Trifox

Geïnspireerd door de actie platformers Crash Bandicoot, Ratchet & Clank en Jak & Daxter komt de indie ontwikkelaar Glowfish Interactive met hun eerste titel Trifox voor de Nintendo Switch. In een actie platformer verwacht je natuurlijk een mooie combinatie tussen knallen met gekke wapens en uitdagende platformactie. En dit is eigenlijk een combinatie die de laatste tijd wat minder vaak voorbijkomt. Trifox is daardoor een welkome toevoeging aan de catalogus van de Nintendo Switch. De vergelijking met deze klassiekers geeft natuurlijk torenhoge verwachtingen en de game weet die deels waar te maken. De humor zit meteen al goed, want het doel in de game is het vinden van je gestolen televisieafstandsbediening.

Een vos met drie gezichten

In Trifox bestuur je een vos en je hebt de mogelijkheid om vaardigheden te leren uit drie verschillende classes: de krijger, magiër en ingenieur. Je kunt deze vaardigheden naar hartenlust met elkaar mixen waardoor je een hoop vrijheid hebt qua speelstijl. De krijger heeft een enorme hamer waarmee hij sterke aanvallen van dichtbij kan uitvoeren. De magiër kan diverse magische aanvallen doen en de ingenieur heeft een rugzak vol gadgets om zo de vijanden om zeep te helpen. Elke nieuwe vaardigheid kun je vrijspelen door genoeg muntjes te verzamelen in de levels. Je moet eerst een rij vaardigheden volledig vrijspelen voordat je toegang krijgt tot de sterkere aanvallen van die klasse. Je zou dan ook verwachten dat het geen probleem zou zijn om je volledig te focussen op één klasse, maar dit is niet het geval. De krijger heeft bijvoorbeeld geen aanvallen op afstand. Dit zorgt er dus voor dat het cruciaal is om zo snel mogelijk een paar extra langeafstandsaanvallen vrij te spelen. Want als je eenmaal een paar levels verder bent dan begint de game toch wel flink uitdagend te worden.

De opzet is simpel, je hebt vier verschillende werelden met elk vier levels. Het laatste level bevat in alle gevallen een grote eindbaas en je moet een level eerst voltooien om een nieuw level vrij te spelen. Elk wereld heeft een ander thema waarbij we de bekende water, jungle, sneeuw thema’s voorbij zien komen. De vormgeving is kleurrijk, simpel en werkt goed op de Switch. Doordat je snel wat meer muntjes wilt verzamelen om een grote hoeveelheid vaardigheden te verzamelen zul je regelmatig een level meerdere malen doorlopen. Dit is geen probleem want je mist in veel gevallen een paar verzamelobjecten zodat je nog een poging kunt wagen om een level voor 100% uit te spelen. Maar wat wel erg jammer is dat de game meer actie is dan platformer en de balans soms erg zoek is. Er wordt al snel in de levels grote hoeveelheden vijanden op je afgestuurd, waardoor je meer dan de helft bezig bent om vijanden te verslaan om een paar meter verder te komen.

Terug in de tijd

De platformactie doet erg denken aan Crash Bandicoot. De camera staat vast en de hoek van de camera is flink anders dan we gewend zijn. Dit maakt het springen regelmatig een stuk lastiger omdat het niet zo makkelijk is om de afstand in te schatten. Je zult hierdoor nog wel eens per ongeluk naast een platform springen. De game heeft ook wat moeite op de Nintendo Switch om soepel te draaien waardoor de game op drukke momenten flink hapert. De vormgeving vraagt niet om enorm veel details en je zou de game op een solide 30 fps willen zien. Zelfs bij het springen heb je soms het gevoel dat je voor een deel blijft plakken en de vos niet zo lekker mee wilt werken als je zou willen. Tijdens de gevechten begin je pas echt te merken dat de besturing een beetje log aanvoelt. De aanvallen worden langzaam in gestart en je kunt niet lekker vlot rondom je vijanden heen bewegen. Je dash is erg traag, waardoor het nog wel eens oneerlijk aanvoelt omdat je elke keer net te laat bent met het ontwijken van een aanval.

De dertig aanvallen die hier te vinden zijn, zijn enorm divers. Je kunt een hamer in rondjes rondslingeren, raketten afschieten, een grijphaak om vijanden naar je toe te trekken, een machinegeweer afvuren of vuurballen afschieten. Er is flink wat creativiteit en je wilt ze dan ook snel allemaal uitproberen. Het is dan wel jammer dat sommige aanvallen veel zwakker aanvoelen dan anderen. Met name de aanvallen van de krijger voelen een stuk minder krachtig aan dan de magiër en ingenieur aanvallen. De verschillende vijanden die je tegenkomt, wil je vaak zo snel mogelijk om zeep helpen en het helpt als je dan niet te veel in de buurt hoeft te komen. Er zijn momenten dat je tientallen vijanden om je heen hebt en je niet echt een goede manier hebt om ze uit elkaar te halen. Ik had hier liever wat meer spreiding gezien, waardoor bijvoorbeeld de vijanden met geweren iets meer uit je buurt blijven en niet meteen in je gezicht springen.

Humor en lange levels

Trifox probeert een hoop meteen goed te doen en weet hier niet in alle gevallen in te slagen. Het verhaal en de presentatie zitten goed in elkaar. Het is kleurrijk, gek en doet meteen denken aan die klassiekers. Het is erg tof om de verschillende vaardigheden vrij te spelen en te experimenteren met de verschillende aanvallen. De levels en de balans van de levels vallen een beetje tegen. De game is lekker uitdagend en de levels zijn lang. De levels leunen wel iets teveel op de actiemomenten, terwijl de platform gedeeltes juist zo leuk zijn om te doen. Ondanks de prestatieproblemen weet de game zeker te vermaken. Het is een goede debuut game en hopelijk weet de ontwikkelaar de game nog wat meer te polijsten.