Ongezellig, onverschillig en slecht gehumeurd
Zo nu en dan heb je games die je nog nooit eerder hebt gezien. Creepy Tale is zo’n gamesreeks waarin je dingen ziet die indie games vaak uniek maken. Wij gingen aan de slag met deze game, waarin de meest macabere momenten voorbij komen.
Het verhaal van deze game is zeker van belang en draait om een grillig, verwend meisje genaamd Ingrid. Ze probeert over een modderpoel heen te stappen en gebruikt een brood om dit te voorkomen. Echter valt ze door de modderpoel heen, rechtstreeks de hel in. Hier wemelt het van de griezelige monsters die Ingrid willen tergen. Ingrid maakt gedurende haar weg terug naar de grote mensenwereld keuzes tussen goed en kwaad. Ze ontmoet hierbij Molek, een sarcastische demon. Hij vormt ook direct de sleutel tot haar weg uit de hel…
Zeer aparte ambiance
Wat direct opvalt is de schimmige sfeer van de game. Je ziet al direct dat Ingrid maar een vervelend meisje dat gewoon strontverwend blijkt. Haar moeder stemt haar waarschijnlijk altijd tevreden. In de hel verandert haar attitude niet direct en ze lijkt nog niet echt angstig. De NPC’s in de game en de puzzels zijn ook niet bepaald ‘normaal’ te noemen. Slijm, ranzige monsters, heksen die in een pot soep draaien met hun lepel om allerlei wezens daarin te verorberen, het zijn vrij macabere beelden, die overigens nooit over de grens gaan, maar een beetje een ‘bad taste’-setting opleveren. Dit wordt geïllustreerd door de tevens fantasierijke graphics. De dikke, zwarte borders om de objecten en characters heen zorgen ervoor dat alles soort van ingekleurd lijkt en geïllustreerd is. De grafische stijl is niet alleen retestrak, het ziet er ook gewoon zeer sfeervol uit, met achtergronden die over elkaar heen schuiven en de kleine details van bijvoorbeeld kaarsen, vuur en character-mechanics. Hetzelfde geldt voor de audio; De voice-actors zijn zeker geen professionals, maar komen overtuigend over. De constant ontevreden en onverschillige stem van Ingrid is daarnaast karakteristiek aan de sfeer van de game en de setting van de spelwereld.
De game is een adventure game die deels platforming-elementen met zich meebrengt. Je kunt veelal van links naar rechts bewegen met daarbij een licht beperkte vorm van diepte. Daarnaast kun je interactief omgaan met objecten en deze in de verschillende chapters verzamelen en bewaren. Een voorbeeld is een bot, een tandwiel of een mes waarmee je lichaamsdelen open kunt snijden om je zo een weg door een gang te banen. Verder kun je morele keuzes maken door iets grof te doen of subtiel, of door iemand brutaal aan te spreken of juist aardig. Deze morele bevestigingen worden op je handpalm weergegeven waardoor je een soort van eigen balans op kan maken. Deze keuzes hebben een licht moreel effect op het vervolg van de game. De game biedt zo’n 2 uurtjes aan gameplay maar de puzzels, waarbij je soms echt wel aan het zoeken bent naar bepaalde combinaties en objecten die de sleutel tot succes vormen. Het spel is zeker niet geschikt voor jeugdige spelers, want de puzzels zijn met momenten best wel pittig te noemen. De moeilijkheidsgraad en breedte van de omgevingen strekt zich daarnaast al vrij snel uit, waardoor je steeds meer moet nadenken wat de daadwerkelijke oplossing is. De puzzels zijn daarnaast van een creatieve aard, wat de unieke factor aan het spel versterkt.
Omdat de game vrij lineair is, zul je deze niet snel nogmaals spelen. De morele keuzes zijn aanwezig maar zijn ook niet direct game-changing. Als je alles weet te vinden ben je zo’n 2 uurtjes bezig, als je nog van alles uit moet zoeken, zo’n 4. Daarmee is de game zeker niet kort, maar voor 10 Euro ook niet bijzonder lang. Dat een game langer had mogen duren kan ook een pluspunt zijn overigens. De puzzels zijn uitdagend en soms zou een kleine hint niet onterecht zijn, daar waar je soms eindeloos aan het zoeken bent naar dat laatste puzzelstukje. Daarnaast zijn er kleine mechanics die soms wat licht irritant zijn, waaronder het slakkentempo van het lopen van Ingrid. Het mag allemaal wel een tikkeltje sneller. Al met al blinkt Creepy Tale 3: Ingrid Penance uit door de setting die het spel neerzet. Het plaatsen van een main character dat verder ontzettend slecht gehumeurd is, maakt dat het eens wat anders aanvoelt dan altijd weer die superheldenrol die veelal gebruikt wordt. Heb je dus zin in ‘n keer wat anders en jeuken jouw puzzelvingers? Dan is Creepy Tale 3: Ingrid Penance een geweldige game voor een bescheiden prijs.
