Uncharted 3: Drake’s Deception

thumbnail

Een vervolg maken op een game die richting perfectie gaat, is een enorme uitdaging. Uncharted 2: Among Thieves had het allemaal, een geweldig verhaal, zag er spectaculair uit en de actie spatte van je scherm af. Gelukkig heeft Naughty Dog toch nog een derde deel gemaakt voor één van de meest geliefde series op de Playstation 3 gemaakt. Uncharted 3: Drake’s Deception moet een enorme verwachting waar maken en dit is ook het onderdeel waar de game helaas tegenvalt. Iedereen had een game verwacht die nog beter was dan zijn voorganger, helaas is dit niet het geval. Maar de game is alsnog één van de beste games, zo niet de mooiste, van het jaar 2011. En dat is al een prestatie op zich.

Nog steeds op zoek naar het schat van Drake

Om maar meteen het onderdeel aan te pakken waar de game minder is dan zijn voorganger, het verhaal. Drake’s Deception neemt de mythes en verhalen van T.E. Lawrence als kern en geeft er een eigen draai aan. Naughty Dog probeert door aan het begin de speler in een 20 jaar jongere Nathan Drake te laten kruipen, meer informatie te geven over hoe Drake is begonnen aan het jagen op schatten. Ook wordt hier meteen de slechterik geïntroduceerd, die het jou tijdens de gehele game moeilijk probeert te maken. Door de vele nieuwe personages en het feit dat ze heel veel achtergrondinformatie willen geven, zijn de eerste uren van de game zwakker dan we gewend zijn. Er wordt meer gericht op het vertellen van een verhaal en actie speelt hier een mindere rol. Daarnaast worden er ook heel veel vragen opengelaten, die pas heel ver in de game weer worden beantwoordt. Hierdoor voelt het heel erg aan alsof de game jou van locatie naar locatie laat gaan, zonder een echt doel voor ogen te hebben. Maar als de stoomtrein die Uncharted 3 heet eenmaal op snelheid is gekomen dan zal hij zeker niet meer afzwakken, de laatste paar uren van de game laten jou het begin helemaal vergeten. Alles komt samen tot een spectaculair eind en daar is Naughty Dog toch echt de heer en meester in, een game afleveren die een Blockbuster Hollywood productie tot kinderspel reduceert.

Visueel is dit het beste wat de huidige generatie consoles en games te bieden heeft. Normaal ben ik niet iemand die heel veel ingaat op hoe een game eruit ziet, maar voor Drake’s Deception maak ik een uitzondering. Ze hebben alles uit de kast gehaald om deeltje twee te overtreffen en dat is dan ook grafisch gelukt. Alle elementen zien er geweldig uit. De game heeft groene vrolijke bossen, gloeiend hete zandvlaktes, cruiseschepen in woeste stormen, exotische omgevingen in Syrië en neerstortende vliegtuigen. De vergezichten zijn dit keer fantastisch. Zo hadden we in deeltje twee maar twee vergezichten, nu is er in elk level wel een panorama view te vinden om de omgevingen nauwkeurig te bekijken. De bekende soundtrack van Uncharted die iedereen onderhand wel mee kan neuriën knalt weer uit je speakers en de voice-acting is weer van het hoogste niveau. Wat de graphics alleen maar ten goede komt. De animaties zien er dit keer nog beter uit en er zijn weer vele nieuwe animaties te vinden. Van kleine misstapjes als je ergens tegenaan loopt tot finishing moves bij vijanden, het ziet er net wat beter en soepeler uit.

Knallen, Klimmen, Puzzelen

In Uncharted 3 hebben we weer drie diverse onderdelen die afgewisseld worden om zo een diverse game te bieden. Er wordt hier nu veel meer onderdelen gecombineerd en dat werkt uitstekend. Zo hebben we nu stukjes waarbij je moet rennen, klimmen en vechten tegelijk. Ook worden de klimelementen met schietelementen gecombineerd. De eerste keer dat jij een verticale shoot out meemaakt is geweldig en ik zou graag meer van zulke leuke perspectieven zien in games. De puzzels zijn net zoals in het voorgaande deel niet heel moeilijk, met hulp van je aantekeningen boekje kom je er meestal snel uit. Maar bij het zoeken van je weg waar je heen moet, gebeurt het nog wel eens dat de game niet duidelijk is waar je nou heen moet. Dit haalt je volledig uit de flow omdat het net niet duidelijk is op welke kast je wel kunt klimmen en welke niet, welke kant je opmoet moet klimmen of waar je een deur kan vinden. Dit verdwijnt gelukkig wel verder in de game, maar zeker in het begin komt dit nog wel eens voor. Er is weer een diversiteit aan wapens te vinden in de game, automatische machinegeweren, pistolen en shotguns, maar er zijn geen nieuwe geweren of elementen die er echt uitspringen.

De game zou je alleen voor het singleplayer avontuur aan kunnen schaffen, maar de game bevat veel meer. Er is een coöp. modus waarin jij met een vriend of vriendin op de bank twee modi kunt spelen. Er is Arena, waarin jij een plek moet verdedigen tegen golven vijanden. Deze vijanden worden steeds sterker en sterker. Dit kennen we natuurlijk van de diverse horde modes uit andere games. We hebben ook nog Adventure waarin jij een korte missie kunt spelen. Dit heeft weinig te maken met het singleplayer avontuur, maar er wordt wel gebruik gemaakt van de omgevingen. Samenwerken staat hier natuurlijk centraal en het is eigenlijk heel erg vermakelijk. Het multiplayer gedeelte van de game gaat verder waar deeltje twee ophield. Ze hebben nu nog meer maps, meer perks en meer mogelijkheden erin gestopt. Je ziet dat ze geleerd hebben van Among Thieves, want alles draait net wat soepeler en gaat net wat sneller. Ook de balans in de diverse levels is beter en dat is natuurlijk cruciaal bij een multiplayer game. Het weet zich goed te onderscheiden met andere multiplayer schietgames, want de levels zijn ook verticaal ingesteld, waardoor klimmen en klauteren ook een belangrijke rol speelt. De vraag bij zulke dingen is natuurlijk altijd of mensen deze multiplayer voor een flinke tijd blijven spelen. Het bevat in ieder geval alle onderdelen voor een succesvolle multiplayer.

Geweldig maar met een kanttekening

Uncharted 3: Drake’s Deception weet het onderste uit de kan te halen van de Playstation 3. De game ziet er spectaculair uit, de animaties zijn geweldig en de soundtrack mag er ook wezen. Maar waar het verhaal in deel twee perfect was, valt het hier tegen. Het begin van de game is redelijk, maar geeft wel veel achtergrondinformatie. De gameplay wordt nu veel meer gecombineerd en gemixed. Er zijn weer een paar nieuwe elementen te vinden zoals verticale shoot outs. De laatste paar uren knallen voorbij en laten je weer verbijsterd achter je televisie zitten. Daarnaast hebben we ook een coöp. en een multiplayer modus, waardoor er genoeg valt te beleven. Kortom een must-have van dit jaar.


  • Auteur: Christiaan Ribbens | Genre: Actie/adventure | Release: 04-11-2011 | Uitgever: SCEE | Ontwikkelaar: Naughty Dog
    Graphics: 10.0 | Geluid: 9.5 | Gameplay: 9.0 | Besturing: 10.0 | Replay: 9.0
    9.5
    + Ziet er geweldig uit
    + Combinatie knallen, klauteren en puzzelen
    + Laatste paar uur van de game
    - Eerste paar uur van de game
    -
    -

    0 0 stemmen
    Artikelbeoordeling
    Abonneer
    Abonneren op
    guest
    Vul je email-adres in. Dit veld is niet verplicht voor het plaatsen van een reactie.
    Vul hier een naam of nickname naar keuze in. Hiermee kun je zonder registratie reageren op Evilgamerz.

    0 Reacties
    Inline feedback
    Bekijk alle reacties

    Naar boven
    0
    Klik hier om anoniem of als lid te reagerenx