Assassin’s Creed Unity

thumbnail

Het is alweer heel wat jaren geleden dat de Assassin’s Creed-franchise het licht zag. Met gemengde gevoelens speelden we het eerste deel. Toch was de vernieuwing van de game vooral het opvallendste punt van de game, en dat heeft ervoor gezorgd dat het spel inmiddels uitgegroeid is tot een topreeks. Vorig jaar gingen we nog op zee met Black Flag en dit jaar gaan we terug naar het Parijs van 1789. Maak kennis met Marie Tussaud (Madame Tussaud) en bekijk hoe het Parijs van de 18e eeuw er volgens Ubisoft uit zag in Unity!

Parijs staat in brand. De stad wordt overspoeld met bloed door opstandelingen en onderdrukking van mensen. Je start met het verhaal van het kind Arno, die geconfronteerd wordt met een laffe afrekening op zijn vader. Arno wilt wraak nemen wanneer hij op leeftijd is en besluit de ware kracht achter de revolutie te onthullen. Als eenling neemt hij het op tegen allerlei complotten en voert hij een meedogenloze strijd waarbij heel wat bloed zal vloeien. Het verhaal lijkt er een dat we al vaker hebben gehoord in games, en dat is eigenlijk ook wel zo. Het enige bijzondere is het meemaken van de Franse Revolutie. En dat is ook wat het spel uniek maakt, want veel situaties in een dergelijke geschiedenis hebben we nog niet mee mogen maken. Echt interessant is het verhaal echter nooit, al zijn de afslachtingen, martelingen en controversies zo nu en dan zeker interessant om te zien.

Freerunnen nog niet optimaal

De gameplay van Assassin’s Creed mogen bekend zijn; Het freerunnen is dan ook weer een belangrijk aspect in deze nieuwe game. Unity maakt het freerunnen echter nog belangrijker dan het geval was in Black Flag. Daar werd dit aspect namelijk flink beperkt maar niet in de omgeving van Parijs en Straatsburg. Of dat een voor- of nadeel is, dat is aan de speler. Je moet er van houden. Persoonlijk sprak de omgeving van Black Flag me meer aan. De omgeving van Parijs voelt dan ook drukkend aan tov. Black Flag. Parijs valt bijna overvol te noemen, waardoor het weer even wennen is om je draai te vinden. Gebouwen zijn vaak 3 tot 4 verdiepingen hoog en er zijn natuurlijk de welbekende gebouwen die een flinke klim verlangen. Ik heb het over gebouwen als Versailles en de Notre Dame. Des te imponerend is de omgeving wel. Overal in de straten zie je demonstrerende mensen, maar ook simpelweg mensen die gesprekken voeren, een drankje doen of hun dagelijkse werk uitvoeren. Alle huizen zijn daarnaast gevuld met mensen en zijn vaak ook bezoekbaar. Het is indrukwekkend hoe levendig alles voelt en hoe uniek alles eruit ziet. Elk gebouw is weer anders. Natuurlijk, de ene tafel zal ook ergens anders weer te zien zijn, maar qua inrichting en uitstraling ziet alles er erg uniek uit, wat de uistraling van Parijs zeer ten goede komt.

Daarnaast is de omgeving zeer uitgestrekt. Van punt A naar B lopen kan soms minuten duren en als je zelfs de gehele map wilt doorkruizen, ben je soms wel tientallen minuten aan het rennen en springen. Dat verdient een compliment. Gelukkig biedt de fast travel dan ook uitkomst, waarmee je jezelf sneller kunt verplaatsen. Nieuw is dat je ditmaal ook makkelijker kunt afdalen van gebouwen door R2 te combineren met bolletje. Het klimmen werkt op zich prima, maar het freerunnen is nog altijd niet bulletproof. Vooral bij ontsnappingen waarbij je simpelweg weg wilt rennen, zul je merken dat Arno zo nu en dan ook nog wat objecten meepakt op te beklimmen, en dat wil je uiteraard lang niet altijd. Natuurlijk is het geen Tomb Raider waarmee we te maken hebben, waarbij alles lineair gestuurd kan worden, maar in een omgeving als deze waarbij vrijwel elke muur of zelfs klein object beklommen kan worden is het lastig om precies na te gaan wat een speler nu wilt. Hoe men dit dan ook op wilt lossen is de vraag… Misschien door het inperken van beklimbare omgevingen? Maar dat kan ook weer zorgen voor veel klachten aangezien het beklimmen van vrijwel elk object juist het positieve speerpunt is van de franchise. In ieder geval is het een tweestrijd wat zo nu en dan kan zorgen voor ingame frustraties. Ook het neerhalen van tegenstanders op balkonnen werkt lang niet altijd goed. Het bespringen van iemand is vrijwel onmogelijk, waardoor je vaak over of langs een opponent komt te staan die je vervolgens opmerkt. Het is eigenlijk een gameplay glitch die al vanaf deel 1 in de reeks aanwezig is en maar moeilijk op te lossen lijkt, wat ook wel weer logisch is natuurlijk. De AI kan niet lezen wat de speler denkt of wil.

Altijd gevarieerd

De missies in Assassin’s Creed Unity zijn echter weer om van te smullen. De variatie die men er weer in heeft weten te stoppen is meer dan prima. De ene keer moet je iemand omleggen, de andere keer iemand afluisteren, maar je hebt ook veel side-quests die je kunt oplossen. Zo zijn er onderzoeken die je kunt doen, waarbij je uiteindelijk iemand moet beschuldigen. Het oplossen van zo’n case verlangt het zoeken van bewijs in de omgevingen. Luister dus goed naar getuigen en onderzoek de objecten die je vindt voor je iemand beschuldigt, want een oplossing is niet vanzelfsprekend. Daarnaast zijn er de kleine incidenten die op straat plaats zullen vinden, waaronder gevechten, treiteringen en diefstal, die je veelal snel kunt oplossen. Nu moet wel gezegd worden dat deze incidenten te veelvuldig voorkomen en daardoor wel erg opdringerig worden. Je kunt ze weliswaar negeren, maar ze lijken wel wat opgedrongen te worden op de speler, wat ze wel erg herhalend maakt. Verder zijn er nog diverse personages die je de nodige quests kunnen toekennen. Maar daar houdt het nog niet op. Er zijn namelijk ook missies (helaas niet de campaign) die je co-op met maximaal een groep van 4 personen kunt spelen. Deze spelen erg lekker weg en vereisen ook de nodige samenwerking. Spring allemaal tegelijk op 4 verschillende guards en help elkaar in benarde situaties om tot een goed einde te komen, dat is waar het om draait. Met de 12 hoofdsequenties ben je een flinke tijd zoet, maar per sequentie ben je zeker niet heel lang bezig. Op zich valt de campaign daarmee nog mee, maar over het algemeen zul je er toch wel heel wat uren voor nodig hebben om deze uit te spelen. Dat komt vooral door de nevenactiveiteiten die je ook veel bezig zullen houden, of je ze nu probeert te negeren of niet. Daarnaast heb je ook nog de kisten die je kunt openen om kleine schatten te vinden. Er zijn echter ook rode schatten op de radar die je moet ontgrendelen met de ‘locker-skill’. Deze kent ook weer diverse niveau’s waarbij timing van belang is om de sloten te ontgrendelen. Echt uitdagend zijn ze niet, dus vergelijk ze dan ook zeker niet met de geweldige Fallout unlock feature. Verder kun je je appartement customizen en zijn er diverse instanties waar je weer extra geld kunt ophalen en verdienen.

Maar belangrijker zijn de unlock mogelijkheden in de game. Deze zijn namelijk weer aardig uitgebreid te noemen. Je kunt nu je personage aanpassen zoals jij wilt. Qua uitrusting kun je kiezen voor verschillende kleurenthema’s en je kunt je hoofd, borst, onderarmen, middel en benen aanpassen aan jouw wensen. Deze kledingstukken kennen ook nog eens eigenschappen die je melee-skills, gezondheid, sluipvaardigheid en op-afstand-skills kunnen aanpassen. Tevens kun je ze ook weer eens upgraden zodat de 4 genoemde eigenschappen ook weer verder verbeteren. Wapens variëren van eenhandig tot zwaar en lang. Je zwaard of kanon, wat je ook hebt, kun je ook weer verder customizen. Verder zijn er de boosts die je kunt aanschaffen en waarmee je bijvoorbeeld voor 3 minuten minder schade oploopt of beter kunt sluipen. Je skillset bestaat ook weer uit de 4 genoemde skills, melee, op afstand, sluipen en gezondheid, en zijn zowel op singleplayer niveau als op co-op gefixeerd. Zo kun je afstandswapens verbeteren, kun je de vermommingskill aanschaffen, of de lockpick skill kopen en upgraden. Ook zijn er spookmessen, waarmee je geruisloos tegenstanders kunt uitschakelen en de maniemessen, waarmee je een opponent naar een rage mode kunt laten omschakelen waardoor ze eigen mensen gaan aanvallen. Verder zijn er de rookbommen, verdovingsgranaten, lockpicks, knalerwten, health packs en noem maar op die je kunt gebruiken tijdens de gameplay. Daarmee zijn de RPG-elementen van Assassin’s Creed Unity weer lekker gevarieerd en voor iedere speler goed bruikbaar. Houd je van sluipen en stealth, of houd je meer van de aanvallende tactiek? Dan pas je je skillset daar ook automatisch wel naar aan. Het is aan jou voor welke upgrades je zult gaan gedurende het spel.

AI blijft gebrekkig

Qua opzet is er weinig mis met Assassin’s Creed Unity maar de echte details ontbreken. Zowel qua gameplay als grafisch. Het spel lijkt grafisch overweldigend maar wanneer mensen je voorbij lopen of wanneer je echt van dichtbij eens gaat onderzoeken, dan zul je zien dat alles er toch wat minder strak en gedetailleerd uit ziet. Het gaat hierbij vooral om gezichten en objecten die een soort van ‘blur’ over zich heen dragen. Ook gezichtsuitdrukkingen van burgers ogen een beetje statisch en het lopen door een menigte oogt gewoon niet helemaal lekker. De collision detection in combinatie met de grafische weergave van bewegingen van jezelf en anderen is gewoon niet helemaal 100%, waardoor de dynamiek van de omgeving soms eerder houterig oogt dan realistisch. Straten, interieur en gebouwen zien er dan wel weer zeer indrukwekkend uit, waarmee het spel een beetje gemengde gevoelens op kwalitatief gebied opwekt. Datzelfde valt te zeggen over de AI, die na jaren nog altijd vrij gebrekkig is. Tegenstanders zijn vaak erg knullig. Ze zien je niet waar je overduidelijk zichtbaar bent, ze wachten op elkaar om stuk voor stuk afgeslacht te worden, of ze zijn je na 10 meter achtervolgen alweer kwijt. Het ligt vooral aan de wapens die iemand draagt en de damage die tegenstanders doen of iemand moeilijk te verslaan is, niet van de slimheid. Vooral de scripted AI tijdens de lineaire missies die verlangt dat de AI specifieke handelingen uitvoeren (bv. achtervolgen) werkt naar behoren, maar die zie je dan weer niet op straat of tijdens open missies terug bijvoorbeeld. Gebrekkig is de kunstmatige intelligentie dus wel, maar dat valt niet te zeggen van de burgers, die spontaan naar elkaar toe lopen om een praatje te maken, of ruzies maken en weer wat met elkaar drinken om het goed te maken. De stad is erg levendig en oogt zelfs zeer realistisch, maar door de matige AI van de guards wordt dat weer wat gecompenseerd en lijkt het alsof de slimheid, finesse en het verstand vaak ver te zoeken is, en dat is jammer. Ik bedoel, als ik op iemand afloop verwacht ik ook een reactie wanneer ik tot 2 meter ben genaderd, maar je dood laten steken en te laat reageren is voor de guards vaak een meer reëele optie.

Performance

Er was bij de release van de game veel kritiek op de performance van de game, waaronder op de PS4. De framerate valt echter best mee en het is echt sporadisch dat de gameplay daar gevolgen van kent. Je merkt wel dat de framerate soms inkakt maar haperen doet de game zelden. De laadtijden zijn wel een hekelpunt. Al bij het opstarten is het lang wachten voor je aan de gang kunt en ook bij het inladen van nieuwe omgevingen duurt het even voor je de controller weer kunt oppakken. Ook zul je merken dat je soms door de grond heenloopt of op daken met je benen door de dakpannen zult rennen, maar ook dit valt op zich erg mee. Natuurlijk, in een zo open game als deze, kun je dit soort kleine foutjes bijna niet voorkomen. Voor die paar keer dat de framerate dan ook moeite heeft met het renderen van zoveel mensen op een scherm en de kleine collision probleempjes, die verder ook niet hinderlijk zullen zijn, wil ik dan ook niet een game gaan afrekenen, tenzij ze echt hinderlijk zouden zijn en het spel dermate negatief zouden beïnvloeden natuurlijk. Dat is gelukkig niet het geval gebleken.

Eigenlijk bevat Assassin’s Creed Unity de plus- en minpunten zoals we die al jaren kennen van de franchise. Unity is zeker niet next-gen te noemen qua graphics, AI, gameplay of verhaallijn. Alles zit goed in elkaar, beter dan voorheen misschien wel op diverse punten, maar de kritiekpunten blijven er eigenlijk sinds deel 1 nog steeds in zitten. Toch is Assassin’s Creed Unity weer een zeer vermakelijke game die doet wat de spelers verwachten. De co-op is een nuttige toevoeging en ook de omgeving brengt genoeg nieuwe, uitdagende missies waarmee je weer enige tijd zoet zult zijn. Verwacht echter geen complete renovatie nu de franchise op de nieuwe consoles is gearriveerd. Die wordt in de komende jaren verwacht, wanneer hopelijk veel nog meer gefinetuned zal worden. Er is nog werk aan de winkel, gelukkig maar, want perfectie kent geen grenzen.


  • Auteur: Jeroen Janssen | Genre: Actie/Stealth | Release: 17-11-2014 | Uitgever: Ubisoft | Ontwikkelaar: Ubisoft Montreal
    Graphics: 8.3 | Geluid: 8.5 | Gameplay: 8.0 | Besturing: 8.5 | Replay: 9.0
    8.2
    + Parijs ziet er schitterend en levendig uit
    + Veel en gevarieerde missies
    + Co-op erg vermakelijk
    - Lange laadtijden
    - Freerunnen kent nog wat probleempjes
    - AI van de guards is erg beperkt

    0 0 stemmen
    Artikelbeoordeling
    Abonneer
    Abonneren op
    guest
    Vul je email-adres in. Dit veld is niet verplicht voor het plaatsen van een reactie.
    Vul hier een naam of nickname naar keuze in. Hiermee kun je zonder registratie reageren op Evilgamerz.

    0 Reacties
    Inline feedback
    Bekijk alle reacties

    Naar boven
    0
    Klik hier om anoniem of als lid te reagerenx