Wie ooit Warcraft III online heeft gespeeld zal vast wel eens gehoord van Defense of the Ancients, of beter gezegd: DotA. Deze custom map voor Warcraft heeft het een heel eind geschopt en is ook min of meer de voorloper in een nieuw genre geweest: een genre dat RPG elementen combineert met RTS invloeden. Dit vloeide natuurlijk voort uit de heroes uit Warcraft die in DotA een iets meer gespecialiseerde rol spelen, namelijk dat van je main character en niet als een unit uit je leger.
Dit trucje heeft Demigod ook toegepast en biedt de speler dus een combinatie van RTS en RPG. In Demigod speel je namelijk (tromgeroffel) als een Demigod. Er is namelijk een groot toernooi georganiseerd door de goden waarin er uit een selecte groep Demigods een nieuwe God wordt gekozen. Wanneer een Demigod zich kundig genoeg heeft bewezen in een reeks gevechten wordt hij tot godheid verheven, en dat is natuurlijk iets waar iedere Demigod van droomt.
Nu klinkt dit natuurlijk als een opzet naar een uitgebreide campaign mode, maar alles is minder waar. Er is geen campaign aanwezig. Het enige wat je in de singleplayer modus kan doen is een potje skirmish spelen (wat dus een snel gevecht is) of een tournament. Kies je voor het laatste, dan krijg je de controle over een van de 8 Demigods en mag je hem door een aantal gevechten naar zijn plaats tussen de goden leiden. Zoals je dus leest is de game niet echt gefocust op singleplayer, de game draait vooral om de multiplayer, en dat is dan ook waar de game uitblinkt. Net als het hierboven genoemde DotA is Demigod namelijk gebouwd rondom de multiplayer. Samen met een computer gestuurde teammate is het niet altijd even makkelijk om strategisch te werk te gaan, maar wanneer je dat met een speler van vlees en bloed doet komt de game volledig tot zijn recht.
Assassins en Generals
Als je gaat spelen, zul je al snel merken dat er twee soorten Demigods bestaan, namelijk Assassins en Generals. Assassins zijn in het begin het makkelijkst om te spelen, aangezien je hier alleen een enkel personage onder je hoede hebt, en hem alleen moet voorzien van een mooie outfit en zijn skills moet gebruiken. Wanneer je speelt als een Assassin speel je eigenlijk gewoon een RPG op een RTS map. Wanneer je echter als een General speelt krijg je toegang tot minions. Minions zijn units die je kunt summonen en besturen. De minions zelf zijn onderverdeeld in 3 groepen: Ranged minions, Melee minions en Priests. Zoals de namen al doen vermoeden gaat het bij Ranged minions om units die van een afstand schieten en bij bijvoorbeeld Priests om units die je healen. Je minions koop je in je item shop en van iedere soort zijn er 4 levels.
Naast de minions die je uit de winkel haalt, hebben Generals veelal ook een skill die minions oproept. Dit brengt mij bij de skilltree. Iedere Demigod krijgt een skillpoint wanneer hij een level stijgt. Dit skillpoint kun je besteden aan een nieuwe skill of een volgend level van een skill die je al eerder hebt gekozen. De skilltrees zijn zo uitgebouwd dat je deze nooit helemaal kunt vullen, en er dus tal van mogelijkheden bestaan om je Demigod uit te bouwen. Dit zorgt ervoor dat er altijd variatie is in de manier waarop de potjes gespeeld worden.
Geen controle
De arena’s waarin je strijd zijn overigens ook niet onaardig. In die arena’s is een gevecht gaande, waarbij computer gestuurde units over het slagveld rennen met als doel de tegenstander zijn basis te vernietigen (tenzij je natuurlijk een andere gamemode speelt). Waar je wel controle over hebt zijn de items die je koopt (en de minions wanneer je een General speelt) en de citadel upgrades die je koopt. Je citadel is meestal het doel wat de tegenstander moet vernietigen, en via verschillende upgrades die je aanschaffen zult kun je het aantal units die spawnen vermeerderen, of je torens meer kracht geven.
Wat naast je citadel ook van groot belang is, zijn de vlaggen. Wanneer een team controle heeft over een vlag krijgt het bepaalde bonussen. Hierbij kun je denken aan extra XP punten of een compleet nieuwe unitspawn. Ook vind je bij zulke vlaggen vaak de artefact shop die het team dat er controle over heeft extra sterke (maar ook dure) items te koop aanbiedt. Naast de gamemode waarin je de tegenstander zijn citadel moet vernietigen zijn er natuurlijk ook nog andere gamemodes. Zo heb je Domination, hierin moet je zoveel mogelijk vlaggen zien te bemachtigen. Iedere vlag geeft je per seconde een aantal punten en wanneer jouw team dus meer vlaggen heeft dan de tegenstander zal jij zo ook snel een puntenvoorsprong ontwikkelen. Verder heb je nog Fortress, waarin je in plaats van het citadel te vernietigen alle forten van de tegenstander moet vernietigen die over de map verplaatst staan. Als laatste is er nog Assassination, hierin moet je simpelweg een vooraf ingesteld aantal Demigods killen om te winnnen.
Grafische pracht en praal
Waar ik bij Demigod overigens wel heel erg over te spreken ben is de grafische pracht die dit spel met zich meedraagt. Het spel is gemaakt op een geüpgrade versie van de Supreme Commander engine en draagt dus ook de geweldig zoomfunctie uit dat spel met zich mee. Nu stond Supreme Commander echter niet bekend als het mooiste jongetje van de klas, en heeft Gas Powered Games er samen met Stardock flink aan gesleuteld en word je nu overspoeld met het grafische detail.
Wat overigens ook nog wel een vermelding waard is, is de manier waarop de maps zijn opgebouwd. Deze bestaan allemaal uit een groot 3D object, waar jij dus overheen loopt. Dit heeft tot gevolg dat het een stuk minder zwaar is voor je PC en de game dus ook geschikt is voor wat minder snelle systemen. Daarnaast brengt het ook nog eens hele mooie plaatjes en unieke maps met zich mee. Zo is er de map Exile, waarop je vecht op een man die met een slang aan het worstelen is. Terwijl jouw Demigod over de rug van de slang loopt is het het zeker de moeite waard om even uit te zoomen en zo het totaalplaatje te zien. Naast die kleine mannetjes daar ver beneden zie je een prachtig tafereel terwijl je uitkijkt naar de aarde (het level ligt immers in de ruimte). Dit is slechts één van de 8 maps uit Demigod en iedere map heeft zo wel zijn eigenaardigheid, het loont dus zeker om tijdens de actie toch even uit te zoomen en het totaalplaatje te bekijken, wie weet wat je ziet!
Ice Ice Baby
Naast de graphics verdient ook nog het geluid een eervolle vermelding. De muziek die je tijdens je goddelijke queeste vergezelt is meesterlijk en de epische klanken worden afgewisseld door een opzwepende dreun die je aanmoedigt om door te spelen. Naast de muziek zijn daar ook nog de sounds. De sounds die je Demigods maken zijn lekker cheesy (wat dacht je van een schizofrene pyromaan/ijsman die zijn zinnen afwisselt met “Ice Ice Baby” en “Great Balls of Fire” wanneer hij in zijn vuur/ijs vorm is) en de sounds die je krijgt bij kills die het best te omschrijven zijn als de Quake sounds uitgesproken door God.
Al om al is Demigod een prachtige game geworden. De graphics zijn prachtig en het geluid is briljant. De gameplay is ontzettend verslavend en je zult continu bezig zijn nieuwe manieren te bedenken om je favoriete Demigod uit te bouwen. Mensen die DotA leuk vinden moeten hier eens naar kijken (hier spreekt iemand uit ervaring) en wanneer je niet bekend bent met DotA, maar op zoek bent naar een leuke RTS/RPG ervaring, dan zal deze game je ook zeker veel plezier bezorgen. Ben je echter zo’n solo gamer die niet graag online speelt, of gewoon een oude 56k/b internet aansluiting hebt, dan is Demigod niet aan te raden, aangezien je in je eentje al snel hierop bent uitgekeken.
