Keuzes, keuzes, keuzes
Verhalende games kennen we de laatste tijd genoeg. Noem titels als Until Dawn, Life is Strange en The Dark Pictures Anthology zijn titels die we de laatste tijd voorbij hebben zien komen. As Dusk Falls is een game die eerder al verscheen op de PC en console en nu de stap maakt naar de PlayStation 5 en Xbox Series. Met exclusieve features voor de nieuwere consoles hoopt men het succes te kunnen overtreffen.
Het verhaal van As Dusk Falls is zeer toegankelijk en direct goed te volgen. Je hebt zelfs Nederlandse ondertiteling erbij voor de mensen die Engelstalig wat moeilijk te volgen vinden. In 1998 verhuist de familie Walker – Vince, zijn vrouw Michelle, de zesjarige dochter Zoe en vader Jim – naar St. Louis, Missouri. Op weg door Two Rock, Arizona, zijn ze betrokken bij een auto-ongeluk met de gebroeders Holt, Tyler, Dale en Jay, en hun auto staat stil. De familie kan niet verder en huurt een kamer in een nabijgelegen motel, de Desert Dream. Je volgt zowel het verhaal van de gebroeders als dat van de familie Walker. De gebroeders Holt komen aan bij het huis van sheriff Dante Romero, met de bedoeling de honderdduizenden dollars uit zijn kluis te stelen. De jongste broer, Jay, neemt ook een boek over vogels mee omdat hij ze leuk vindt. De sheriff komt onverwachts thuis en de broers vluchten, maar Romero ziet hun vrachtwagen en geeft zijn hele troepenmacht de opdracht om deze te lokaliseren. De broers komen aan en schuilen in de Desert Dream, waarbij ze de Walkers, eigenaar Joyce en klusjesman Paul gijzelen, met de bedoeling zich te verstoppen tot de schemering. Op basis van gemaakte keuzes wordt de politie op verschillende manieren gealarmeerd en omsingelt de Desert Dream. Hoe ga jij uit deze situatie komen en welke kant kies je?
Makkelijk te volgen, doch ontzettend veel keuzes met impact
Wat opvallend aan het verhaal is, is dat je direct in het verhaal gezogen wordt. De overval vindt vrijwel direct plaats en je merkt de spanningen in de relatie van de familie Walker. Je krijgt keuzes als, ga je met je vader een stukje wandelen, of blijf je in het motel bij je vrouw die je steun verwacht? Confronteer je je vrouw met een berichtje die ze heeft gekregen en een nogal sensuele content bevat, of laat je het rusten? Ga je de aanval aan of probeer je de overvallers mentaal te overtuigen? De Crossroads laten het beeld schudden en laten zien dat je een impactvolle beslissing gaat maken, en die maken ook echt veel impact, veel meer dan in bijvoorbeeld Life is Strange. Als je bijvoorbeeld je kind fopt door stiekem vals te spelen, dan gebruikt je kind dit gedrag later ook bij confrontaties. Het is echt uitermate goed doordacht. Echter blijft het verhaal erg simpel en zeer makkelijk te volgen en alles is zo to-the-point dat geen enkel gesprek langdradig is. Het verhaal is daarmee niet eens zo heel bijzonder diepgaand, maar de beslissingen die voorgeschoteld worden zijn dat wel en je merkt ook echt dat het nemen van deze beslissingen vaak een flinke uitdaging vormen en je benieuwd maken naar de alternatieve keuze.
Imponerend geïllustreerd
De kracht van het verhaal, dat wellicht niet heel complex in elkaar steekt, maar wel impactvolle keuzes biedt, valt ook op te merken in de graphics. De beelden zien er artwork-achtig uit met een sausje van cell-shaded. Alles oogt haarscherp, met hier en daar dingen op de achtergrond zoals auto’s en zandgrond die er net wat minder scherp uit zien. De beelden worden als een stop-motion met fading uitgebeeld als een stripboek, waarbij dus elke paar seconden een volgende illustratie getoond wordt. Daarnaast heeft het beeld een lichte beweging, die soms wat schokkender is om de emoties wat meer op de speler over te brengen. Met belichting speelt men met de graphics om het wat op te fraaien. Het oogt allemaal ontzettend strak en uniek, waardoor ik dan ook zeer onder de indruk was van de vertoonde graphics. Emoties worden daarnaast levensecht weergegeven. De cinematics die wel daadwerkelijk motion hebben zien er dan wel weer een stuk minder uit maar die blijven beperkt aanwezig. De DualSense wordt gebruikt en is vooral merkbaar door de feedback. Verder kun je swipen over je touchpad, al hadden de buttons en analoge sticks mijn voorkeur eerlijk gezegd. Het werkt allemaal soepel en de quick-time events zijn nergens te moeilijk of te makkelijk. Het reactievermogen wordt dan ook op een gezonde manier getest. De audio is soms een klein beetje aan de fletse kant en voelt soms wat rustig aan, maar de dialogen zijn erg overtuigend ingesproken. Vooral Vince, die een wat terug getrokken gevoel opwekt maar toch een man is die veel zorgen kent, weet echt goed op mij over te komen. Wat dat betreft is de voice-acting dan ook van een hoog niveau. Hoogtepunt is daarnaast de main menu soundtrack genaamd ‘Hole in the Middle’ die je direct in de juiste sfeer brengt.
Het spel kan zowel offline als online met meer spelers gespeeld worden, wat ook nog eens een toevoeging betekent die zeer welkom is. De game kan zelfs met een companion app gespeeld worden. Daarnaast kun je zien welke keuzes je allemaal hebt gemaakt en wat de rest van de wereld over het algemeen koos. Je karakter wordt daarnaast naast elk chapter (er zijn er 6) kort samengevat, waarbij uitgelicht wordt hoeveel je geeft om je familie en of je een actievol persoon bent of meer een prater. Ook in-game word je vaak geconfronteerd met je karakter. Zet je je familie te kakken of bescherm je ze met volle overgave? Of vinden de criminelen je maar een irritante gozer, en is dat gewenst of niet? Wil je een crimineel worden die waarde hecht aan anderen of luis je ook anderen erin en sleep je ze mee in je activiteiten? Het spel weet je echt bij de gevoelige snaar te raken, met momenten in ieder geval. De story-tree is uitgebreid en kan volledig bekeken worden. Ook de beslissingen die je neemt kunnen radicaal omgegooid worden, wat ik zelf ervaren heb en ook zorgt voor een ander verloop.
Na 6 chapters en zo’n 6 uur spelen rolt de aftiteling af en ben je gelijk benieuwd naar andere outcomes bij andere beslissingen, dat maakt de replay-waarde van dit spel betrekkelijk hoog ten opzichte van bijvoorbeeld een Life is Strange, dat eigenlijk amper echter andere uitkomsten kent. Dit spel heeft die wel. After Dusk Falls grijpt je vanaf het begin bij de strot en blijft imponeren tot het eind, al zakt het verhaal ietsje weg na chapter 3, wanneer je op de helft bent dus. Vooral Zoe voelt als een overbodig character. Het spel kent bijna geen gameplay maar vooral quick-time events. Lopen en dergelijke kun je dus niet. Toch is het verhaal boeiend genoeg om de game zeer interessant te houden, vooral door alles to-the-point te houden. De magnifieke artwork-achtige graphics en de keuze voor stop-motion maken dat het ontwerp een schot in de roos is. Met daarbij geweldige soundtracks, vooral in het main menu, kan ik alleen maar zeggen dat deze next-gen versie voor elke liefhebber van filmgames een must-play is.
