Iets anders…
Hersenloze games maken, Volition is er een kanjer in. De laatste games, waaronder vooral Saints Row: Gat out of Hell, gingen werkelijk nergens over, en stroomden over van bizarheid. Lange tijd hebben we niets meer vernomen van de ontwikkelaar maar inmiddels is er een totaal nieuwe game uitgekomen, Agents of Mayhem. Het moet een wat andere richting op gaan, of juist niet? In ieder geval is het concept iets anders dan we gewend zijn van de ontwikkelaar.
Het is Devil’s Night, het moment waarop alles veranderde. De organisatie LEGION geleid door Morningstar valt aan. Met behulp van teleportatie technologie is de LEGION over de gehele wereld verspreid. Alhoewel, de hele wereld? Echt groot is die wereld helaas niet in Agents of Mayhem, en hetgeen je in deze sandbox-game kunt ontdekken, is weinig interessant en onderzoekwaardig. De Ultor Corporation, om het verhaal even verder in context te plaatsen, komt met een antiterrorisme initiatief, genaamd de Mayhem. Persephone Brimstone, die eerst nog voor de LEGION was, neemt de taak op zich om met de Mayhem samen te werken tegen het kwaad.
In de game zijn er 12 Agents met elk hun unieke vaardigheden. Je begint met 3 basiskarakter, waarvan 1 lompe, brede gast die goed met de shotgun overweg kan, een vrouwtje dat de handpistolen beheerst en een assault-weapon character. Maar gedurende de game kom je er al snel achter dat er meerdere karakters vrijgespeeld kunnen worden met allemaal hun eigen kwaliteiten. Elk heeft zijn of haar eigen wapen, waarbij je van sniper-achtige boogschutter tot explosief-expert te werk kunt gaan. Met de triple-jump kun je daarnaast allerlei platformen op zien te komen, welke door elk karakter gebruikt kan worden. Je kunt tijdens de gameplay wisselen tussen de 3 verschillende karakters die je bij elke missie zelf kunt kiezen. Het team stel je dus zelf samen, net als de upgrades die ze gebruiken. Het team levelt gelijkwaardig, maar nieuwe characters beginnen bij level 1, waardoor je dus goed moet kiezen welke karakters je het liefst selecteert en doorlevelt. De speciale abilities die je met de R-toetsen kunt triggeren kunnen daarnaast bijzonder hulpzaam zijn bij grote chaos. Deze zorgen voor flink wat schade bij de opponent, mits je ze goed en op tijd gebruikt. Je kunt je karakters daarnaast voorzien van speciale skins om ze naar jouw smaak te stylen. Naast de verschillende wapens die je kunt kiezen hebben de karakters dus ook verschillende abilities die je steeds weer kunt verbeteren. Dit kunnen zowel aanvallende skills zijn als procentuele verbeteringen zoals snellere regeneration van je shield of health. Er zijn tal van mogelijkheden waarbij je kunt kiezen uit enkele skill-trees die je kunt verbeteren per karakter. Dat maakt de game dus interessant.
Vooral veel knallen
Minder interessant zijn de lineaire missies van de game. Je gaat vaak van punt a naar punt b waarbij je wat vijanden uitschakelt, een switch aanzet, soms wat quick time events moet uitvoeren bij het hacken en weer terug gaat naar positie a. Vervolgens geef je wat geld uit om je gear te verbeteren en ga je weer naar de volgende missie, en versla je vervolgens ook nog een eindbaas. Daarbij komt enige afwisseling zoals de Wreck room challenges waarbij overleven het devies is. Echter komt ook dat neer op veel raggen. Je kunt transporteren in voertuigen om jezelf sneller voort te bewegen, maar daar blijft het ook wel redelijk bij. De speelwereld is vrij beperkt, ziet er eigenlijk ongeïnspireerd uit en is daarnaast ook nog eens herhalend ontworpen, met veel dezelfde elementen die terug komen. De Agent Operations zijn daarnaast missies naast de standaard missies die je kunt uitvoeren. Door het vrijspelen van nieuwe Agents blijft de game redelijk interessant, maar qua variatie laat het spel daarnaast vrij veel te wensen over…
Daar komt bij dat het spel redelijk plat is, zowel qua humor als kwaliteit. De humor is vaak vrij simpel, zoals UrANUS, wat grappig moet zijn, maar dat veelal niet echt is. De gesprekken zijn vaak niet boeiend, waardoor je niet echt een doel voor ogen krijgt. Door het ontbreken van een stabiel verhaal lijk je eigenlijk meer voor het levelen bezig te zijn dan voor het redden van de wereld. De characters hebben niet echt een verhaal en voelen een beetje aan zoals in Battleborn. Qua concept is het spel daar ook wel redelijk mee vergelijkbaar, al is het spel geen co-op game en geeft het je meer vrijheid. Het spel mist een ziel, zoals Battleborn dat ook had. En vergelijkbaar met het grotere broertje Borderlands is de game al helemaal niet.
Het spel speelt echter wel lekker weg qua gameplay. De controls zijn logisch. De actie is chaotisch en het aimen werkt lekker, vooral door de auto-aim die je kunt gebruiken. Toch kent het spel z’n minpunten, vooral op de standaard PS4. Daarop kent de game namelijk aardig wat framedrops, waarbij het halen van slechts 20-25 fps geen unieke situatie betreft. Daarnaast vond ik persoonlijk de camera soms gruwelijk irritant. Deze kun je weliswaar met de trigger aanpassen, maar deze verplaatst zich vanzelf weer naar de gebruikelijke positie. Helaas kon ik geen optie vinden om dit aan te passen, waardoor je eigenlijk constant de camera in een third person view hebt staan die eigenlijk niet gewenst is. Dit valt in de combat nog alleszins mee, maar is in de auto-view vrij irritant en onoverzichtelijk. Grafisch ziet de game er alleszins redelijk uit, al imponeert het nooit. De graphics zijn overgoten met blur, al is de cartoony look wel een plus. Je ziet aan alles dat er veel is afgekeken van games als Saints Row, zowel qua gameplay als grafisch. Eigenlijk is dit dan ook grotendeels een uitgeklede versie van die franchise, met enkele nieuwe features en conceptwijzigingen.
Het is jammer dat Agents of Mayhem eigenlijk ’n ziel mist en zo simpel in elkaar zit. Het spel wordt al snel redelijk eenzijdig en het ontbreken van een boeiend verhaal en characters met een persoonlijkheid zorgen ervoor dat het spel wel erg casual wordt. Dat kan voor sommigen mensen best een voordeel zijn, maar je moet wel echt volhardend zijn om de game tot het uiterste te spelen. De extra speelmodi zorgen er niet voor dat de shooter helemaal overeind blijft. Toch, houd je van een game met weinig diepgang, simpelweg veel raggen, en lichte, toch wel prima RPG-elementen? Dan is Agents of Mayhem best wel de moeite waard.
