Move your ***
Het begon allemaal op de GameBoy, toen Wario nog erg interessante avonturen beleefde in zwart/wit. Het was wat mij betreft de beste herinnering voor de oudste GameBoy handheld die we kennen. Wario herleefde in games als Mario Kart natuurlijk, maar kwam naar de Advance in de nieuwe vorm: Wario Ware. Niet meer de felle concurrent en achterloper van Mario, niet meer dat aloude gebeuk en gegrom, maar gewoon plezier maken en knotsgek zijn in een vernieuwde game. Na het Dual Screen debuut kwam al gauw de Nintendo Wii versie, welke we deze week eens mochten spelen en reviewen.
Tijdens de Gameplay in Utrecht was ik eigenlijk al vrij verrast door de funfactor van deze game. Wat je toch allemaal met een WiiMote kunt doen zonder ook maar één knop aan te raken. Helaas beschikte de demo over nog maar een tiental minigames. Ditmaal het echte werk dus, met een eenzame stad die omgetoverd wordt tot één levendige en kleurige bedoeling met allerlei verschillende spellen. Het is ditmaal echter wat overzichtelijker gehouden dan in de Dual Screen versie het geval was. Vooral gaat het om de inspiratie, en de fun die je beleeft. Ga dus niet uit van een forse storyline, een vette gameplay, of multiplayer mogelijkheden, want dat zit er niet echt in met deze titel, maar wat dan wel?
Als we praten over minigames, dan praten we ook echt over minigames bij Wario Ware. Met zo’n 200 verschillende spelletjes, die per stuk zo’n 5 seconden tijd in beslag neemt moet je je een weg zien te banen door de verschillende vestigingen van de inwoners in de stad. Uiteraard begin je bij Wario, maar ook 9-Volt, Jimmy T, Ashley en de verkleinde versie van Wario zijn van de partij. Het is een druk bezet dorp als je de levels alsmaar met succes weet te voltooien. De meeste kennen we nog uit de handheld-versie, maar hebben verder geen belangrijk verband met de game. Je kunt het eigenlijk meer zien als een soort categorie die iedereen in mindere mate vormt. Zo zul je bij de een bijvoorbeeld vooral games zien die te maken hebben met allerlei games als Mario, Animal Crossing, Zelda en kun je zelfs vliegen met je WiiMote, en kun je bij weer een ander simpelweg allerlei verschillende games spelen die te maken hebben met de stijl van het karakter waarbij je binnentreedt.
Een handleiding is niet nodig bij deze game, want voor het spelen van elke minigame zul je zien door middel van een prentje op het beeldscherm hoe je de WiiMote moet houden. Een Nunchuck is niet nodig, de buttons worden zo goed als niet gebruikt (enkel bij het schieten van blikjes bijvoorbeeld) en ook nieuwe houdingen worden op een originele manier uitgelegd. Zo zul je bij het introduceren van een nieuwe greep en/of houding een pratende, duffe persoon te horen krijgen met daarbij een witte, rustige achtergrond met een voorbeeld uit het echte leven. Houdt de WiiMote bijvoorbeeld vast als een zwaard, paraplu of houdt hem bovenop je hoofd. Het gebruik is meestal simpel en spreekt bij de minigames zelf vaak al voor zich. Enkele voorbeelden zijn het timmeren van een spijker in een plank, snel gaan sprinten en de finish binnen de korte tijd bereiken, het vissen zoals in Animal Crossing, het besturen van een auto en het zwaardvechten. Het zijn allemaal relatief kleine games die je kunt spelen. Je hoeft overigens niet persé levendig alle oefeningen staand en al bewegend uit te voeren. Ook in de stoel kan het namelijk allemaal makkelijk afgerond worden, al drukt dat toch wat meer de pret van het spel.
Maar er zijn ook wat grotere games die af en toe om de hoek komen kijken. Zo heb je bijvoorbeeld het tafeltennisspel waarbij je geen tafel gebruikt, maar simpelweg je een baan omhoog zult moeten tikken met een tafeltennisbetje (of hoe je het ook wil noemen). Door obstakels kapot te rammen met het balletje zul je letterlijk en figuurlijk steeds hogerop moeten komen om je puntenaantal te zien stijgen. Verder heb je bijvoorbeeld ook een soort Tetris game tot je beschikking na het behalen van enkele levels in de game. Hiermee krijg je een soort statief waarop je blokken op een zo goed mogelijke manier moet stapelen. Het statief kan horizontaal en zelfs verticaal bewogen worden. Kunst hierbij is natuurlijk het recht houden van het smalle, horizontale lijntje dat op een bloem (ja echt waar!) geplaatst is en het stapelen zo recht en stabiel mogelijk te houden. Het is een greep in de vele, ietwat grotere games die WarioWare met zich meebrengt.
Alleen om met z’n alle?
Wario Ware is misschien dan wel amusementvol met z’n allen door de leuke bewegingen die je zult moeten maken, maar ook de korte verhaallijn die elk karakter met zich meebrengt is leuk. Zo zul je bijvoorbeeld bij het verhaaltje van Jimmy T een bijna gelijk verhaal volgen als dat van zijn halfbroer, die er zo goed als hetzelfde uitziet. Een voorbeeld van ’n verhaal is dat van een Dual Screen ripoff die kapot gaat van 9-Volt, of Jimmy die de katten en honden te hulp schiet en daarna met ze gaat dansen. Het is allemaal erg simpel opgezet, maar het brengt wat meer leven in de brouwerij en geeft je een miniem doel voor ogen. De characters hebben ingame logischerwijs geen invloed op het verloop van het spel.
De graphics van deze game doen er misschien niet al te veel toe, maar de animaties, de uitleg en de ingame effecten zijn gewoon keurig in beeld gebracht. Het ziet er allemaal lekker frisjes, losjes en vaak lijnrecht uit en dat maakt het dan ook erg kleurvol. De animaties zijn zoals gezegd goed, maar ook simpel en flashachtig in elkaar gezet, maar brengen wel vaak een glimlach op je gezicht door de gebruikte stop motion effecten die dit met zich meebrengt. Ook het geluid is erg vrolijk, de korte gebeurtenissen na het succesvol halen van een minigame en de tussenpauzes met uitleg over een bepaalde WiiMote houding zijn verassend in beeld gebracht.
Eigenlijk is deze game een beetje te vergelijken met Wii Play voor de Wii, maar dan vele male uitgebreider. Het laat de kracht en werkingen zien van de WiiMote en soms sta je dan ook echt versteld van hetgeen dat ze allemaal uit de mogelijke realiteit halen en verwerken in deze game. Handje klappen, een ton doormidden snijden, een papierversnipperaar gebruiken, hout zagen, het kan allemaal in deze game. Ook de eindmissie die per vestiging verschillend is zijn vaak innovatief en goed te doen, al kan het soms frustrerend zijn als je gehele rondes weer opnieuw moet afwerken door het verprutsen van de laatste opdracht. Interessant en toevoegend is ook een categorie waarin je gebruik zult moeten maken van de Nunchuck. Deze kom je later in het spel wanneer je de credits voorbij ziet komen als een soort bonus toegereikt. Wario Ware: Smooth Moves is niet voor de diehard gamers die houden van veel ruige gameplay zoals je gemerkt zult hebben, maar echt voor de mensen die gek zijn op kleine, simpele spelletjes met tijdnood. Het zal ongetwijfeld vooral met de familie een lacherige en leuke bedoeling zijn, maar ook alleen is het ongetwijfeld een leuke game om je mee te amuseren. De herspeelbaarheidswaarde van de titel is echter niet denderend hoog en vergelijkbaar met die van Wii Sports bijvoorbeeld, maar als tussendoortje scoort dit spel wat mij betreft in elk opzicht dik voldoende. Daarbij komt ook nog eens dat dit tot dusver een van de meest humoristische games is voor de Wii die op een uiterst innoverende manier laat zien wat de WiiMote allemaal mogelijk maakt voor de toekomst en wat de mogelijkheden zijn momenteel. Jammer is dat een grootse MP ontbreekt (je kunt deze wel unlocken weliswaar, maar is niet groots), maar gezien het aantal profielen dat je kunt gebruiken en Mii-characters die geïmporteerd kunnen worden is dit geen doorn in het oog voor deze titel. Elkaar uitlachen blijft namelijk vaak het leukst van alles bij dit soort spellen.
