je stamina balk en deze is op het begin erg snel leeg. Na een paar klappen moet je al rusten en ben je eigenlijk steeds aan het wegrennen totdat deze weer aangevuld is. Later wordt dit uiteraard beter naarmate je meer upgrades krijgt voor de balk maar dit is aan het begin erg pittig.

Een ander belangrijk onderdeel van de Dying Light serie is de dag en nacht cyclus. Overdag zijn de zombies vrij zwak en heb je er eigenlijk niet zoveel van te vrezen. Bovendien zitten overdag de meeste zombies binnen in gebouwen in een soort slaapmodus. Maar zodra de avond begint te vallen en de zon ondergaat dan begint Villedor echt spannend te worden. In de verte hoor je alarmen afgaan van enkele nederzettingen om te waarschuwen dat het donker wordt en in de straten hoor je steeds meer akelig geschreeuw van de zombies. De zombies die je overdag ziet worden sterker en om het feest helemaal compleet te maken komen dan ook de echt gevaarlijke zombies naar buiten om het vlees van je botten te trekken. De nacht is dus enorm gevaarlijk maar je krijgt wel extra bonus ervaring met alles wat je doet. Aanvullend zijn er ook nog aparte missies die alleen in de nacht te voltooien zijn. Deze missies laten je gebouwen in gaan voor extra goede loot, want de zombies zijn natuurlijk in de nacht op straat en niet in de gebouwen. Op dat soort momenten onderscheid Dying Light zich van andere zombie games want de spanning is ongekend hoog tijdens deze missies. Met het hart in de keel probeer je zo voorzichtig en zacht mogelijk de missie te voltooien, want één verkeerde beweging en je moet rennen voor je leven. De subtitel Stay Human is er niet voor niks en wordt ook duidelijk in de nacht. In het begin van het spel word je gebeten en door middel van medicijnen en UV licht transformeer je op dat moment nét niet in een zombie. Zodra de zon ondergaat en je dus in het donker loopt krijg je vanzelf een soort timer te zien van vijf minuten. Wanneer deze afloopt naar nul zal je dus in een zombie veranderen en is het game-over. De enige manier om dit tegen te gaan is speciale UV paddenstoelen gebruiken of tussendoor in UV lampen te gaan staan. Het lijkt erop dat Techland vond dat de nacht nog wel een extra element van spanning kon gebruiken maar eerlijk gezegd is dit een onderdeel wat echt wel achterwege gelaten had mogen worden. Het is al spannend genoeg om in het pikkedonker met je zaklamp door de wereld te bewegen, je hebt ook echt geen zin om ook nog op die timer te letten.

Veel bugs

Dat de game een onrustige ontwikkeling heeft gehad lijkt op meerdere vlakken duidelijk te worden. Ten eerste zijn er de bugs, heel veel bugs. De day-one patch heeft al een hoop gerepareerd maar dat is nog lang niet genoeg. Zo heb je simpele bugs zoals personages die opeens een dak afrennen en opeens weer naast je staan op het volgende dak, irritant maar nog te overzien. Maar zodra je de bug krijgt dat je dood gaat in een verkeerd gebied en vervolgens in een loop terecht komt waardoor je maar dood blijft gaan en niet meer verder kan is dat een serieus probleem. Sommige spelers konden dit “oplossen” door een oudere save game te laden maar als dat niet lukte dan was de enige optie om helemaal opnieuw te beginnen, niet leuk als je er al tientallen uren in hebt gestoken. Ook de grafische kant van Dying Light 2 is niet optimaal. Om te beginnen heb je drie grafische optie op de Playstation 5: Resolution, Performance en Quality mode. Met Resolution mode krijg je mooie 4k beelden op je scherm maar draait het spel wel op 30fps. Deze 30 frames per seconde krijg je ook bij Quality mode maar daar krijg je een resolutie van 1080p, wel krijg je hier dan ray tracing bij. De enige manier om de heilige 60fps te krijgen is door middel van Performance mode maar hierbij zit je ook vast aan de resolutie van 1080p wat voor veel mindere beeldkwaliteit zorgt. Alles oogt behoorlijk wazig in vergelijking met de 4k resolutie. Echter speelt dit spel zoveel fijner met deze 60 frames per seconde dat de meeste mensen vast zitten aan een ouderwetse full-hd resolutie. Met de Playstation 5 en Xbox Series X moet het echt wel mogelijk zijn om dit ook te behalen met een hogere resolutie, kijk bijvoorbeeld naar Horizon Forbidden West.

Deze recensie lijkt overwegend negatief maar Dying Light 2 is echt geen slecht spel. Het is voornamelijk teleurstelling wat overheerst na het spelen van deze opvolger. Vele jaren hebben we moeten wachten op deel 2 maar de verwachtingen lagen toch wel wat hoger dan wat we uiteindelijk voorgeschoteld hebben gekregen. Natuurlijk kan je je uiteindelijk erg goed vermaken met het uitstekende parcours systeem en de spanning met de nacht missies, bovendien is het altijd leuk om samen met vrienden een paar uurtjes door Villedor door te brengen. Maar de hoeveelheid bugs en vreemde grafische modi op de nieuwe consoles zijn toch wel een aanzienlijke smet op dit avontuur. Ontwikkelaar Techland is als een gek updates eruit aan het gooien om zoveel mogelijk bugs weg te werken maar het spel had het best een paar maandjes later uit kunnen komen. Want in een maand waarin giganten zoals Horizon Forbidden West en Elden Ring uitkomen lijkt Dying Light 2 tekort te komen.