De laatste tijd ben ik geregeld bezig om de klassieke tour op te gaan. Zo was ik eerder al bezig met Missile Command Recharged. Inmiddels zijn er weer wat nieuwe games uitgekomen die de retro-stijl veel eer aandoen. Zo’n game is Deleveled, een game welke een concept kent welke iedereen na 5 seconden onder de knie zal hebben. Maar is dit spel wel echt zo simpel als het zich doet lijken?
Deleveled kent dus een simpel concept. Dus moet het ook makkelijk uit te leggen zijn. Dat is echter nog een kleine uitdaging. De bedoeling is om ervoor te zorgen dat je het momentum onder de knie krijgt door 2 vierkantjes te bewegen. De kracht en energie van de zwaartekracht zorgen ervoor dat de blokjes elkaar omhoog kunnen laten schieten. Een blokje begint vaak namelijk op een bepaalde hoogte. Daarnaast beginnen de blokjes tegenover elkaar (verticaal). Wanneer het ene blokje dus naar rechts gaat, gaat automatisch ook het andere blokje naar rechts. Wanneer het ene blokje naar beneden valt, valt het andere blokje ook naar beneden. Ze kunnen daarnaast springen door tegenover elkaar op elkaar te vallen (weliswaar met de basisbalk er tussen), waardoor je dus diverse hoogte-obstakels kunt overwinnen. Dat klinkt ingewikkeld, maar is het verre van. Na luttele seconden zie je gelijk hoe het werkt en kun je beginnen met het oplossen van de puzzels, en die zijn niet mals. De eerste 3 stages zijn nog wel redelijk goed te doen, maar daarna beginnen de echte uitdagingen. Door levels uit te spelen zonder (te vaak) je blokjes te moeten resetten, kun je sterren winnen.
Het spel kenmerkt zich door de uitdagingen die je moet zien te overwinnen. Het level-design is dan ook geweldig in elkaar gezet. Door zo min mogelijk of zelfs helemaal niet je blokken te hoeven resetten, kun je bonuslevels vrijspelen. Daarnaast kun je ook in de latere levels de platformen omdraaien. Daarnaast moet je na verloop van tijd, wanneer je in de eerste 10 levels de blokjes de finish hebt laten behalen, ook objecten activeren, alvorens je de 2 finish blokjes te zien krijgt. Daarmee lijkt het unieke concept iets meer uitgebreid te worden, en kunnen de levels een stuk complexer in elkaar gezet worden.
Hoewel het concept uniek is, verveelt het ook wel redelijk snel. Je bent vooral aan het denken, ‘hoe kan ik dit oplossen’, gevolgd door een ‘aaah zo’-moment. Echter zorgen het level design en het gameplay concept, dat simpelweg met een paar toetsen en zonder muis gespeeld kan worden, ervoor dat je na heel wat levels toch wel redelijk uitgekeken bent op de game. Daarnaast heb je ook niet de mogelijkheid om simpelweg levels over te slaan, en naar andere levels te gaan in een volgend stadium. Je moet een bepaalde hoeveelheid uitgespeeld hebben om dit te kunnen doen. Het spel kent verder geen co-op, multiplayer, of andere game modi, waarmee het spel echt puur voor de breintrainers bedoeld is die snel even tussendoor een leveltje uit willen spelen.
Gezien de geringe prijs van het spel, zou ik aanraden deze titel alleen te kopen wanneer je echt op zoek bent naar een unieke puzzelgame waarmee je je hersenen flink aan het werk kunt zetten. Het spel is wat dat betreft extreem uitdagend, en biedt je ook ongetwijfeld de nodige uren aan plezier, mits je wel doorzet en niet te snel opgeeft. Het spel ziet er grafisch lekker retro uit, en heeft wel iets weg van een DOS-game. Het spel kan zelfs op exotisch oude resoluties gespeeld worden (320x240px bv.). De audio is daarnaast redelijk rustgevend, maar wordt na verloop van tijd wel wat eentonig. De verschillende stages brengen daarnaast tamelijk wat variaties in het design, maar het overall concept blijft veelal hetzelfde. Leuk dus als breinbreker, maar verder ook niet heel veel meer dan dat.
