Vorig jaar leek het de game van de toekomst
Op de GamesCom 2014 werden we al uitgebreid voorbereid op The Witcher 3: Wild Hunt. Duidelijk werd dat dit een must-have voor iedere RPG-liefhebber zou gaan worden. Nu na vele jaren is de game eindelijk verschenen. Kan de game naast de veelbelovende graphics ook qua gameplay zijn beloftes waarmaken?
The Witcher 3: Wild Hunt beëindigt het lange verhaal van Geralt van Rivia. In dit deel probeert de wildbehaarde Witcher te beginnen aan een geheel nieuwe missie. Echter valt ook de Wild Hunt de Noorderlijke Koninkrijken binnen. Dit leger laat een spoor van bloed achter en Geralt lijkt de enige die de Wild Hunt kan stoppen. Uiteraard kruip jij in de rol van dit hoofdkarakter en zul je vele avonturen beleven. Het hoofdverhaal is op zich niet oninteressant al moet je een beetje houden van de magische sfeer van de Witcher, iets wat persoonlijk niet mijn aantrekkingskracht heeft wegens het onrealisme. Hetzelfde geldt voor de 5 krachten die Geralt kan gebruiken. Dit zijn bijvoorbeeld waves van vuur die je uit je handen kunt toveren, kinetische windvlagen en een beschermend schild dat je kunt inschakelen om jezelf te helpen. Ik zal niet alle gameplay details gaan onthullen aangezien er nog tal van meerdere bijkomende krachten in de game zijn, en het weinig zin heeft je daarmee tot in detail mee te belasten. Vast blijft staan dat je ook met je wapens te werk zult moeten gaan in de vorm van bijvoorbeeld je zwaard. De combat in de game is dan ook van belang en daarbij zijn potions en secundaire krachten van groot belang. Tijdelijk meer damage en een verbeterde armor zullen van groot belang zijn bij lastige gevechten, en lastig is de game ook best wel. Je health bar raakt dan ook snel leeg wanneer je zomaar hersenloos gevechten aan gaat. Tegenstanders duiken daarnaast ook veelal weg en counteren waardoor het niet zomaar neerkomt op hakken en zagen tot je erbij neervalt. Hit-combo’s zijn dan ook niet voor deze game bestemd en dat is maar goed ook. Alhoewel enige tactiek wel nodig is zul je merken dat de combat niet altijd even goed zal werken. Soms is het frusterend om constant maar weer weg te moeten duiken en lang moet vechten om tegenstanders neer te krijgen. Vaak zullen opponenten ook met velen tegelijk komen, waaronder wolven en swamp-monsters, waardoor je best wel eens jezelf moet terug trekken en mediteren om je health weer terug op pijl te krijgen.
Variatie, maar toch ook oppervlakkig
De missies zijn best wel gevarieerd, maar komen vaak op hetzelfde neer; Ga naar een bepaald gebied, onderzoek wat gebeurd is of zoek iemand, bekijk het gebied met je Witch-senses (waarmee je makkelijk aanwijzingen kunt opsporen), versla veelal een vijand dat je in de weg staat en rapporteer terug naar diegene die je de missie heeft gegeven. Maar er zijn ook veel andere missies die anders in z’n werk gaan, waaronder paardenraces en het Gwent-kaartenspel. Vooral dat laatste spel vereist wel enige leercurve maar is erg leuk om te spelen. Het is een soort van mini-Pokemon game waarbij je zoveel mogelijk goede kaarten van tegenstanders moet verzamelen om 2 van de 3 gevechten te winnen met je leger en speciale krachten. Concreet zal ik niet op de details van Gwent in gaan, maar als je een beetje houdt van tactische kaartspelen, dan is dit zeker een goede toevoeging. Gezien de missies lijkt de game een beetje op Red Dead Redemption; Veel paardje rijden, speciale minigames en vooral een grote spelwereld. Qua RPG-elementen heb je daarnaast vele abilities die je kunt upgraden om zo bijvoorbeeld je aanvalskracht te verbeteren. Je wapens moeten daarnaast ook onderhouden worden en kunnen tevens voorzien worden van speciale verbeteringen.
Klinkt geweldig allemaal maar The Witcher 3: Wild Hunt is niet een en al glorieus. De physics zijn misschien nog wel de grootste ergernis van de game. Bij het fluiten naar je paard zul je geregeld merken dat je paard blijft hangen aan de obstakels die voor het paard komen te staan. Maar ook tijdens het rennen zul je zien dat je paard over kleine plassen soms niet heen wilt rennen of blijft hangen aan bijvoorbeeld een tak of klein bosje. Ook het springen, klauteren en rennen van je eigen karakter zelf werkt lang niet altijd vlekkeloos. Daarnaast word je wapen vaak gedisarmed terwijl je het niet door lijkt te hebben en is er veel pop-up. De grootste kwaliteit van de game, de graphics, zijn daarnaast ook lang niet altijd 100%. Er heerst veel blur wanneer je echt goed naar objecten kijkt en objecten als bomen zien er ook erg plat en kruisachtig uit. Toch mag The Witcher 3: Wild Hunt zelfs op de console hoogstaand genoemd worden. De effecten van de zon die door de bossen heen schijnt zijn werkelijk subliem en globaal genomen ziet het spel er subliem uit. Ook de weerseffecten als regen en mist maken de game uitermate realistisch. Daarmee is het spel tot dusver misschien wel de mooiste game ooit. Toch moet ik erkennen dat bijvoorbeeld Destiny er in totaliteit wel scherper uit ziet. Omdat The Witcher 3: Wild Hunt niet op alle fronten scherpheid en detail laat zien, vooral niet in de filmpjes, moet geconcludeerd worden dat dit nog geen game van de toekomst is. In ieder geval stelt het spel niet teleur en kun je vooral met een dikke PC zeker genoeg genieten van de pracht van de spelwereld. Hetzelfde geldt voor de soundtracks die zeer sfeervol zijn en bij gevechten flink opzwepend zijn. Daarnaast blijft de game rustgevend en niet druk waardoor je ook niet nerveus zult worden van de muziek. De conversaties zijn daarnaast goed en synchroon uitgewerkt waardoor de vele tussenfilmpjes bij de missies zeker het volgen waard zijn. Daarnaast word je ook diverse malen voor conversatiekeuzes gezet en hangt er soms zelfs een tijdlimiet aan je antwoord vast, wat beslissingen in de game ook licht kan beïnvloeden. Dit zijn allemaal kleine details die goed zijn uitgewerkt in de game. Datzelfde geldt voor de skill-trees die erg saai zijn en je zou het soms bijna vergeten om je karakter upgrades na elke level-verhoging door te voeren. Alles is gebaseerd op percentages (5% verbetering hier, 5% progressie daar, etc.). In Borderlands: The Pre-Sequel is dat bijvoorbeeld veel beter en interessanter uitgewerkt en op meerdere fronten daarnaast. Het craften is daarnaast vooral voor beginners een lastig gameplay element dat wat mij betreft te prominent gebruikt moet worden en een te saaie toevoeging vormt.
The Witcher 3: Wild Hunt barst van de vele details. Grafisch is de game geweldig, maar niet perfect, vooral niet op de console. Qua audio mogen we niet klagen en qua gameplay zijn er ook nog wat verbeterpunten hier en daar te vinden. Vooral de physics en het vechtsysteem werken nog lang niet vlekkeloos. Aangezien het spel zo ambitieus is, verwacht je ook dat alles tot in de puntjes zou werken, maar dat is helaas niet het geval. Toch zul je in deze game ongetwijfeld vele uren bezig zijn. Het spel barst van de sidequests, van groot tot zeer klein, maar elke missie en elke reis brengt weer een nieuw avontuur, en dat is knap en meeslepend. Natuurlijk kun je een game als deze niet echt vergelijken met Fallout bijvoorbeeld, maar qua sfeer, verhaal, keuze-invloeden, gameplay en qua spanning kan The Witcher 3: Wild Hunt best nog wel wat leren van die game. Maar dat is meer een kwestie van smaak dan dat dit CD Projekt direct kwalijk genomen kan worden.
