De Smurfen 2: De gevangene van de Groene Steen

Blauwe TV-helden

Iedereen kent ze wel van TV; De Smurfen. Die blauwe wezentjes die in het bos wonen in hun paddenstoel en elk hun karakterstieke kenmerken hebben. Tijdens de Gamescom al kwamen we in aanraking met de nieuwe Smurfen-game die in ontwikkeling was. We konden toen ook al het eerste level spelen van de game en zelfs nog ietsje verder spelen dan misschien wel gewenst was. Nu de game eindelijk is uitgekomen gingen we aan de gang met de volledige ervaring.

De Smurfen 2 draait om de Groene Steen, dat mogen duidelijk zijn. Dit is een belangrijk missend component dat Knutselsmurf nodig heeft om zijn uitvinding de SmurfoMix werkend te krijgen. De Groene Steen is echter in de handen van Gargamel. Je gaat bij hem op bezoek en je raadt het al, het wordt niet gezellig. Terwijl je in het lab probeert om de steen te bemachtigen, ontploft deze echter en worden de scherven door het Vervloekte Land verspreid. Samen met Gargamel, je gelooft het niet, ga je echter op zoek naar alle scherven om weer alles tot een geheel te krijgen.

Smurft vooruit zonder echt te stralen

De gameplay van het spel is eenvoudig; In volledig lineaire omgevingen spring je, ren je en schiet je over de verschillende platformen. Je kunt double-jumps maken en ook vooruit boosten. Je speelt met Handige Smurf, Breinsmurf, Klungel en Smurfstorm. Standaard heb je een Groene Steen-wapen, de drukknaller en de Smurfenstamp die je kunt upgraden waardoor ze meer schade doen of waarmee de schietsnelheid wordt verhoogd, maar je kunt ook substanties gebruiken waarmee je bepaalde deuren kunt omschieten bijvoorbeeld. De allesplak-substantie of de allesvang-substantie kunnen daarnaast ook levelen, feitelijk met dezelfde upgrades als eerder genoemd. Verder heb je ook signatuurvaardigheden waarmee je de Storm die je kunt activeren verder kunt verbeteren met bijvoorbeeld Orkaanpijlen. Daarnaast kun je ook kostuums en nog andere unlockables vrijspelen waarmee jezelf kunt stylen en beter kunt maken. Met driehoekje kun je de verschillende wapens tot uiting brengen, maar je moet ze wel zo nu en dan weer opladen, net als je health dat hier en daar weer aangevuld kan worden door klapbloemen die extra leven aanbieden.

Je ziet vaak dat dit soort games gebaseerd op films, tekenfilms of series audiovisueel weinig hoogstaand zijn. Datzelfde geldt redelijk voor deze game. De Smurfen 2 – De Gevangene van de Groene Steen ziet er grafisch niet eens zo heel slecht uit maar smurft ook zeker niet van de kwaliteit. Vooral omgevingen als gras, stenen en zand zien er vrij matig uit. De texture-kwaliteit is dan ook laag te noemen en dat op de Unreal Engine die toch redelijk bekend staat als een hoogwaardige engine. Qua UI ziet het spel er daarentegen wel weer redelijk uit en je main character gaat ook nog wel, maar eigenlijk ziet vrijwel niets er echt scherp en hoogstaand uit. Het is dus weer zo’n atypische game zoals je ze twaalf-in-een-dozijn tegenkomt. Qua audio springt het spel er ook zeker niet uit. Veel uitspraken worden hergebruikt. De cinematics die zo nu en dan opduiken zien er dan wel weer best redelijk uit. De laadtijden zijn verder kort en van de DualSense wordt niet echt uitvoerig gebruik gemaakt.

Na zo’n 7 uurtjes spelen zul je het einde van het spel wel bereikt hebben en eigenlijk zul je na ‘n uur of 2 al redelijk merken dat de eentonigheid en platte gameplay wel redelijk hetzelfde beginnen te lijken. Het level-design is wat dat betreft hier en daar best wel aardig, maar eigenlijk ben je constant wel aan het springen, dashen en aan het schieten. Vooral dat laatste begint op een gegeven moment wel echt vervelend veel te worden. Begrijp me niet verkeerd; De Smurfen 2 is zeker geen slechte game, en is misschien best wel uitdagend voor de echte jongeren om onder de knie te krijgen, maar speelt verder op zich ook wel weer prima weg en doet nergens iets heel erg fout. Daarentegen springt het spel ook nooit echt uit z’n kleren waardoor je memorabele momenten mee zult maken. Voor een best wel pittige prijs van 50 Euro smurft hetgeen dan ook een dikke voldoende, maar helaas ook niet heel veel meer dan dat.