Op dit moment draait The Mummy 3 in de bioscopen maar zoals altijd staat ook weer een game voor de deur. Ditmaal was het aan Sierra om een spel uit te brengen dat misschien zelfs de kwaliteit van de film zou kunnen evenaren. Op zich is dat in dit geval geen hels karwei gezien de de getemperde aantrekkelijkheid van het bioscoopavontuur, maar dat zullen we nu eens gaan bekijken. We speelden The Mummy: Tomb of the Dragon Emperor op de Nintendo Dual Screen handheld.
Wat betreft de verhaallijn wijkt de videogame niet al te veel af van de filmvoorstelling. Het gaat namelijk over de reis met Rick, Alex en de rest van de familie O’Connell door het mysterieuze Verre Oosten. Zij nemen het op tegen de herrezen Dragon Emperor van China die van gedaante kan veranderen en zijn gezicht letterlijk in vlammen op kan laten gaan. Deze machtshebber die terug uit de dood komt maakt het je moeilijk en zal de nodige troepen op je af sturen. Je zult in de game de geheimen van de artefacten moeten oplossen. Je vecht tegen eeuwenoude terracottalegers, een vuurspuwende draak en andere sterke tegenstanders die vaak als mini-eindbaas fungeren en extra health met zich meebrengen. Het doel is het stoppen van de heerschappij van Generaal Yan en diens handlangers en het voorkomen dat de Dragon Emperor onsterfelijk wordt, iets dat eigenlijk aan niemand een gegunde, toegevoegde waarde zou moeten zijn.
Leuk maar niet al te innoverend meer
The Mummy maakt gebruik van een hele simpele gameplay en enkele kleine toegevoegde extra systemen. Zo kun je met de richtingsknoppen links op je handheld jezelf voortbewegen en kun je schieten via coördinatiepunten op je touchscreen. Dit richten is vrij eenvoudig; Druk simpelweg rechts in het midden van je touchscreen en je schiet ook naar die richting, zie het ’n beetje als de Grand Theft Auto II topview gameplay met ‘n kleine schuine kanteling. Tevens gebruik je het tikbare scherm voor het ontcijferen van glyphs. Je zult eerst een glyph ergens moeten vinden om deze vervolgens in je eigen logboekje te kunnen noteren met inkt. Vervolgens kun je deze via een activeerbaar object activeren en herschrijven. Ze noemen het ontcijferen, maar er komt in feite helemaal niets bij om de hoek kijken, laat staan het letterlijk ontcijferen van de glyphs. Het is gewoon overtekenen en weer een geheim is getraceerd wat wordt vervolgd met bijvoorbeeld een deur die open gaat. In het spel heb je daarnaast een health bar die fungeert als jouw levensmeter. Daarbij komt ook een adrenaline indicator die je kunt activeren door de linkerschouderknop in te drukken. Hiermee kun je sneller rennen, sneller reloaden en hiermee verhoogt de schade bij de tegenstanders tijdens melee- en vuurgevechten. Adrenaline kun je zowel tijdens gevechten zien te genereren, maar kan ook via power-ups verkregen worden van tegenstanders, al dan niet liggen deze verstopt in bepaalde hoekjes van de omgevingen. Power-ups kunnen ook in de vorm van extra health verborgen liggen en zijn dan ook erg nuttig. Zoals ik al stilletjes vertelde kun je melee aanvallen uitvoeren maar is het ook mogelijk om simpelweg het grove geschut in te zetten door het gebruik van bijvoorbeeld shotguns, dual pistols etc. Je krijgt op diverse momenten nieuwe wapens, welke je niet zelf kunt switchen met een ongelimiteerd aantal aan kogels. Anders dan in de film zul je in dit spel echter wel moeten reloaden. De hoeveelheid van geladen kogels in een magazijn zie je beneden in het touchscreen scherm. Reloaden kan via de rechterschouderknop.
Als we spreken over deze game dan spreken we over de eenvoud zelf. Het spel is zo eenvoudig dat elke casual gamer direct aan de slag kan. Het oplossen van de glyphs en het doorkruisen van obstakels door het gebruik van versleepbare kisten zijn zo eenvoudig dat je zo door het spel heen zult geraken. Ook de vuurgevechten zijn van relatief makkelijke aard en het is dan ook vaak een kwestie van wegrennen en schieten tegelijk om massa’s met opponenten te kunnen verslaan. Het is dan ook net zo onrealistisch zoals in de film wat zich allemaal afspeelt in het spel, maar dat maakt de pret er veelal niet minder om. Echter zul je na de zoveelste omgelegde massa aan mensen wel langzaamaan een gevoel van saaiheid en moedeloosheid opgewekt zien worden aangezien het niet eeuwig aantrekkelijk blijft, al probeert men met bijvoorbeeld snipers, eindbazen en andere extra’s iets meer variatie te creëeren. Het spel bezit slechts 2 moeilijkheidsgraden, al zul je daar meer dan genoeg aan hebben en het spel na 1 keer uitspelen waarschijnlijk toch niet een tweede keer willen uitspelen.
Mooi artwork, maar het interesseert niet
De gameplay is dus niet al te bijzonder en hoogstaand, maar kan er op bepaalde momenten wel mee door. Zeker ermee door kunnen de graphics. Die zien er op zich wel aardig uit, maar zijn zeker niet indrukwekkend. De camerastanden veranderen regelmatig van een top view naar een third person view en dat maakt het spel wel iets afwisselender dan je gedacht zou hebben. De bewegingen van je karakter zijn op zich wel mooi in beeld gebracht en ook de besneeuwde gebieden met rotsen en dergelijke andere natuurlijke eigenschappen zijn zeer voldoende. De tussenfilmpjes die het verhaal wat meer structuur bieden zijn helaas niet bewegend maar bestaan uit simpelweg enkele artwork weergaves ondersteund door monologen, welke weliswaar goed eruit zien, maar niet veel spanning brengen en daardoor ook niet meeslependheid zijn. Ook door een ontbrekende, boeiende soundtrack in het spel en echt goede geluidseffecten ontbeert het spel van de spanning, iets dat de film ook miste.
The Mummy: Tomb of the Dragon Empire is eigenlijk een spel dat we veel eerder verwacht zouden hebben. De gameplay is vrij achterhaald en is na enkele uurtjes spelen vrij saai gebleken. Het schietsysteem werkt op zich wel leuk maar is ook niet echt uniek te noemen net als de verhaallijn en de graphics die niet bijzonder hoogstaand zijn. De gameplay momenten blijven constant hetzelfde en als ook nog blijkt dat de singleplayer campaign het enige is waarmee je het zult moeten doen blijkt uiteindelijk dat je na enkele uurtjes het spel alweer in de kast kunt herbergen. De Mummy is dan ook geen game voor de liefhebbers van spannende games die iets nieuws met zich meebrengen maar ook niet echt voor de fans van de filmtrilogie aangezien het niets nieuws met zich meebrengt voor de liefhebbers. Het spel is zeker geen dikke onvoldoende waard, maar brengt simpelweg te weinig vernieuwends en te weinig boeiends om te kunnen imponeren. Misschien enkel de moeite voor de mensen die echt ouderwetse gameplay met enkele toevoegingen weten te waarderen met een leuk prijskaartje.
