Er zijn de laatste jaren verschillende Warhammer games en bordspellen verschenen. Nu komen ontwikkelaar EKO Software en uitgever Big Ben met een aanvulling op deze reeks, de hack ’n slash RPG genaamd Warhammer Chaosbane. Het is overduidelijk dat deze game past in de Warhammer reeks: de Chaos Gods Nurgle, Khorne, Slaanesh en Tzeentch zijn present en nemen hordes aan naar hen gestijlde vijanden (70+ verschillende typen) en omgevingen mee. Daarnaast dreigt natuurlijk het kwaad over te nemen en vinden massamoorden tussen verschillende rassen plaats om de wereld te kunnen redden. Een luguber detail, veel lijken blijven liggen, waardoor de slachtpartij goed zichtbaar blijft. De game start met een introducerend verhaal, waarin duistere krachten worden verslagen door een samenwerkingsverband van elven, orcs en mensen, allemaal samengebracht door Magnus. Hierop wordt hij gekroond tot koning. De duistere krachten laten het hier echter niet bij zitten. Op een bewuste nacht kleurt de hemel groen, wordt de koning door een onbekende energiebron gegrepen en betreden duistere wezens de wereld, waaronder de plaatsen Nuln, Praag en de bevroren bossen van Norsca. Vier helden, strijder Konrad Vollen, Magiër en High-Elf prins Elontir, de dwerg Bragi Axebiter en boself Elessa, allen op de een of andere manier betrokken bij de opstand en overwinning van Magnus tegen de duistere krachten, krijgen een hoofdrol in het redden van Magnus en de wereld.
Voor beginner en gevorderde
Het plot is vermakelijk, maar het verhaal is niet enorm aangrijpend. Het lijkt ook duidelijk geen hoofdrol te spelen in de game. De opzet van het verhaal en de grote hoeveelheid benamingen die op je af komen kan het (vooral in het begin) lastig maken het plot goed te volgen. Gelukkig kan eenieder de lore altijd teruglezen. Het merendeel van de gesprekken in de game zijn relatief kort en ze zijn nagenoeg allemaal ingesproken. Een enkeling van de gesprekken is (nog) niet ingesproken (het zijn er echt maar een paar, dus het lijkt alsof ze deze zijn vergeten / deze nog moeten gebeuren). De voice-casting komt over het algemeen goed uit de verf, hoewel niet iedereen gecharmeerd zal zijn van de stem van Elessa. Ieder karakter start met een eigen verhaallijn, waarin de achtergrond van het karakter wordt verteld. Na deze korte afzonderlijke inleiding is de rest van het verhaal voor alle karakters dezelfde.
Je kunt dus kiezen uit vier karakters, elk met eigen aanvallen en skills. De game biedt een goed podium voor beginnende gamers en gevorderden. Zo zijn alle karakter relatief eenvoudig te spelen, Konrad is hiervan de meest eenvoudige keuze en Elontir waarschijnlijk de meest uitdagende (meest fragiel). Er zijn 9 difficulty levels te kiezen, waarbij de meer ervaren speler waarschijnlijk direct enkele niveaus hoger zal selecteren. Ieder hoger niveau biedt hogere beloningen, zoals we ook bij spellen als Diablo gewend zijn. Daarnaast wordt de speler aan de hand meegenomen in alle opties rondom de gameplay. Daarbij speel je geleidelijk alle opties vrij. Letterlijk ieder level (maximum level is overigens 50) speel je een skill vrij en pas na het uitspelen van de game heb je alle gamemodi vrijgespeeld. En doodgaan tijdens de game is niet zo erg als het lijkt, het is relatief goedkoop om jezelf tot leven te wekken, en bij een boss battle kan dit zelfs voor nop.
Een hoop monsters en priesters
De game kent geen open wereld concept. Je speelt van missie tot missie door het verhaal en bij iedere missie kom je in een aparte afgebakend gebied terecht. Deze gebieden zijn qua sfeer en monsters afgestemd op de Chaos God die in dat hoofdstuk van het verhaal de hoofdrol speelt. Het verhaal kent in totaal vier hoofdstukken, een voor de vier Chaos Gods. De missiegebieden binnen een hoofdstuk zijn telkens ietwat anders, maar toch voelt het als weinig afwisselend. Daarentegen zijn de missies over het algemeen erg kort en kun je met karakters (vooral de boself) relatief eenvoudig door missies rushen, zelf zonder al teveel monsters af te slachten. Hoewel missies wat eentonig kunnen zijn, zit er wel heel af en toe wat afwisseling in het type missie. Zo is het niet alleen slachten, maar heb je heel sporadisch ook een tijdgebonden missie om bijvoorbeeld iemand te redden. De game kent geen sidequests. Afwisseling in de gebieden tussen verschillende hoofdstukken is wel groot. Zo ga je van rioolsystemen, naar de Russische straten, besneeuwde bossen en kom je vervolgens in de Chaos World terecht.
De looks van de game spreken aardig aan. Waar ik in het beginscherm nog twijfelde over de grafische klasse zijn er echt wel gebieden die erg goed zijn uitgewerkt. Het beeld draaien en zo de wereld vanuit verschillende perspectieven bekijken gaat niet, maar dat is voor de gameplay ook niet nodig. De game kent een wat meer duistere doch speelse opzet, iets wat veel hack ’n slash gamers waarschijnlijk zal aanspreken. De muzikale ondersteuning benadrukt de toon die de makers proberen te zetten. Er zijn weer een hoop tuba spelers en zingende priesters uit de kast getrokken om de game sfeer te geven.
Orde in de chaos
Chaosbane kent twee close combat karakters (Konrad en Bragi) en twee range karakters (Elontir en Elessa). Zoals bij bijna iedere hack ’n slash game heb je twee standaard aanvallen (met je linker en rechter muisklik). Daarnaast zijn er basic-, advanced-, god-, passive-, collectors guild- en fan skills die je kunt toevoegen. Deze kun je toevoegen aan je karakter op basis van skillpunten. Je hebt een bepaalde pool aan skillpunten die je kunt inzetten om skills te gebruiken (en deze pool wordt ieder level groter). Hoe hoger je level, des te betere en duurdere skills je kunt selecteren. Je kunt ze overigens gedurende het spel altijd kosteloos wisselen met andere skills, waardoor je telkens op een andere manier kunt spelen. De meeste skillpunten speel je vrij door een level omhoog te gaan, maar dat geldt niet voor alles. God skills activeer je alleen via de God Tree. Dit is een skill tree waarin je kunt investeren met favour points, gems en gold. Collectors guildskills activeer je door items te doneren aan de guild. Naast de skills bouw je gedurende gevechten chaos punten op, waardoor je speciale enraged aanvallen kunt uitvoeren. Deze zijn enorm sterk, en verhogen ook de droprate van gems en speciale munten. Je kunt tot drie chaos bars vrijspelen die je kunt vullen en gebruiken om je vijanden nog sneller te elimineren. Bij ieder karakter zijn deze chaos skills uniek. Er zijn dus heel wat verschillende skills, maar toch voelen de gevechten en de verschillende gevechtsstijlen van karakters vrij vlak aan. De game is in multiplayer tot vier personen te spelen. Mogelijk tonen de karakters en hun skills wat meer diepgang bij hogere moeilijkheidsgraden, zodat de game wat meer tactische diepgang krijgt. Waar normale missies vrij eentonig spelen, zijn de bossfights een stuk interessanter. Hier wordt ook enigszins wat tactiek vereist.
In de game kunnen geen items worden verkocht voor gold, je kunt items alleen doneren. Het itemsysteem is vrij eenvoudig. Je kunt je lichaam voorzien van gear en de game vergelijkt bij het oppikken van een item de stats. Deze zijn voor alle items en karakters vrij basic, dus je ziet al in één oogopslag of het beter is dan hetgeen je draagt. Er zijn sets te sparen voor een setbonus, maar de bonus is voor de meeste sets vrij beperkt en daardoor vaak niet de moeite. Natuurlijk zijn er gradaties in items, van normale tot legendarische. Om items te verbeteren bestaat ook de mogelijkheid ze te zegenen. Dit kost aardig wat geld, gems en speciale munten. Zegenen betekent dat een item extra specs krijgt. Je gebruikt dit tot level 50 echter nauwelijks, daar je ieder level wel betere items vindt en het een dure aangelegenheid is. Daarbij ga je eigenlijk na iedere missie wel een level omhoog (zelfs door te rushen, want je krijgt aardig wat XP voor alleen het behalen van de missie). Alles wat je aan geld, gems en speciale munten vindt kun je overigens ook met je andere karakters gebruiken.
Naast de main quest zijn er op dit moment een aantal andere speelmodi die je kunt vrijspelen: boss rush, expedition, invasion en relic hunt. Invasion heb ik niet kunnen spelen, want dit is nog niet vrijgegeven. Boss rush houdt in dat je de boss van dat hoofdstuk nog een keer kunt bevechten. Expedition is opnieuw een level spelen, maar tot nu toe heb ik enkel nog de missie ‘clear area’ gekregen, niet zo interessant dus. Daarnaast is er relic hunt, deze is wel wat interessanter. Hierin heb je enkele opties, je koopt een van de drie treasure maps van een guild en gaat op zoek naar de relic. Hoe duurder de kaart, hoe beter je loot. Hiermee kun je enorm binnenlopen qua goods en gear. Het leuke aan deze gamemode is dat er ook challenges in zitten. Als je deze binnen de tijd (zo goed mogelijk) behaald, dan wordt je ook hiervoor aardig beloond. Bij je eerste karakter kun je deze modus helaas pas spelen zodra je het spel een keer hebt uitgespeeld.
De Hel is niet zo spannend
Hier blijft het overigens niet bij. Op de website wordt aangegeven dat er regelmatig updates uit zullen komen waardoor de game blijft prikkelen. Dat biedt hoop. Vooralsnog is het een magere game, die leuk is om een keer te doorlopen, maar op veel punten vrij vlak is en qua replayability niet hoog scoort.
