Drukke sportzomer
Het is een drukke zomer als het om sportevenementen gaat. Het EK 2016 is in volle gang, de Olympische Spelen komen er nog aan en op 2 juli aanstaande start ook de Tour de France 2016. Het gaat om de 103e editie van de Tour op de Saint-Michel. Met deze nieuwe game, Tour de France 2016, kunnen we ons alvast voorbereiden op het grootste wielrenner-event van het jaar.
Iedereen kent het wel, wielrennen; De een vindt het oersaai, de ander vindt het tenenkrommend spannend. Persoonlijk heb ik in de afgelopen jaren wel geleerd het te waarderen. Het is veelal de eerste uren niet spannend, maar de bergetappes zijn vaak smullen voor de fans. Wie weet te demarreren met 10% stijgingspercentage, en wie van de toppers breekt er? Met Tom Dumoulin nu als topman in Nederland lijkt het elk jaar ook nog eens steeds leuker te gaan worden voor de Nederlanders. In Tour de France 2016 kun je spelen als elke superheld en team in de 21 etappes van het evenement. Hoofddoel: Het veroveren van die felbegeerde gele trui en deze behouden tot en met de laatste race. Daarnaast zijn er ook andere competities die je kunt spelen, waaronder het Criterium International of de Dauhiné. Je komt in de game langs welbekende gebieden als de Mont Ventoux, ook wel één van de zwaarste beklimmingen in Frankrijk, en de finish bij de Champs Elysées.
Beleef de tour van begin tot eind
In de championship modus kun je de gehele tour beleven, van race tot race. Je kunt zelfs de gehele etappe zelf rijden, wat uren kan duren uiteraard. Maar je kunt ook simpelweg de race simuleren. Door teambeslissingen te maken kun je de tactiek bepalen. Zo kun je bijvoorbeeld ervoor kiezen om teamleden de topman te laten beschermen. Maar je kunt ook bepaalde mensen laten demarreren om ze vervolgens in een kopgroep te laten rijden. Je zult merken dat demarreren niet zomaar even vooruit rijden is, want ook andere teams reageren hierop en pakken je wellicht terug. Je moet daarnaast opletten dat je jezelf niet in het rood rijdt of een hongerklop krijgt, want dan slaat de man met de hamer keihard toe. Zomaar wat alleen aan top rijden met nog 50 kilometers of meer te gaan is dan ook geen aanrader. Tijdens de race moet je daarnaast je team laten bevoorraden en blauwe en rode gels laten eten. Het volledig rijden van een race zit er veelal niet in aangezien dit simpelweg veel te lang duurt, maar zelfs met simuleren is het enkel spannend op de moeilijke momenten, zoals bij de eindsprint, of bij bergbeklimmingen. Het simuleren en vooruit spoelen duurt daarbij dan ook redelijk lang, waardoor races alsnog ’n half uur kunnen duren. Op zich niet heel veel mis mee, maar driekwart van de tijd kijken naar het vooruitspoelen van de progressie is ook niet echt spannend.
Je kunt in de game ook manager worden van een team, waarbij sponsoren aantrekken een component vormt. Hierin kun je onder andere ook weer de Tour en de Vuelta spelen. Gedurende de races moet je cruciale beslissingen nemen, vergelijkbaar met de standaard hoofdmodus van de game. Teambeslissingen maken is dan ook zeer belangrijk in het spel. In deze modus komt het rekruteren van renners, het maken van contracten en het inplannen van trainingen erbij. Online kun je vervolgens andere managers uitdagen of competities starten, en zelfs co-op spelen. Ook belangrijk in deze game is dat je offline in split-screen races kunt houden, waarbij je dus 2 verschillende resultaten kunt krijgen. Besluit je maat te demarreren, ga jij dan mee, of juist niet? Dat soort uitdagende races maken de game geregeld toch wel redelijk aantrekkelijk.
Daarnaast heb je in de game ook nog de challenges, waarin je je afdaalskills kunt analyseren. Hierin kun je bronzen, zilveren en gouden medailles behalen door een tijd neer te zetten. Deze modus is leuk, maar helaas ook erg kort. Binnen ’n half uurtje ben je er doorheen en vraag je je af of dit echt alles was. Doorklikken naar andere uitdagingen is helaas niet mogelijk; Dit was het dus. Jammer, want deze modus uitgebreider maken had de game kunnen redden. Verder kent de game nog een trainingsmodus waarmee je de controls snel leert kennen en een editor, waarin je de namen van renners, ploegen en nationale truien kunt wijzigen.
Logische controls
Qua controls is het spel in het begin even wennen, maar al snel zul je merken dat deze vrij goed in elkaar zitten. Met de triggers kun je trappen en remmen, en met vierkantje kun je automatisch achter iemand aan blijven zitten om de wind te vermijden, iets wat ook belangrijk i s in het spel. Met driehoekje kun je gels nuttigen die je korte en lange termijn energie op peil houden. Met kruisje kun je vervolgens demarreren en met de R1-knop kun je jezelf aerodynamisch maken. Met rondje kun je vervolgens de teamtactiek bepalen.
Qua presentatie stelt de game ook redelijk teleur. Bij de start hoor je een overdreven kakkerige Engelsman een korte samenvatting geven van de race die gaat komen waarna je in een third person view naar de renner overschakelt. Qua physics lijkt het eerder een botsauto wedstrijd waarbij je zoekt naar ruimte. Het ziet er niet uit, net als de graphics van de renners. Iedereen heeft hetzelfde gezicht, wat doet denken aan World Cup 98 graphics. De omgevingen zien er op zich nog wel redelijk uit net als de grafische user interface, welke je in- en uit kunt schakelen, maar echt bijzonder is het niet. De winderige geluiden zijn daarnaast redelijk sfeervol en de teamcommando’s zijn wel hoorbaar, maar verder zul je merken dat het een redelijk rustig ritje zal zijn wanneer je real-time de wedstrijd gaat beleven. Hoewel het spel op Steam nogal wat bugs lijkt te vertonen lijkt de PS4-versie tot dusver gelukkig wel stabiel. Hoewel je in de split-screen soms iets meer moeite zult ervaren met de framerate, draait het spel verder prima.
Het is moeilijk een wielrengame interessant te houden. Net als in echte wedstrijden zijn de eerste uren vaak het saaist en worden deze vaak geskipt door de kijker. In deze game gaat hetzelfde op en worden de races zelfs redelijk snel te saai en langdradig. Het spel kent daarnaast te weinig variatie en elke race lijkt er hetzelfde uit te zien, met uitzondering van vlakke races en bergetappes natuurlijk. Hierdoor zul je al snel verveeld raken waardoor het concept van de game redelijk in het water lijkt te vallen. Qua poging heb ik respect voor deze uitwerking, en de echte fans met geduld en gevoel voor de tactische mogelijkheden, zullen best het spel weten te waarderen, vooral de teambeslissingen die je kunt maken. Voor die doelgroep is de game dan ook bedoeld. Met een redelijke AI die reageert op die tactische beslissingen kun je al snel de pijp uitgaan als virtueel fietser, wat het ook wel weer uitdagend qua balans kan maken. Al met al is het jammer dat er te weinig uitdagingen zijn toegevoegd in de Challenge mode en dat audiovisueel het spel ook wat teleurstelt.
