Sterven wordt hard afgestraft
Een exclusieve Wii U game die naar de overige platformen komt? Dat zie je niet vaak. De game kwam aan het einde van 2012 uit voor de console en komt nu 3 jaren later ook naar de PC, Xbox One en PlayStation 4. Het zal één van de weinige games zijn en blijven die geport wordt naar de consoles die als krachtig en next-gen geacht worden. Of het een goede zet is geweest om de chaos uit te breiden naar nog meer platformen, we waren er benieuwd naar.
Zombi draait om jezelf en alleen om jezelf, want jij bent één van de weinige overlevenden die de zombie-infectie in Londen heeft overleefd. Een epidemie, hoe kan het ook anders, heeft de bewoners veranderd in hersenloze monsters. Je zou zeggen, dan moet Londen bezaaid zijn met vijanden vergelijkbaar met Dead Rising, maar dat is niet zo. Om je echt het gevoel te geven dat je leven van belang is, heeft Ubisoft enkele interessante features in de game gestopt, vergelijkbaar overigens met de Wii U-versie. Zo kun je het spel niet zomaar pauzeren (al kun je natuurlijk altijd je PS4 suspenden), krijg je geen tijd om even door je inventory heen te speuren tijdens combat en mag je niet dood gaan. Althans, er is één modus waarin je niet dood mag gaan en de gehele game bij je dood weer opnieuw mag gaan starten. Maar er is ook een pussy-modus, waarin je wel dood mag gaan, maar je vervolgens jezelf tegen kunt komen. Je start namelijk constant willekeurig als een nieuw karakter (man of vrouw). Je bug-out bag raak je kwijt, maar kan je dus wel weer terug vinden bij je geïnfecteerde zelf. Ga je het gevecht aan? Of neem je genoegen met het verlies? Je begint de game met een cricket bat en een pistool met een zeer bescheiden hoeveelheid kogels. Dit aantal blijft gedurende de game bescheiden. Je krijgt namelijk lang niet van elk lijk nuttige inventory en als je inventory krijgt, dan zul je er ook achter komen dat je rugzak zo vol kan geraken. Dit maakt de game een tikkeltje tactisch. Kies je voor die extra health packs, extra kogels, neem je het risico om ratten te eten en health te verliezen/winnen, of ga je toch voor de molotov cocktails? Een mengelmoes van alles is meestal de beste keuze natuurlijk en gedurende de game krijg je ook meerdere wapens.
Daarnaast kun je er ook voor kiezen om zombies te ontwijken of om juist de confrontatie aan te gaan. Het spel is veelal lineair maar je kunt er ook geregeld voor kiezen om vanaf 2 verschillende posities de zombies te approachen. Wat voor jou de beste keuze is bepaal je uiteraard zelf, al maakt het op zich niet zo heel veel uit wat je doet. Zombies zijn er in verschillende grootte en mate, van lastig te verslaan, tot makkelijk neer te slaan met de scherpe rand van je schep. Gezien het feit dat de game vrij lineair is, is het wat mij betreft geen echte game die je zo nogmaals zou spelen. Omdat je het spel niet tussentijds kunt opslaan en steeds weer op zoek moet gaan naar je bed, is het een slijtageslag om weer een level helemaal opnieuw te gaan beginnen. Dit komt doordat de levels constant hetzelfde blijven en de vijanden op dezelfde plaatsen opduiken. Het spel lijkt in eerste instantie vrij uitgebreid met een flink scrollbaar menu dat benaderbaar is middels je touchpad op de PS4-controller. Echter is het vooral de inventory waar je in bezig bent. RPG-elementen zijn er vrijwel niet, op enkele niet echt noemenswaardige puntjes na.
Gemis van gamepad wordt niet opgevangen
De controls zijn uiteraard flink vervangen. Het gamepad is er natuurlijk niet waardoor je niet geforceerd hoeft te switchen van je TV-scherm naar je gamepad beeld. Het bewegen werkt op zich goed met de analoge sticks net als de besturing op zichzelf. Het toewijzen van wapens aan de D-pad is zeker belangrijk om zo snel te kunnen wijzigen van wapen, al werkt het niet altijd lekker wanneer er meerdere wapens onder één knop zitten. Springen, bukken en deuren openen kun je met de X-button doen, waarmee men alles relatief simpel heeft gehouden. Met driehoekje kun je daarnaast zombies in de buurt spotten middels de radar. De gameplay is over het algemeen vrij ouderwets en zo voelt deze ook aan. Het slaan, het voortbewegen, het voelt allemaal een klein beetje houterig en simplistisch aan, maar in een zombiegame als deze, past het op de een of andere manier wel. Die ouderwetse feeling is dan ook geen minpunt, al paste het beter op de Wii U, vooral met de gamepad-features die nu dus volledig geschrapt zijn, welke het spel juist uniek maakten. Qua gameplay is het dan ook allemaal verre van bijzonder, de elementen zijn vrij standaard met verder weinig interessante en unieke toevoegingen. Echt onderscheidend is de game dan ook niet, al is de ambiance wel lekker sfeervol en blijft het op de een of andere manier toch best vermakelijk. De zombies duiken soms tot je schrik en omdat doodgaan flink afgestraft wordt, blijf je altijd op je hoede. Dat maakt dat de game lekker spannend blijft, en dat is ook allerminst onbelangrijk in een game als deze. De multiplayer content uit de Wii U-versie is in deze editie verwijderd, iets wat jammer is, maar gezien de 8 uurtjes die je ongeveer bezig bent met de game, is dat gezien de prijs (20 Euro) niet zo’n probleem.
Grafisch is Zombi zeker geen hoogstaande game. Je ziet dat het spel grotendeels geport is van de Wii U en dat heeft als resultaat een grafisch matige game. Het ziet er in ieder geval wel wat beter uit dan op de Nintendo console, waarmee een acceptabele status bereikt wordt. Meer dan dat is het ook niet. Alles oogt vrij ‘flat’, herhalend en ruw afgewerkt. Je zult diverse omgevingen in de game gaan zien, waaronder het huis van de Koningin in Londen, Tower Bridge en het de ondergrondse metro. De main soundtrack in de game die je hoort na het opstarten van de game heeft een lekker geluidje. Het heeft veel weg van de soundtrack van 28 Days Later, waarmee kenners van de film ongetwijfeld al genoeg weten. Daarnaast laat men de monologen die op je af gestuurd worden uit je controller speaker dreunen, iets wat je toch niet in veel games ziet tot dusver op de nieuwe generatie consoles.
Het zal waarschijnlijk één van de eerste en één van de laatste Wii U-game zijn die geport wordt van de Wii U naar de nieuwe consoles. Echter is dit geen tegenvaller. Zombieliefhebbers die houden van spanning, een vrij eenvoudige gameplay en wel tegen afstraffing kunnen en dus altijd waakzaam zijn, zullen ongetwijfeld genieten van deze game. Het verhaal stelt niet veel voor, de audio en graphics zijn niet bijzonder hoogstaand, maar de gameplay kan er zeker mee door, en Zombi bewijst dat dit garantie kan zijn voor een leuk zombiefest.
